سه گناهی که کیفر آن ها سریعاً {در همین دنیا} می رسد

قالَ رسولُ الله صلی الله علیه و آله: ثَلاثَهٌ مِنَ الذُّنُوبِ تُعَجَّلُ عُقوبَتُها و لا تُؤخَّرُ إلی الآخِرهِ: عُقوقُ الوالِدَینِ، و البَغیُ عَلَی النّاسِ، و کُفرُ الإحسانِ.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: سه گناه است که کیفر آن ها سریعاً{در همین دنیا} می رسد و تا آخرت به تأخیر نمی افتد: آزردن پدر و مادر، ستم و تجاوز به مردم، و ناسپاسی نسبت به احسان{دیگران}.

الإمام علی علیه السلام- البحار74/74

سه خصلت ناپسند در کلام امیرالمؤمنین علیه السلام

إیّاکَ و العُجبَ و سُوءَ الخُلقِ و قِلَّهَ الصَّبرِ، فَإنَّهُ لا یَستَقیمُ لَکَ عَلی هذِهِ الخِصالِ الثَّلاثَهِ صاحِبٌ و لا یَزالُ لَکَ عَلَیها مِنَ النّاسِ مُجانِبٌ.

از خودپسندی و بداخلاقی و کم صبری بپرهیز، زیرا با وجود این سه خصلت، هیچ دوستی برایت نمی ماند و پیوسته مردم از تو دوری می کنند.

البحار86/71

الإمام الصادق علیه السلام:

ثَلاثَهُ أشیاءَ لا یَنبَغِی لِلعاقِلِ أن یَنساهُنَّ عَلی کُلِّ حالٍ: فَناءُ الدُّنیا، وَ تَصَرُّفُ الأحوالِ، و الآفاتُ الَّتی لا أمانَ لَها.

سه چیز است که خردمند نباید آن را هیچ گاه از یاد ببَرد: ناپایداری دنیا، دگرگونیِ اوضاع و احوال، و آسیب هایی که از آن ها چاره ای نیست.

البحار238/78

عالی ترین خصلت!

امام علی علیه السلام می فرماید:

ایثار، عالی ترین خصلت اخلاقی است.

الإِیثارُ أعلی المَکارِمِ.

غررالحکم،986

سیاه و سفید

یک صفحه سفید گذاشت جلوی دختر و گفت: بنویس! هر چه می خواهی بنویس: بد، زشت، احساسی، هیجان انگیز، دوست داشتنی، هِی بنویس و پاک کن….

چند دقیقه بعد صفحه سفید کاغذ پُر از علامت و حرف بود. چروک و خط خطی و کثیف. جای پاک کردن ها و نوشتن های مکرر، رویش دیده می شد. کاغذ را گرفت. یک کاغذ سیاه به او داد و گفت:

بنویس. همان هایی که آن جا نوشتی پاک کن، خط خطی کن…

دختر گفت: نمی شود استاد، روی برگه ی سیاه چیزی نوشته نمی شود!

استاد چادرش را سر کرد و لبخند ملیحی زد. نگاه دختر به سیاهی چادر خیره ماند.

“حجاب واکسن مقابله با تیر نگاه های آلوده است….”

آیا خود را واکسینه کرده ای؟

هفته نامه حیات طیبه/21تیرماه1392

ای امت حزب اللهی! از ولایت فقیه و روحانیت مبارز اطاعت و پشتیبانی کنید که هر دو ضامن پیروزی و پشتوانه اسلام هستند.

شهید سیدجمال دربان فلک

روایتی از همسر شهید دقایقی

قبل از عملیات کربلای5 زنگ زد و گفت:«اگر می توانید به اهواز بیایید.» نگران شدم، با ابراهیم و زهرا به سمت اهواز حرکت کردیم. شب رسیدیم پیش اسماعیل. بعد از کمی صحبت گفت:«شاید دیدار بعدی ما در بهشت باشه!». من همه چیز را فهمیدم و دیگر حرفی نزدم. بعدها از زبان یکی از همرزمانش شنیدم که می گفت: بعد از تدارک عملیات کربلای5 به سمت خط حرکت کردیم. در بین راه بمب های دشمن به زمین اصابت کرد و ما هر دو زخمی شدیم. به هر زحمتی بود خود را درون کانال انداختیم. ناگهان صدای سوت راکتی ما را به حالت خیز درآورد. با انفجار راکت هر کدام به سویی پرتاب شدیم. یک کم که گذشت اسماعیل را صدا زدم اما جوابی نداد. دیدم که آرام خوابیده و شهید شده.

هفته نامه حیات طیبه/22دی ماه1391