سوال: آیا نماز کسی که نماز دوم را بر اوّلی مقدّم داشته، مثلاً نماز عشا را جلوتر از مغرب خوانده، صحیح است؟

جواب. اگر بر اثر اشتباه یا غفلت نماز دوم را مقدّم داشته و بعد از تمام شدن نماز متوجه شده، نماز او صحیح است. ولی اگر عمدی بوده، باطل است.

اجوبة الاستفتائات، سوال ۳۶۱

كَانَ [الصَّادِقُ‏] عَلَيْهِ السَّلَامُ دَائِماً يَعِظُ بِهَا النَّاسَ كَانَ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَقُولُ: امام صادق علیه السلام دائما مردم را به ده چرایی که بیان می کنیم موعظه می کرد .

1) إِنْ كَانَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ تَكَفَّلَ بِالرِّزْقِ فَاهْتِمَامُكَ لِمَاذَا؟ اگر خداوند رازق و متکفل رزق انسان است پس تلاش بیش از حد برای رزق و روزی برای چی ؟ و چرا بیش از حد برای بدست آوردن رزق و روزی تلاش می کنید تا باعث فوت کارهای دیگر درزندگی شود و ترک وظایف دیگر . به مقدار وظیفه باید کار و تلاش کرد و به کارهای دیگر زندگی هم برسیم خداوند رزق انسان را می رساند

2) وَ إِنْ كَانَ الرِّزْقُ مَقْسُوماً فَالْحِرْصُ لِمَاذَا؟و اگر رزق از طرف خداوند قسمت شده است پس چرا باید انسان حرص بزند.؟

3) وَ إِنْ كَانَ الْحِسَابُ‏ حَقّاً فَالْجَمْعُ لِمَاذَا؟ و اگر حساب و کتاب اعمال حق است پس جمع کردن مال برای چی ؟

4) وَ إِنْ كَانَ الْخَلَفُ مِنَ اللَّهِ حَقّاً فَالْبُخْلُ لِمَاذَا؟و اگر انسان انفاق کند و خداوند چند برابر پاداش می دهد پس بخل کردن در انفاق مال و علم و وقت و جان برای چی ؟.( البته مالی را باید انفاق کند در راه خیر که از راه خیر هم بدست آمده باشد و نیز حلال باشد)

5) وَ إِنْ كَانَتِ الْعُقُوبَةُ مِنَ اللَّهِ النَّارَ فَالْمَعْصِيَةُ لِمَاذَا؟ و اگر عقوبت کردن از طرف خداوند آتش دوزخ است پس گناه کردن برای چی ؟

6) وَ إِنْ كَانَ الْمَوْتُ حَقّاً فَالْفَرَحُ لِمَاذَا؟ و اگر مردن حق است پس خوشحالی که انسان را از یاد مرگ و قیامت غافل کند برای چی؟.

7) وَ إِنْ كَانَ الْعَرْضُ عَلَى اللَّهِ حَقّاً فَالْمَكْرُ لِمَاذَا؟واگر اعمال بر خداوند عرضه می شود و در محضر او بسر میبریم پس مکر و حیله زدن به مومنان و مسلمانان برای چی .؟

8) وَ إِنْ كَانَ الْمَمَرُّ عَلَى الصِّرَاطِ حَقّاً فَالْعُجْبُ لِمَاذَا؟ واگر عبور از پل صراس حق است پس عجب و خود پسندی برای چی؟

9) وَ إِنْ كَانَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ بِقَضَاءِ وَ قَدَرٍ فَالْحُزْنُ لِمَاذَا؟و اگر هر چیزی به قضا و حکم خداوند و قدر و اندازه خداوند است پس غم و اندوه برای چی ؟

10) وَ إِنْ كَانَتِ الدُّنْيَا فَانِيَةً فَالطُّمَأْنِينَةُ لِمَاذَا؟.[1] و اگر دنیا فانی و از بین رفتنی است پس اطمینان و دلبستگی به آن برای چی ؟

[1] - عيون الحكم و المواعظ (لليثي) ؛ ص344

دکتر علی حق شناس (استاد مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

در روایتی زیبا که از امام موسی بن جعفر علیه السلام تا امیر المؤمنین علیه السلام آن را رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نقل کرده اند آمده است که ایشان فرمودند:

«نَظَرُ الْوَلَدِ إِلَى وَالِدَیْهِ حُبّاً لَهُمَا عِبَادَةٌ»؛ نگاه همراه با محبت فرزند به پدر و مادر عبادت است. (1‏)

مادرت، مادرت، مادرت… پدرت

از امام صادق (علیه السلام) روایت است كه مردى نزد پیغمبر آمد و گفت: یا رسول اللَّه، به چه کسی احسان كنم؟

فرمود: به مادرت.

[آن مرد برای بار دوم] گفت: سپس به به چه کسی؟ فرمود: به مادرت.

[برای بار سوم] گفت: پس از آن به چه کسی؟ فرمود: به مادرت.

[برای بار چهارم] گفت: سپس چه کسی؟ فرمود: به پدرت. (2)

پی نوشت ها:

(1) بحارالأنوار، ج71، ص80، باب 2- بر الوالدین و الأولاد و حقوق‏؛ مستدرك‏الوسائل، ج9، ص152، باب استحباب النظر إلى الوالدین

(2) اصول كافى - ترجمه كمره‏اى، ج4، ص471، باب احسان به پدر و مادر

تا در ره عشق مبتلاي تو شدم
بيگانه ز خويش و آشناي تو شدم
هر جا كه روم باز به بامت آيم
من كهنه كبوتر هواي تو شدم
در هر رگ دست تو كرم موج زند
خوشبخت منم من كه گداي تو شدم
بر خاك تو سر نهاده‌ام خورده مگير
چون خار خليده گر به پاي تو شدم
فردا به عزيز مصر هم مي‌نازم
كامروز غلام بي بهاي تو شدم
از عرش فرشته گويدم حج مقبول
تا زائر مجلس عزاي تو شدم
محتاج نيم به غير، تا هستي تو
عمري است كه سرخوش از عطاي تو شدم

شب میلاد جواد است،ندا زد جبریل
کز پى شام مبارک سحرى پیدا شد
از افق ماه درخشان رجب داد نوید
که ز خورشید ولایت قمرى پیدا شد

پدرت شاه خراسان و خودت گنج مقامی
پدرت حضرت خورشید و خودت گنج تمامی
غنچه ای نیست که عطر نفست را نشناسد
تو که ذکر صلواتی و درودی و سلامی

میلاد با سعادت امام جواد علیه السلام بر تمامی شيعيان مبارك باد

ایرانیان به دوستی با اهل بیت علیهم السلام مشهور و همواره با آنان در ارتباط اند. شخصی از ایران در روزهای حج به حضور امام جواد علیه السلام رسید و گفت: حاکم ما از دوست داران اهل بیت و علاقه مند به شماست. من مالیات هایی بدهکارم، ولی از عهده پرداخت آن برنمی آیم. نامه ای برای او بنویسید تا در این باره با من سخت گیری نکند. حضرت چنین نوشت: آورنده این نامه، عقیده مبارکی از تو نقل کرد. هر عمل نیکویی انجام دهی، از آنِ تو خواهد بود. پس بر برادرانت نیکی کن و بدان که خدا از تک تک اعمال تو خواهد پرسید.

آن شخص می گوید: نامه را از حضرت گرفتم و پیش از آنکه به وطن خویش برسم، خبر آن به گوش حاکم، یعنی حسین بن عبدالله نیشابوری رسید و او در دو فرسخی شهر به استقبالم شتافت. نوشته حضرت را به او دادم، آن را بوسید و بر دیده نهاد و گفت: حاجتت چیست؟ گفتم: مالیات هایی به حکومت بدهکارم، در حالی که توان پرداخت آن را ندارم. آن گاه دستور داد مالیات را بر من بخشودند. سپس از زندگی ام پرسید و من تهی دستی و بی چیزی خود را به او گفتم و او به کارگزارانش دستور داد، حقوقی ماهانه به من پرداخت کنند.

(کلینی، ج 5:ص 111)