یزید صائغ می گوید به امام صادق (ع) عرض کردم:
شخصی شیعه است ولی این صفات را دارد که وقتی سخن می گوید دروغ میگوید؛ آن هنگام که وعده ای داده و قراری می گذارد، خلف وعده می کند؛ وقتی که چیزی نزد او به امانت بگذارند، خیانت در امانت می کند. جایگاه ایمانی این مرد چیست؟
امام صادق (ع) فرمودند:
جایگاه و منزلت او در ایمان در نزدیکترین محل به جایگاه کفر است، ولی هنوز کافر نشده است. (اصول کافی، 2، 290)
این اعمالی که به نظر مهم نمی آید، ایمان را فرسایش می دهد، به گونه ای که اگر ایمان بماند، آن قدر به کفر نزدیک است که با یک حرکت از ایمان خارج شده و در نتیجه به کفر می رسد. پس انسان هر چقدر از ایمان دور شود، به همان نسبت به کفر نزدیکتر می شود و نعوذ بالله زمانی که به وادی جهنّمی کفر سقوط کرد، قرین و همدم شیطان می شود. هرکس که شیطان قرین و همدم او شود، دچار قرین و همدم بسیار بدی شده است:
“… وَ مَن یَکُنِ الشَّیطانُ لَهُ قَرِیناً فَساءَ قَرِیناً ” (نساء، 38)
آیت الله شیخ مجتبی تهرانی