مقایسه ی حقوق خانواده درقرآن واوستا

طلاق:
همچنانکه در بخش دوم بیان شد ،موضوع طلاق از موضوعاتی است که به امضاء اسلام رسیده وحق طلاق در درجه ی اول از آن مردان است.ولیکن در آیین زردشت درابتداتحریم ودر موارد محدودی مورد تأیید قرار گرفته بود والبته این حق در این موارد محدود تنها برای مردان جعل شده بود .
ازجمله انتقاداتی که می توان به طلاق زردشتی داشت آنکه تحریم طلاق نقطه ی بن بستی را در دین ایجاد می کندکه قطعاً پیروان این آیین را دچار مشکلات زیادی می کند وانگهی مواردی هم که طلاق توسط جامعه ی مغان امضاءشد ،جای تأمل دارد به عنوان مثال آیا طلاق زن نازا ،آن هم بدون دریافت هیچ حق و حقوقی ،منصفانه است.یا آنکه با وجود سخت گیری های شدیدی که در آیین زردشت در رابطه با زن حائض اعمال می شده ، پنهان کردن ایام حیض از شوهر برای زنی که باید شرایط بسیار سخت این دوره را تحمل می کرده، آیا مطلبی غیر طبیعی است که در صورت پنهان کردن ایام حیض توسط زنان ، مجوز طلاق زن صادر می شده.
از طرفی ،هر چند این نکته در این آیین ذکر شده که زن اگر روسپی گری کند مستحق طلاق است ولی معلوم نیست که روسپی گری زنان چگونه قابل اثبات است،در صورت بی گناه بودن زن ،زنان چگونه می توانند از حق خود دفاع کنند ،آیا در صورتی که زنی به اجبار مورد تجاوز جنسی قرار گرفته با مواردی که زن با میل خود این عمل شنیع را انجام داده تفاوتی نیست،اگر زنی خطا کار بودن خویش را نپذیرفت آیین زردشت برای احقاق حقوق او چه تدارک دیده است .
علاوه بر این ، یکی از امتیازات قران نسبت به اوستا ،این است که قران از ابتدا نقشه ی راهی را برای مسلمانان ترسیم می کند که طلاق نقطه ی پایان زندگی خانوادگی و فرجام زندگی زناشویی خانواده ی مسلمان نباشد. لذا ،خداوند ،در قران کریم ،قبل از تشکیل خانواده ،معیارهایی را در رابطه با انتخاب همسر بیان می فرماید ،همچنین بعد از تشکیل خانواده اصولی را جهت تحکیم بنیان خانواده ،تبیین می نماید.

قستی از پایان نامه خانم رضوان اكبري(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

مقایسه ی حقوق خانواده درقرآن واوستا

مقایسه ی وضعیت زنان بعد از جدایی یا وفات همسر:
پیرامون وضعیت زنان بعد از وفات یا جدایی همسر در دین اسلام و زردشت قوانین جداگانه ای وضع شده که شباهتی به یکدیگر ندارند ، در دین اسلام قانون عده وضع شده ،که در دین زردشت چنین امری سابقه ای نداشته ولذا تمام محدودیتهای زن وریاست شوهر بر زن در اسلام بعد از جدایی ، فقط مربوط به زمان عده است وتنها برای زنانی که بنابر قانون قرآن باید عده نگه دارند اما بعد از گذشت زمان عده ، نه همسر سابق ونه حتی پدر ومادر زن یا فرزندان زن وهیچ کس دیگر هیچ ولایت قانونی بر زن ندارند وبنابر حکم قرآن در صورتی که زن بخواهد در مورد خود تصمیم شایسته ای بگیرد حق ندارند اختیارات او را محدود و او را ناچار به انجام کاری کنند.
اما در آیین زردشت چه در مورد زنان مطلقه وچه در مورد زنان شوهر از دست داده ،شوهران سابق وهمچنین فرزندان ذکور بر ایشان حق ریاست وسالاری داشتند لذا زنان بیوه بعد از مرگ همسران، ازدواجشان مشروط به رضایت فرزند ذکور بود وشوهران زنان مطلقه تا پایان عمرحق سالاری بر همسر سابق خود را داشتند وحتی می توانستند او را به همسری شخص مورد نظرشان در بیاورند.

قستی از پایان نامه خانم رضوان اكبري(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

مقایسه ی حقوق خانواده درقرآن واوستا

ارث:
ارث دارای تاریخچه ی طولانی می باشد و بر اساس یک امر فطری وصی ارث خود را در میان اعضای خانواده تقسیم می نمودلذا اصل ارث مسئله ی جدید واختلافی نیست .ولیکن اشکالات وانتقاداتی به هر یک از ادیان در باب ارث وارد است. چیزی که در اسلام مورد انتقاد مدعیان تساوی حقوق است این است که چرا سهم الارث زن در اسلام معادل نصف سهم الارث مرد است ؟ اصول کلی اسلام كه بعد از دقت در سهام مردان و زنان در ارث استفاده مى‏شود اين است كه سهم زن فى الجمله كمتر از سهم مرد است، مگر در پدر و مادر كه سهم مادر نه تنها كمتر از سهم پدر نيست، بلكه گاهى به حسب فريضه از سهم پدر بيشتر هم مى‏شود. که پاسخ این اشکال در مباحث بخش دوم گذشت .1
اما از جمله انتقاداتی که می توان به قوانین ارث در جامعه ی زردشتی کرد بعد از اینکه ارث در آیین زردشت بر خلاف اسلام تاریخ پر فراز ونشیبی را طی کرده وتقسیم ارث در طول تاریخ زردشت قانون خاصی نداشته ،مهمترین اشکالی که به ارث در قوانین زردشت وارد است عدم رعایت عدالت در میان فرزندان وهمسران متوفی است .

قستی از پایان نامه خانم رضوان اكبري(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

امام خمینی:

خدا می داند که در کشف حجاب، چه جنایت هایی اینها کردند، حتی به علمای بزرگ هم پیشنهاد می کردند که شما مجلس بگیرید با خانم هایتان، باز زن هایتان بیایید در مجلس… خدا می داند که به این ملت ایران چه گذشت. در این کشف حجاب انسانیت را پاره کردند. آزادی زن در منطق شاد؛ یعنی به انحطاط کشیدن زن از مقام انسانی او؛ و در حد یک وسیله با او رفتار کردن… یعنی پر کردن زندان ها از زنان ایرانی که حاضر نیستند به پستی های شاهانه تن بدهند.1

آنهایی که این قدر قوه تمیز ندارند که کلاه گلنی را که پس مانده درندگان اروپاست، ترقی کشور می دانند، با آنها حرفی نداریم، و توقع آن را هم نداریم که آنها بپذیرند، عقل و هوش و حس آنها را اجانب دزدیده اند. آن روز که کلاه پهلوی سر آنها گذاشتند همه می گفتند مملکت باید شعار ملی داشته باشد؛ استقلال در پوششع دلیل استقلال مملکت و حافظ آن است. چند روز بعد کلاه گلنی گذاشتند سر آنها، یک دفعه حرف ها عوض شد، گفتند ما با اجانب مراورده داریم، باید همه هم شکل باشیم تا در جهان با عظمت باشیم. مملکتی که با کلاه، عظمت برای خود درست می کند یا برایش درست می کنند، هر روزی کلاهش را ربودند، عظمتش را هم می برند. در همه این مراحل، اجانب که نقشه های خود را می خواستند عملی کنند و با کلاه گذاشتن سر شما می خوساند کلاه را از سر شما بردارند، از دور با چشم استهزا به شماها نگاه می کردند و به کارهای کودکانه شما می خندیدند. شما با یک کلاه گلنی دور خیابان ها قدم می زدید و با دخترهای برهنه سرگرم بودید و به این وضع افتخار می کردید، غافل از آنکه در سرتاسر کشور، افتخارات تاریخی شما را بردند و در سرتاسر کشور نافع ثروت شما رفت و از دریا تا دریای شمال را زیر پا در آوردند.2

1. حکایت کشف حجاب، ج 1، صص 12، 13، 122، 123 و 138.

2. روح الله موسوی خمینی، کشف الاسرار، صص 223 و 224.

منبع:پایگاه اطلاع رسانی حوزه

6شوال اولین توقیع امام عصر ^{علیه السلام} در دوران غیبت صغری

برای جناب حسین بن روح ^{رحمه الله}(1)

حسین، ایرانی نژاد و از خاندان «نوبخت » بود. هنگام عیادت نایب دوم از سوی حضرت انتخاب شد. وقتی محمد بن عثمان وفات یافت، حسین بن روح بقیه روز را در خانه او ماند. خادم محمد بن عثمان عصا، صندوقچه و کتابی را، که از محمد مانده بود، به وی سپرد. حسین بن روح وقتی آنها را دید، گفت: این عصا از آن مولایم امام عسکری است; صندوقچه حاوی انگشتر امامان است و قنوت ائمه در کتاب ثبت شده است. (2)

پس از مدتی، اولین نامه در  شوال سیصد و پنج هجری قمری، از ناحیه مقدس امام عصر(ع) به وی رسید. در آن نامه چنین نوشته بود: «ماوی [حسین بن روح] را می شناسیم. خداوند تمام خوبیها و خشنودیهای خود را به او بشناساند و با عنایات خود او را خوشحال کند. از نامه او آگاه شدیم و به او در مسؤولیتی که به او واگذار کرده ایم، اطمینان داریم. او نزد ما مقامی دارد که سبب خشنودی او است. خداوند احسانش را به او افزونتر کند». (3)

حسین بن روح، که بیست و یک سال نیابت امام را بر عهده داشت، از مقام علمی والایی برخوردار بود. او کتابی در فقه به نام «التادیب » (4) نوشت که علمای آن روز حوزه علمیه قم محتوایش را تایید کرده بودند. فقهای بزرگ شهر قم در آن عصر با تمام علم و فقاهت از وی پیروی می کردند. «علی بن بابویه »; محدث نامدار قم، برای دیدار با حسین بن روح به بغداد رفت، و پاسخ پرسشهایش را از وی دریافت کرد و به قم بازگشت. (5)

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

1-  بحار الانوار:ج51،ص356

2- بحارالانوار، ج 85، ص 211.

3- همان، ص 372 و ج 51، ص 356.

4- معجم المؤلفین، عمر رضا کحاله، ج 4، ص 8.

5– رجال نجاشی، ص 261.

مقایسه ی حقوق خانواده درقرآن واوستا

نفقه

پرداخت نفقه ی خانواده از اصول مسلم هر دو دین محسوب می شود که در گذشته وحال ،همیشه این اصل به عنوان یکی از اصول مسلم جاری بوده ، ولی تفاوت نفقه در اسلام وزردشت در این است که اسلام نفقه را برای تمام کسانی که تحت عنوان همسر وفرزند وحتی پدر ومادر تحت تکفل مرد قرار داشتند جعل کرده است در حالی که در آیین زردشت نفقه تنهابه پادشازن وفرزندان او تعلق می گرفت ولی چاکر زن وفرزندان او تنها به شرط ناداری وفقر می توانستند تحت حمایت همسر قرار گیرند البته تا زمانی که فرزندشان بالغ شود وبعد از بلوغ فرزندان حمایت از ایشان واجب نبوده است.همچنین بر خلاف قران که نفقه را هم در حین زندگی زناشویی وهم در زمان عده مورد بررسی وتأکید قرار داده،آیین زردشت در این رابطه سخنی به میان نیاورده است .و در آیین نامه ی زردشتیان در سال 86 ،هر چند اصل نفقه را به عنوان یکی از مسلمات پذیرفته ،ولی اشاره ی چندانی به آن نشده وهیچ ماده یا تبصره ای تحت عنوان نفقه مکتوب نگردیده است.

قستی از پایان نامه خانم رضوان اكبري(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)