آقا دلت گرفته و چشمت بهاری است

از دیده ی تو کوثر احساس جاری است

آقا به یاد فاطمه شوریده می شوی

آری اساس عشق به زهرا مداری است

عرض ادب به ساحت مادر فریضه است

این اشکها نشانه ی والا تباری است

ما کارمان دعای فرج خواندن است وبس

این روزها که کار شما گریه زاری است

روضه کجا گرفته ایی ، ای وارث فدک

این روضه بی خزان و همیشه بهاری است

بر شیعه زخم خنجرشان کارگر نبود

این زخم سیلی است که بر شیعه کاری است

آقا شما بپرس : که پهلو شکسته را

دیگر چه جای هر شب ناقه سواری است

کوچه به کوچه ، شهر ، به صبح ظهورتان

از خون سرخ مادرتان ، لاله کاری است

احسان محسنی فر

ازامام صادق (علیه السلام)روایت شده است که :
چون دخت پیامبر در محرابش می ایستاد (مشغول عبادت می شد )نورش برای اهل اسمان می درخشید همانطور که نور ستارگان برای اهل زمین می درخشید.

قال النبی (صلّی الله علیه و آله): «اَوَّلُ شخصٍ تدْخُلُ الجنةَ فاطمةُ»
پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) فرمود: «اولین کسی که داخل بهشت می‌شود، فاطمه است.»
منبع:بحار الانوار، ج 43، ص 44

قال رسول اللّه صلى الله علیه وآله: «إذا کانَ یَوْمُ القیامَةِ نادى مُنادٍ: یا أَهْلَ الجَمْعِ غُضُّوا أَبْصارَکُمْ حَتى تَمُرَّ فاطِمَة».

روز قیامت یک صدائی بلند می‌شود که إی مردم غضّ بصر کنید که فاطمه (س) می‌خواهد عبور کند.

منابع: کنز العمّال ج 13 ص 91 و 93/ منتخب کنز العمّال بهامش المسند ج 5 ص 96/ الصواعق المحرقة ص 190/ أسد الغابة ج 5 ص 523/ تذکرة الخواص ص 279/ ذخائر العقبى ص 48/ مناقب الإمام علی لابن المغازلی ص 356/ نور الأبصار ص 51 و 52/ ینابیع المودّة ج 2 باب 56 ص 136.

چه حالی داده دل را دست مادر

که می شستی زدنیا دست مادر

از آن سیلی مگر چشمت نمی دید

که می جستی مرا با دست ماد

دوبیتی هایی از محمدزمانی

حضرت فاطمه(علیها السلام) می فرمایند: خداوند امر به معروف را برای اصلاح مردم قرار داد.
منبع: آدینه یادها، حدیت200484

قالَتْ علیها السلام : حرم [الله] الشِّرْكَ إخْلاصا لَهُ بِالرُّبُوبِیَّةِ، فَاتَّقُوا اللّه حَقَّ تُقاتِهِ، وَ لا تَمُوتُّنَ إ لاّ وَ اءنْتُمْ مُسْلِمُونَ، وَ اءطیعُوا اللّه فیما اءمَرَكُمْ بِهِ، وَ نَهاكُمْ عَنْهُ، فَاِنّهُ، إ نَّما یَخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءِ.
(ریاحین الشّریعة : ج 1، ص 312، فاطمة الزهراء علیها السلام : ص 360، قطعه اى از خطبه طولانى و معروف آن مظلومه .)

و خداوند سبحان شرك را (در امور مختلف ) حرام گرداند تا آن كه همگان تن به ربوبیّت او در دهند و به سعادت نائل آیند؛ پس آن طورى كه شایسته است باید تقواى الهى داشته باشید و كارى كنید تا با اعتقاد به دین اسلام از دنیا بروید.

بنابر این باید اطاعت و پیروى كنید از خداوند متعال در آنچه شما را به آن دستور داده یا از آن نهى كرده است ، زیرا كه تنها علماء و دانشمندان (اهل معرفت ) از خداى سبحان خوف و وحشت خواهند داشت .