بیان حرمت شرک
اصول مشترک میان ادیان الهی و آسمانی
نخستین اصل از احکام و اصول ده گانه و مشترک میان ادیان الهی و آسمانی،حرمت شرک است: «ماحرم ربکم علیکم ألاتشرکوا» و وجوب توحید است چنان که در آیات 83 تا 88 انعام خداوند می فرماید: «اگر کسی شرک بورزد، کیفر تلخ آن را خود خواهد دید و عملش باطل است.»[1]
در کل، بت ها دو قسم اند:1- بت کثیف که همان سنگ،صنم و وثن است.2- بت لطیف که همان هوا و هوس است که به تعبیر اهل معرفت؛لطیف ترین بت هاست.[2]
خداوند همه این شرک ها را به صراحت یا به اشاره در قرآن برشمرده و در این آیه یک جا همه را حرام کرده است.روح هرگناه و تباهی براساس«أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواه..»[3] به شرک برمی گردد.
قسمتی از پایان نامه خانم انجمنی، طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها، شاهین شهر با عنوان آموزه های تربیتی تعابیر عاطفی قرآن پیرامون خانواده
[1].همان، ص381.
[2]. ابن عربی، ابی بکر محی الدین محمد بن علی، الفتوحات المکیه، مصحح احمد شمس الدین، ج3، چاپ اول، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1420ق، صص 439-440
[3]. سوره جاثیه(45)، آیه 23.