نهی از نزدیک شدن به فحشا و منکرات
اصول مشترک میان ادیان الهی و آسمانی
4.نهی از نزدیک شدن به فحشا و منکرات
چهارمین حکم از احکام مشترک ادیان الهی،دوری از فحشا و منکرات است: «وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ…» اعراب جاهلی از گناهان نهانی نمی ترسیدند؛ ولی غالبا از گناهان آشکارپروا داشتند،ازاین رو خداوند فرمودنزدیک کارهای زشت و فحشا و گناهان نشوید، چه پنهانی باشد و چه آشکار، زیرا گناه علنی گذشته از روح شخص، جامعه راو گناه پنهانی روح فرد راتباه و نابود می سازد. بر اثرشدت زشتی منکرات و فحشا تنها نمی فرماید آن ها را انجام ندهید، بلکه از نزدیک شدن باز می دارد:[1] «وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ» .
پیش تر فرمود: «وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَه..»[2] و اینجا می فرماید به گناه ظاهری و پنهانی نزدیک نشوید «وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ…»
[1]. همان، ص388.
[2]. انعام(6)، آیه 120.
