هر پسر و دختري كه به سن رشد و بلوغ مي رسند بزرگترين آرزويشان اينست كه ازدواج كنند،با تاسيس زندگي مشترك زناشويي،استقلال و آزادي بيشتري بدست آورند،يار و مونس مهربان و محرم رازي داشته باشند.آغاز زندگي سعادتمندانه خويش را از زمان ازدواج حساب مي كنند و برايش جشن مي گيرند.زن براي مرد آفريده شده و مرد براي زن،و مانند مغناطيسي يكديگر را جذب مي كنند.زناشويي و تاسيس زندگي مشترك خانوادگي يك خواسته طبيعي است كه غرائزش در وجود انسانهانهاده شده است.و اين خود يكي از نعمتهاي بزرگ الهي است.راستي به غير از كانون گرم خانوادگي كجا را سراغ داريد كه براي جوانان پناهگاه مطمئني باشد؟علاقه به خانواده است كه جوانان را از افكار پراكنده واضطرابهاي دروني نجات مي دهد.در آنجاست كه مي توانند يار و مونس با وفا و مهرباني پيدا كنند كه در شدائد و گرفتاريها يار و غمگسارشان باشد.پيمان مقدس زناشويي رشته اي است آسماني كه دلها را بهم پيوندمي زند،دلهاي پريشان را آرامش مي دهد افكار پراكنده را به يك هدف متوجه مي سازد.خانه،جايگاه عشق و محبت،كانون انس و مودت وبهترين آسايشگاه است.
خداوند بزرگ در قرآن مجيد از اين نعمت بزرگ ياد كرده مي فرمايد:
يكي از آيات خدا اينست كه از خود شما برايتان همسران آفريد تابا آنها انس بگيريد و آرامش خاطر پيدا كنيد،و در ميانتان دوستي ومهرباني افكند.و در اين موضوع براي انديشمندان آيات و نشانه هايي است.
پيغمبر اسلام فرمود:مردي كه زن نداشته باشد مسكين و بيچاره است،گر چه ثروتمند باشد. و زني كه شوهر نداشته باشد مسكين و بيچاره است گر چه ثروتمند باشد.
حضرت صادق عليه السلام از مردي پرسيد:همسر داري؟عرض كرد:نه.فرمود:
دوست ندارم يك شب بي همسر بمانم گر چه مالك تمام دنيا باشم.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:بنائي در اسلام پايه گذاري نشده كه نزد خدا محبوبتر و عزيزتر از ازدواج باشد.
ديده شده توسط سليماني (نويسنده وبلاگ) در كتاب “آيين همسرداري"ص2
