امام علی علیه السلام :
اَلتَّبْذيرُ عُنْوانُ الْفاقَةِ؛
زياده روى مقدمه فقر و تنگدستى است.
ميزان الحكمه: ج 1، ح 1659

مام صادق علیه السلام :
لَولا أنَّ اللّه‏َ خَلَقَ أميرَ المُؤمِنينَ لِفاطِمَةَ ما كانَ لَها كُفوٌ عَلَى ظَهرِ الأرضِ؛
اگر خداوند اميرمؤمنان را براى فاطمه نمى‏ آفريد، در زمين همتايى براى او نبود .
الكافى: ج 1 ، ص 461
ازدواج حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها گرامی باد

امام باقر عليه ‏السلام :
نَحنُ خُزّانُ عِلمِ اللّه‏ِ و نَحنُ تَراجِمَةُ وَحيِ اللّه‏ِ؛
ما گنجوران علم الهى هستيم و بازگوكنندگان وحى خدايى.
اصول كافى: 1 / 192 / 3

امام رضا عليه ‏السلام :

يُقتَلُ [الامامُ الجَوادُ عليه‏ السلام] غَصبا فَيبكِي لَهُ و عَلَيهِ أهلُ السَّماءِ و يَغضَبُ اللّه‏ُ عَلى عَدوِّهِ و ظالِمِهِ فلا يَلبَثُ إلاّ يَسيرا حَتّى يُعَجِّلُ اللّه‏ُ بِهِ إِلى عَذابِهِ الأَليمِ و عِقابِهِ الشَّديدِ؛
امام جواد عليه ‏السلام مظلومانه كشته مى‏شود ، و ساكنان آسمان بر او مى‏گريند و مرثيه مى‏سرايند . خداوند بر دشمن و ستم كننده بر او خشم مى‏گيرد ، و [پس از كشتن او] زمانى كوتاه در دنيا نمى ‏ماند ، تا آن‏كه خداوند به زودى دشمن او را به عذابى دردناك و كيفرى سخت گرفتار مى ‏كند.

بحار الأنوار ، ج 5 ، ص 14

اَللَّهُمَّ اكْشِفْ كُرْبَتى وَاسْتُرْ عَوْرَتى

خدايا گرفتارى ام را برطرف كن، و زشتى ام را بپوشان!

اَللّهُمَّ اجْعَلْنى اَخْشاكَ كَانّى أَراكَ

خدايا چنانم كن كه از تو بترسم گويا كه تو را میبينم!

وَاْجَعْلْ لى يا اِلهى الدَّرَجَةَ الْعُلْيا فِى الاْ خِرَهِ وَالاُْوْلى 

و برايم معبودا در آخرت و دنيا درجه اى برتر قرار ده!

يكى ديگر از سنت هاى الهى اين است كه خداوند انسان ها را براى ايجاد آمادگى پذيرش دعوت انبيا, به مشكلات و مصيبت ها گرفتار مى كند. در قرآن آمده است: (هر آينه بر امت هاى پيش از تو نيز پيامبرانى فرستاديم و آنان را به سختى ها و تنگ دستى ها دچار كرديم تا شايد تضرع كنند. )1
سختى ها و مصايب معمولاً زمينه را مساعد مى سازد تا انسان به نيازمندى خود بيشتر توجه كرده, دست از غرور و سركشى بردارد و با خضوع قلبى, از دعوت انبيا بيشتر استقبال كند. بعضى از اين مصيبت ها و شدايد عبارت اند از:
1 ـ بلاهايى كه معلول عملكرد خود انسان است;
2 ـ بلاهايى كه معلول عملكرد پدران و مادران است;

1.انعام آيه 42

ديده شده توسط سليماني (نويسنده وبلاگ) در كتاب تبليغ

پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید: کسی که به مؤمنی وام دهد و او را تا هنگام توانائی‌اش مهلت دهد، برای مالی که به وام داده، ثواب زکات برایش خواهد بود و ملائکه برایش دعا و طلب رحمت می‌نمایند تا هنگامی که طلب خود را دریافت نماید. [1]
و نیز فرمود: کسی که وام دهد به برادر مسلمان خود، از برای او است به هر درهمی که به قرض داده، هم وزن کوه احد از کوه‌های مکه معظمه و طور سینا، حسنات و اگر در مطالبه نمودن طلب خود از بدهکار، با او رفق و مدارا نماید، مانند برق جهنده روشن از صراط بگذرد بدون عذاب و معطلی حساب و کسی که برادر مسلمانش حال خودش را نزد او شکایت کند، پس به او وام ندهد، خداوند بهشت را بر او حرام می‌فرماید در روزی که به نیکوکاران پاداش می‌دهد. [2]

1.ثواب الاعمال و عقاب الاعمال/ ص ۱۳۸؛
2.بحارالانوار/ ج ۷۳/ ص ۳۶۹