سخن چینی : در فرهنگ فارسی ، خبر کشی معنا شده است .
نمامی : واژه “نمامي” در لغت برگرفته از نمَّ (ن م م) به معني سخن چيني كردن و سخن گفتن براي اختلاف است، نميمه همان سخن چيني و دو به هم زني است .
پشینه ی موضوع سخن چینی به صدر اسلام باز می گردد . روایاتی از پیامبر و ائمه ی معصومین “سلام الله علیها” در این باره ذکر شده است .
بخشی از کتاب اخلاق بشر در رکن سوم ، باب سه ، آفات سخن چینی بیان شده است . هم چنین در کتاب اخلاق عملی نوشته ی آیت الله کنی ، ضمن پرداختن به روایات ، آثار و انگیزه های نمامی را بررسی کرده است و راهکاری در این زمینه ارائه نموده اند .
در کتاب معراج السعادة ضمن نقل داستانی درباره ی سخن چینی ، اشعاری در این زمینه ارائه شده است .
یکی از آفات زبان که از رذائل اخلاقی به شمار می رود و انسان را از راه خدا دور می سازد ، نمامی و سخن چینی است ، دوری از این رذیلت از ضروری ترین حقایق تربیتی و اخلاقی است .
یک مسلمان اگر بخواهد مسلمان و مؤمنی کامل باشد ، باید از رذائل اخلاقی ، از جمله سخن چینی دوری کند و آثار و پیامدهای آن را بشناسد و در امر تربیت خویش تلاش و کوشش کند .
یکی از لغزش های اخلاقی که مربوط به زبان می شود، سخن چینی است. این خصلت زشت را قرآن کریم و احادیث فراوانی مورد نکوهش قرار داده و به افراد سفارش می کنند، تا هم از سخن چینی پرهیز نمایند و هم به سخن افراد سخن چین ترتیب اثر ندهند؛ بلکه با روش های صحیح و حساب شده، به مبارزه با سخن چینی اقدام نمایند. سخن چینی نوعی سخن بی اساس یا شایعه ای است که درباره ی مسائل شخصی یا خصوصی دیگران گفته می شود. از گناهانی که کبیره بودنش، به واسطه وعده عذاب در قرآن و اخبار مسلم شده، سخن چینی(نمیمه) است. خداوند در سوره مبارکه رعد می فرماید: «و کسانی که قطع می کنند آن چه را خداوند امر به وصل آن فرموده و در زمین فساد می کنند، برای ایشان است دوری از رحمت خداوند و برایشان بدی سرای آخرت است یعنی عذاب اخروی» .
هدف ازارائه این تحقیق ، آشنا بودن با یکی از آفات زبان یعنی آفت سخن چینی است که چطور انسان ها در دام آن می افتند و به آن مبتلا می شوند و چگونه می توان از این رذیله اخلاقی در امان ماند و استفاده از آیات قرآن کریم و احادیثی که از ائمه اطهار «علیهم السلام» و پیامبر «صلی الله علیه وآله» در این زمینه آورده شده و پیامدهای آن چه در این دنیا و چه در آخرت ذکر شده ، تا انسان بتواند در برابر این معضل خود را واکسینه کند.
امام صادق عليه السلام :
المَسجونُ مَن سَجَنَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ؛
زندانى [واقعى] كسى است كه دنيايش او را از آخرتش باز داشته باشد.
الكافي : ج2، ص455، ح9
سالروز برگزاري دومين دوره انتخابات رياست جمهوري و انتخاب محمدعلي رجايي
پس از عزل بني صدر و فرار وي از کشور، مردم براي انتخاب رئيس جمهور جديد آماده ميشدند. مجموعاً هفتاد و یک نفربرای انتخابات ثبت نام کردند که شورای نگهبان از بین آن‌ها صلاحیت چهار نفر یعنی‌عباس شیبانی، علی‌اکبر پرورش، حبیب‌اللّه عسکراولادی و محمدعلی رجایی را تأیید و در تاریخ یکشنبه 21/4/1360 رسماً اعلام کرد. به‌دنبال ابلاغ تأییدیه شورای نگهبان طی اطلاعیه‌ای توسط وزارت کشور،فعالیت‌های تبلیغاتی نامزدهای ریاست‌جمهوری نیز رسماً شروع شد. رجایی به خودی‌خود اعتقادی به نحوه‌ی انتخابات مرسوم در جامعه نداشت و دست به چنین کاری نیزنزد. او می‌گفت: «من معتقدم که این‌گونه تبلیغاتی که برای کاندیداها می‌شود، تبلیغات‌ناشی از نظام سرمایه‌داری است« و او آرزو داشت که روزی فرا برسد که تبلیغات‌انتخاباتی نیز مردمی بشود. با شروع زمان مجاز تبلیغات انتخاباتی، احزاب، جمعیت‌ها، گروه‌ها و کلاً نیروهای‌خط امام(ره)، یکپارچه و با تمام امکانات به حمایت از رجایی پرداختند. به زودی دامنه‌این تبلیغات و حمایت‌ها به حدی گسترش یافت که پیشاپیش حدس زده می‌شد که درمرحله اول انتخابات با اکثریت بالایی برگزیده شود. از جمله حامیان رجایی می‌توان به گروههاي زير اشاره کرد: حزب جمهوری اسلامی، جامعه‌ی مدرسین حوزه علمیه قم، جامعه‌ی روحانیت مبارز،سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، جامعه‌ی اسلامی دانشگاهیان، خانه‌ی کارگر،سازمان فجر اسلام، دفتر تحکیم وحدت، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان،نهضت زنان مسلمان و ده‌ها نهاد انقلابی، انجمن و گروه دیگر. دومین انتخابات ریاست‌جمهوری در دوم مرداد 1360 برگزار گردید . روز پنجم‌مرداد ماه با شمارش آراء داخل کشور، محرز و مسلم شد که رجایی اکثریت مطلق رأی‌مردم را به خود اختصاص داده است. شورای نگهبان در تاریخ 10/5/1360 صحت‌انتخابات را تأیید و اعلام کرد که رجایی با اکثریت مطلق آراء اخذ شده، یعنی13001761 رأی از 14763362 رأی به عنوان رییس‌جمهور انتخاب شده و این انتخاب‌مورد تأیید آن شورا می‌باشد. در همین روز وزارت کشور تأییدیه شورای نگهبان را به‌اطلاع امام خمینی)ره) رساند. روز یازدهم مرداد همزمان با عید فطر در حسینیه جماران، امام خمینی(ره) حکم‌ریاست‌جمهوری رجایی را تنفیذ کرد. پس از تنفیذ حکم، رجایی نیز طی یک سخنرانی‌به دیدگاه‌های خود اشاره و تأکید کرد که در پاسخ به رأی قاطع و اعتماد بالای مردم به‌وی که در واقع رأی به اسلام است، در جهت جامه‌ی عمل پوشاندن به خواست‌های‌اسلامی و انقلابی مردم و ایجاد یک جامعه‌ی اسلامی، تمام تلاش خود را به‌کار خواهدگرفت و نخست‌وزیر را نیز از بین مطمئن‌ترین و با سابقه‌ترین عناصر انقلابی انتخاب‌خواهد کرد. وی در دوازدهم مرداد 1360 در جلسه‌ی علنی مجلس شورای اسلامی، مراسم‌تحلیف را به جا آورد و بدین‌ترتیب با انجام تمام مراحل مقرر در قانون، رسماًرییس‌جمهور شد و از این روز به بعد در مقام ریاست‌جمهوری انجام وظیفه کرد. شهيد رجايي مجموعا 28 روز به عنوان رئيس جمهور خدمت نمود و در 8شهريور همان سال توسط منافقين به شهادت رسيد.
سالروز صدور اعلامیه مشترک علما در تأیید مرجعیت حضرت امام خمینی (ره)"1360ش”
پس از دستگیری حضرت امام خمینی(ره) و رویداد واقعه 15 خرداد 1342، تعدادی از علما و مراجع، از قم، مشهد و دیگر شهرها راهی تهران شده و ضمن تهیه نامهای مبنی بر تأیید مرجعیت ایشان خواستار آزادی حضرت امام گردیدند.
پس از دستگیری حضرت امام خمینی(ره) و رویداد واقعه 15 خرداد 1342، تعدادی از علما و مراجع، از قم، مشهد و دیگر شهرها راهی تهران شده و ضمن تهیه نامهای مبنی بر تأیید مرجعیت ایشان خواستار آزادی حضرت امام گردیدند. تعدادی از مراجع عالیقدر و علمای اعلام که در این حرکت شرکت داشتند عبارتند از: سید شهابالدین مرعشی نجفی، مرتضی حائری یزدی، سیدمحمدهادی میلانی، سیدعلی بهبهانی، خادمی، جزائری، خسروشاهی، روح اللَّه کمالوند، محمد صدوقی، سیدروحاللَّه خاتمی، سیدمرتضی پسندیده، اکبر هاشمی رفسنجانی، صدرالدین حائری شیرازی، ابراهیم امینی و… . این حرکت و نیز ادامه اعتراضات مردمی در پی دستگیری حضرت امام، رژیم را به در پیش گرفتن سیاست آرام سازی و تشنج زدایی وادار کرد و با حرکتی نمایشی در صدد برآمد با آزاد نمایی رهبر نهضت اسلامی ایران، خشمها را فرو نشاند. در نهایت حضرت امام در یازدهم مرداد 1342ش از طرف رژیم آزاد شدند و پس از مدت کوتاهی در منزلی در تهران در حالت حَصر قرار گرفتند.