رحلت محقق كبير و فقيه شهير ميرزا محمد حسين ناييني مرجع و زعيم حوزه و مجاهد دوران مشروطه(1355 ق)

آيت اللَّه ميرزا محمدحسين ناييني در سال 1277 ق در شهر نايين به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايى حوزوي خود را در زادگاه خويش گذراند و در هفده سالگي به شهر اصفهان هجرت كرد و سپس در سال 1303 ق به عراق رفت. ميرزاي ناييني در آغاز ورود به عتبات، پس از زيارت بارگاه ملكوتي امام علي(ع) راهي سامرا شد و در محضر درس مرجع كبير و فقيه جليل، ميرزا محمدحسن شيرازي حاضر گرديد. او همچنين در درس آيات عظام سيدمحمد طباطبايى فشاركي و سيداسماعيل صدر حضور يافت و در نجف به حلقه‏ي درس ملاحسينقلي همداني پيوست. پس از مدتي، ميرزاي ناييني در كنار تدريس، در جلسه‏ي علمي آخوند خراساني حاضر شد و از محرمان اسرار وي گرديد. ميرزا با مقام والاي علمي، سياسي و معنوي خود، شاگردان فاضل و آگاهي را به عالم اسلام عرضه كرد كه از آن جمله حضرات آيات: سيدمحسن طباطبايى حكيم، سيدجمال‏الدين گلپايگاني، سيدمحمد حجت كوه كمره‏اي، سيدمحمدهادي ميلاني، شيخ محمدتقي آملي، سيدابوالقاسم خويى، علامه‏ي طباطبايى، ميرزا هاشم آملي و ده‏ها تن ديگر، از پرورش يافتگان درس مكتب اين عالم برجسته مي‏باشند. ايشان همچنين با حضور خود، نهضت مردمي مشروطه در ايران را تاييدكرد. آيت اللَّه ناييني كتاب “تَنبيهُ الاُمّه” را در بحران انقلاب مشروطه در سال 1327 ق به زبان فارسي نوشت و از سوي آيت اللَّه مازندراني و آيت اللَّه آخوند خراساني مورد تاييد قرار گرفت. اين كتاب درباره‏ي انواع استبداد و حكومت‏هاي خودكامه‏ي شاهان مستبد و همچنين وظايف علما و فقها در قبال دين و اوضاع ايران در دوران قاجاريه نگاشته شده است. سرانجام ميرزا محمدحسين ناييني پس از عمري تلاش و خدمت، در 26 جمادي الاولي سال 1355 ق در 78 سالگي به جوار رحمت ايزدي پيوست و پس از تشييعي باشكوه و اقامه‏ي نماز توسط آيت‏اللَّه سيدابوالحسن اصفهاني، در كنار حرم مطهر حضرت علي(ع) به خاك سپرده شد.

ابومحمد، محمد‌ حسن‌بن‌محمود‌بن‌اسماعیل حسینی‌شیرازی معروف به میرزای مجدد، معزالدین و میرزای بزرگ شیرازی، مرجع تقلید شیعیان زمان خود و فقیه امامی و مجاهد استکبار ستیز در 15‌جمادی الاولی سال‌1230 ق در شیراز متولد شد. وی قبل از 20‌سالگی، صاحب اجازه از سیدمحقق میرسید‌حسن بیدآبادی شد . ایشان پس از شیخ‌مرتضی انصاری، مرجع عالم اسلام شد و در حدود 30سال این سمت را به‌عهده داشت. از شاگردان ایشان می ‌توان علامه سیدمحمد کاظم یزدی، آخوند خراسانی، شیخ‏ فضل‏ الله نوری، میرزا‌حسین نوری، سیدحسین صدر، ابراهیم دامغانی، سید‌اسماعیل شیرازی و شریف جواهری را نام برد. صدور فتوای تاریخی تحریم تنباکو از طرف ایشان در زمان شاه قاجار به‌عنوان نخستین مقاومت منفی مردمی علیه بیگانگان بود.

می توان جان را به نام روشنش تطهیر کرد
آیۀ تطهیر را خواند و از او تفسیر کرد

در تب و تاب وضویش می خروشند آب ها:
“آب را با آب آیا می توان تطهیر کرد؟”
شاعر: سید علی اصغر علوی

سوره انسان

{یوفون بالنذر و یخافون یوما کان شرّه مستطیرا}
این آیه به بیان مصداق ابرار در آیه 5 پرداخته. یعنی ابرار متصف به چنین صفاتی هستند.

مخزن العرفان ،ج14 ،ص235

سوره انسان

{یخافون یوما کان شرّه مستطیرا}
با اینکه قیامت به اعتبار سعه وجودی ،تمام افراد بشر را رحمت الهی فراگیراست،کفار و اشقیا خودرا ازآن رحمت عام محروم نموده وبجای آنکه رحمت آنان را فراگیر آثارغضب برآنان نمودار میشود.

مخزن العرفان ،ج14 ،ص235

سوره انسان

{إنّما نطعمکم لوجه الله }
از دیگر صفات ابرار این است که ریا و خودنمایی در کارشان نیست و فقط با خلوص است که در شمار نیکان و صالحان درمی آیند.

مخزن العرفان،ج14 ،ص236

سوره انسان

{لانرید منکم جزاءً ولاشُکورا}
ابرار کسانی اند که درا نفاق ، منت به فقیر نگذارند و عوض از وی نخواهند(حتی منتظر فدردانی و تشکر از جانب فقیر نیستند) بلکه باکمال احتیاج خود،خالصامخلصالوجه الله انفاق میکنند .

مخزن العرفان ، ج14 ،ص236