سبک زندگی مردم و سبک زندگی از قرآن کریم

در حدیث زیر و نورانی هشت راه غلط از بعضی مردم ذکر شده است و در مقابل آن هشت راه غلط هشت راه درست از قرآن کریم ذکر شده است .

از اینرو می توانیم سبک زندگی بعضی از مردم را با آن هشت راه درست قرآن کریم آسیب شناسی کنیم.

رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ لِبَعْضِ تَلَامِيذِهِ يَوْماً أَيَّ شَيْ‏ءٍ تَعَلَّمْتَ مِنِّي قَالَ لَهُ يَا مَوْلَايَ ثَمَانَ مَسَائِلَ قَالَ ع قُصَّهَا عَلَيَّ لِأَعْرِفَهَا قَالَ الْأُولَى رَأَيْتُ كُلَّ مَحْبُوبٍ يُفَارِقُ مَحْبُوبَهُ عِنْدَ الْمَوْتِ فَصَرَفْتُ هَمِّي إِلَى مَا لَا يُفَارِقُنِي بَلْ يُؤْنِسُنِي فِي وَحْدَتِي وَ هُوَ فِعْلُ الْخَيْرِ قَالَ أَحْسَنْتَ وَ اللَّهِ الثَّانِيَةُ قَدْ رَأَيْتُ قَوْماً يَفْخَرُونَ بِالْحَسَبِ وَ آخَرِينَ بِالْمَالِ وَ الْوَلَدِ وَ إِذَا ذَلِكَ لَا فَخْرَ فِيهِ وَ رَأَيْتُ الْفَخْرَ الْعَظِيمَ فِي قَوْلِهِ تَعَالَى- إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ فَاجْتَهَدْتُ أَنْ أَكُونَ عِنْدَ اللَّهِ كَرِيماً قَالَ أَحْسَنْتَ وَ اللَّهِ الثَّالِثَةُ قَالَ رَأَيْتُ النَّاسَ فِي لَهْوِهِمْ وَ طَرَبِهِمْ وَ سَمِعْتُ قَوْلَهُ تَعَالَى وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى‏ فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوى‏ فَاجْتَهَدْتُ فِي صَرْفِ الْهَوَى عَنْ نَفْسِي حَتَّى اسْتَقْرَرْتُ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ تَعَالَى قَالَ أَحْسَنْتَ وَ اللَّهِ الرَّابِعَةُ قَالَ رَأَيْتُ كُلَّ مَنْ وَجَدَ شَيْئاً يُكْرَمُ عِنْدَهُ اجْتَهَدَ فِي حِفْظِهِ وَ سَمِعْتُ قَوْلَهُ تَعَالَى مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ فَأَحْبَبْتُ الْمُضَاعَفَةَ وَ لَمْ أَرَ أَحْفَظَ مِمَّا يَكُونُ عِنْدَهُ فَكُلَّمَا وَجَدْتُ شَيْئاً يُكْرَمُ عِنْدَهُ وَجَّهْتُ بِهِ إِلَيْهِ لِيَكُونَ لِي ذُخْراً إِلَى وَقْتِ حَاجَتِي قَالَ أَحْسَنْتَ وَ اللَّهِ الْخَامِسَةُ قَالَ رَأَيْتُ حَسَدَ النَّاسِ بَعْضِهِمْ لِبَعْضٍ وَ سَمِعْتُ قَوْلَهُ تَعَالَى نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِيًّا وَ رَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ- فَلَمَّا عَرَفْتُ أَنَّ رَحْمَةَ اللَّهِ خَيْرُ مَا يَجْمَعُونَ مَا حَسَدْتُ أَحَداً وَ لَا أَسِفْتُ عَلَى مَا فَاتَنِي قَالَ أَحْسَنْتَ وَ اللَّهِ السَّادِسَةُ قَالَ رَأَيْتُ عَدَاوَةَ النَّاسِ بَعْضِهِمْ لِبَعْضٍ فِي دَارِ الدُّنْيَا وَ الْحَزَازَاتِ الَّتِي فِي صُدُورِهِمْ وَ سَمِعْتُ قَوْلَ اللَّهِ تَعَالَى إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا فَاشْتَغَلْتُ بِعَدَاوَةِ الشَّيْطَانِ عَنْ عَدَاوَةِ غَيْرِهِ قَالَ أَحْسَنْتَ وَ اللَّهِ السَّابِعَةُ قَالَ رَأَيْتُ كَدْحَ النَّاسِ وَ اجْتِهَادَهُمْ فِي طَلَبِ الرِّزْقِ وَ سَمِعْتُ قَوْلَهُ تَعَالَى وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ. ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ. إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ فَعَلِمْتُ أَنَّ وَعْدَهُ حَقٌّ وَ قَوْلَهُ تَعَالَى صِدْقٌ فَسَكَنْتُ إِلَى وَعْدِهِ وَ رَضِيتُ بِقَوْلِهِ وَ اشْتَغَلْتُ بِمَا لَهُ عَلَيَّ عَمَّا لِي عِنْدَهُ قَالَ أَحْسَنْتَ وَ اللَّهِ الثَّامِنَةُ قَالَ رَأَيْتُ قَوْماً يَتَّكِلُونَ عَلَى صِحَّةِ أَبْدَانِهِمْ وَ قَوْماً عَلَى كَثْرَةِ أَمْوَالِهِمْ وَ قَوْماً عَلَى خَلْقٍ مِثْلِهِمْ وَ سَمِعْتُ قَوْلَهُ تَعَالَى وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً. وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدْراً فَاتَّكَلْتُ عَلَى اللَّهِ وَ زَالَ اتِّكَالِي عَنْ غَيْرِهِ قَالَ لَهُ وَ اللَّهِ إِنَّ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ الزَّبُورَ وَ الْفُرْقَانَ وَ سَائِرَ الْكُتُبِ تَرْجِعُ إِلَى هَذِهِ الْمَسَائِل‏[1]

از كتاب مجموعه‏ ى ورام از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده كه به بعضى از شاگردانش روزى فرمود: چه چيز از من آموختى؟

عرض كرد: آقا من از شما هشت مسأله ياد گرفتم حضرت فرمود آنها را بيان كن تا بشناسم عرض كرد

اول ديدم هر دوستى هنگام مردن از دوستش جدا مى‏شود سپس همتم را مصرف كردم دوستى انتخاب كنم كه هيچ وقت از من جدا نشود بلكه مونس و يار تنهائى من باشد و آن دوست عمل خير است كه هيچ گاه از صاحبش جدا نميشود. حضرت فرمود احسن بر تو بخدا.

دوم گفت مردمى را ديدم بحسب و نسب‏شان افتخار مى‏كنند و گروهى را ديدم بمال و فرزندشان افتخار ميكنند ولى من ديدم كه در اين‏ها فخرى نيست و فخر بزرگ را در قول خداى تعالى ديدم كه مى‏فرمايد: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ» «حجرات 13» گرامى‏ترين شمادر پيشگاه خدا پرهيزگارترين شماست (1) پس من سعى و كوشش كردم كه در پيشگاه خدا گرامى باشم فرمود

«احسنت و اللَّه»

سوم- مردم را سرگرم لهو و لعب ديدم و شنيدم گفته‏ى خداى تعالى را كه مى‏فرمايد: «وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى‏ فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوى‏» «نازعات 41 تا 43 » و اما كسى كه از مقام عظمت پروردگار بترسد و مانع شود نفسش را از هوس‏ها همانا بهشت جايگاه اوست پس كوشش كردم كه هوس را از خود دور كنم تا اينكه بر طاعت خدا ثابت باشم فرمود احسنت و اللَّه.

چهارم- ديدم هر كس كه چيزى پيدا ميكند در نگهداريش كوشش ميكند و آن را گرامى دارد ولى من شنيدم كه خداى تعالى مى‏فرمايد: «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ» «حديد : 11» كيست آنكه وام بدهد خدا را وامى نيكو پس خدا براى او چند برابر كند و براى اوست پاداشى سودمند پس من چندين برابر را دوست داشتم و نديدم من چيزى را بهتر براى حفظ از آنچه كه در پيش خداست پس هر چه پيدا كردم او را در راه خدا انفاق مى‏كنم تا پس انداز روز نيازمنديم باشد فرمود

احسنت و اللَّه.

پنجم- ديدم مردم را كه گروهى بر گروه ديگر حسد ميورزند و گفته‏ى خداى تعالى را شنيدم كه ميفرمايد: «نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِيًّا وَ رَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ» «زخرف 32 » و ما روزى ايشان را بينشان بخش مى‏كنيم در زندگانى دنيا و بلند گردانيم بعضى از ايشان را بر بعضى در مراتب و درجات تا برخى برخى ديگر را به كار بگيرند و رحمت پروردگار تو بهتر است از آنچه كه گرد مى‏آورند پس چون شناختم كه رحمت پروردگار بهتر است از آنچه كه ايشان گرد مى‏آورند بهيچ كس حسد نورزيدم و بر آنچه از دستم رفت افسوس نخوردم فرمود

احسنت و اللَّه.

ششم- ديدم دشمنى مردم را بعضى بر بعض ديگر در سراى دنيا و كينه‏هائى كه در دلشان هست و شنيدم گفته‏ى خداى را كه ميفرمايد «إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا» «فاطر : 6 » همانا شيطان براى شما دشمن است پس او را دشمن خود بگيريد پس سرگرم عداوت شيطان شدم از عداوت غير شيطان فرمود

احسنت و اللَّه.

هفتم- ديدم كه مردم سعى و كوشش ميكنند در پيدا كردن روزى و شنيدم گفته‏ى خداى تعالى را كه فرموده «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» «ذاريات : 56» نيافريدم جن و انس را مگر براى عبادت و بندگى و نيز فرموده: ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ» «ذاريات : 57-58» نميخواهم از ايشان روزى و نميخواهم از ايشان كه طعام بدهند همانا او روزى دهنده و صاحب نيروئى قويست پس من دانستم كه همانا وعده‏ى خدا درست است و گفته او راست است پس تا هنگام وعده‏ى خدا صبر كردم و بگفته‏ى او راضى شدم و مشغول اعمال خودم شدم فرمود

احسنت و اللَّه.

هشتم- ديدم گروهى را كه از سلامتى بدنشان حرف ميزنند و گروهى از فراوانى ثروت سخن ميگويند و گروهى از خلقت و آفرينش ديگران صحبت ميكنند و من شنيدم كه خداى تعالى ميفرمايد:

«وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدْراً» «طلاق : 2-3 » و هر كس از خدا بپرهيزد خدا براى او محلى قرار ميدهد و روزى ميرساند براى او از جايى كه گمان ندارد و هر كس كه توكل بخدا كند او را كافيست همانا خداوند كارش را تامين ميكند و براى هر چيزى وقتى قرار داده پس من توكل بر خدا كردم و از غير او بريدم.

حضرت به آن شاگرد فرمود بخدا سوگند كه تورات و انجيل و زبور و قرآن و ديگر كتابهاى آسمانى به همين مسائل برميگردند.

دکتر علی حق شناس (استاد مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

از پی آمدهای بخشندگی آن است که عیب ها و نقص ها در جامعه پوشیده می ماند، محبت و صفا و صمیمیت در جامعه افزایش می یابد، از گناهان کاسته می شود، اقتصاد جامعه رو به بهبود می رود و بر رزق و روزی افزوده می شود. این صفت، انسان را از عذاب الهی دور، و به رحمت و بهشت الهی نزدیک می کند.
1. پوشاننده عیب ها

حضرت علی علیه السلام فرمود: «السَّخاءُ سِترُ الْعُیوبِ؛ بخشندگی، پوشاننده عیب هاست». (محمدی ری شهری، 1374: ج 5: 2428: ح 8367)

2.افشاننده بذر دوستی و محبت

بخشندگی، بذر و تخم محبت می فشاند که ثمره آن، صفا و صمیمیت است.

امام علی علیه السلام در کلامی زیبا و پر نغز چنین می فرماید: «السَّخاءَ یزْرَعُ الْمُحبََّةَ؛ بخشندگی، بذر دوستی می افشاند.» (همان: 2428: ح 8370)

3. صفا و همت به ارمغان می آورد

حضرت علی علیه السلام در بیانی زیبا و دل نشین فرموده اند: «اَلسَّخاءُ یثمِرُ الصَّفاءَ؛ میوه بخشندگی، صمیمیت است.» (همان: ح 8371)

4. زینت بخش اخلاق

امام علی علیه السلام در سخنی لطیف می فرماید: «اَلسَّخاءُ یکسِبُ المَحَبَّةَ وَ یزَینُ الاخلاقَ؛ بخشندگی، دوستی می آورد و زینت بخش اخلاق است.» (همان: ح 8372)

5. پاک کنندگی گناهان

امام علی علیه السلام می فرماید: «اَلسَّخاءُ یمَحَصُ الذُّنوبَ و یجلُبُ مَحَبَّة القُلُوبِ؛ بخشندگی، گناهان را پاک و محبت دل ها را جلب می کند.» (همان: ح 8373)

6. زیادکننده روزی

امام علی علیه السلام فرمود: «بر شما باد بخشندگی و خوش خویی که این دو ویژگی، روزی را زیاد می کند و موجب دوستی می شود.» (همان: ح 7374)

7. نگهبان آبرو و حیثیت

امام علی علیه السلام در گفتاری پرمعنا و اثرگذار می فرماید: «الجُودُ حارِسُ الاَعْراضِ؛ بخشندگی، نگهبان آبروهاست.» (ری شهری، 1374: ج 2: 908: ح 2968)

8. عزت آفرین است

حضرت امام علی علیه السلام فرمود: «الجُودُ عِزُّ مَوْجُودٌ؛ بخشندگی، عزتی است نقد.» (همان: ح2969)

9. بخشندگی، مایه نزدیکی به خدا و مردم

حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام در کلامی ارزشمند می فرماید: «السَّخاءُ قُرْبَةٌ؛ بخشندگی موجب نزدیکی (به خدا و مردم است).» (مجلسی، 1370: ج 69: 193)

منبع:پایگاه اطلاع رسانی حوزه

ایرانیان به دوستی با اهل بیت علیهم السلام مشهور و همواره با آنان در ارتباط اند. شخصی از ایران در روزهای حج به حضور امام جواد علیه السلام رسید و گفت: حاکم ما از دوست داران اهل بیت و علاقه مند به شماست. من مالیات هایی بدهکارم، ولی از عهده پرداخت آن برنمی آیم. نامه ای برای او بنویسید تا در این باره با من سخت گیری نکند. حضرت چنین نوشت: آورنده این نامه، عقیده مبارکی از تو نقل کرد. هر عمل نیکویی انجام دهی، از آنِ تو خواهد بود. پس بر برادرانت نیکی کن و بدان که خدا از تک تک اعمال تو خواهد پرسید.

آن شخص می گوید: نامه را از حضرت گرفتم و پیش از آنکه به وطن خویش برسم، خبر آن به گوش حاکم، یعنی حسین بن عبدالله نیشابوری رسید و او در دو فرسخی شهر به استقبالم شتافت. نوشته حضرت را به او دادم، آن را بوسید و بر دیده نهاد و گفت: حاجتت چیست؟ گفتم: مالیات هایی به حکومت بدهکارم، در حالی که توان پرداخت آن را ندارم. آن گاه دستور داد مالیات را بر من بخشودند. سپس از زندگی ام پرسید و من تهی دستی و بی چیزی خود را به او گفتم و او به کارگزارانش دستور داد، حقوقی ماهانه به من پرداخت کنند.

(کلینی، ج 5:ص 111)

خواندیم ولی نوشته می شد

خیرالعملی نوشته می شد

هر جا غزلی نوشته می شد

در شأن علی نوشته می شد

به چه پسری حسین دارد

جز نام علی نمی گذارد

ای دلخوشی جناب ارباب

تکرار ابوتراب ارباب

ارباب میان قاب ارباب

شیرین عسل رباب ارباب

تنها نه تحول آفریدی

لبخند زدی گل آفریدی

نور به نظر رسـیده تبریک

درشهر خبر رسیده تبریک

یک یار دگر رسیده تبریک

سرباز پدر رسیده تبریک

آیینه ای از نگاه باباست

او یک تنه خود سپاه باباست

صابرخراسانی

باز بر نخل ولایت ثمری داده خدا

آسمان عظمت را قمری داده خدا

در بهاری همه زیبائی و امید و صفا

گلشن مهر و وفا را ثمری داده خدا

دهم ماه رجب لیله قدر دل ماست

وه بر این شب چه مبارک سحری داده خدا

شب قدر است بخوان سوره کوثر زیرا

به رضا(ع) کوثر وقدر دگری داده خدا

حجره کوچک ریحانه بهشتی دگر است

که بر این خانه صفای دگری داده خدا

به جهان بشریت زحریم ملکوت

با جمال ملکوتی بشری داده خدا

تا که در بادیه عشق توقف نکند

باز این قافله را راهبری داده خدا

همه از مرحمت این پدر و این پسر است

هر چه بر هر پسر و هر پدری داده خدا

همچو او نیست دگر پر برکت . مولودی

مقدمش را چه مبارک اثری داده خدا

اولیاء جمله جوادند . ولیکن زجواد(ع)

جود را جلوه تابنده تری داده خدا

تا دهد قدرت فرعونی مامون بباد

به جگر گوشه موسی پسری داده خدا

اگر چه روز من و روزگار می گذرد
دلم خوش است که با یاد یار می گذرد

چقدر خاطره انگیز و شاد و رویایی است
قطار عمر که در انتظار می گذرد

به ناگهانیِ یک لحظه عبور سپید
خیال می کنم آن تک سوار می گذرد

کسی که آمدنی بود و هست، می آید
بدین امید، زمستان، بهار، می گذرد

نشسته ایم به راهی که از بهشت امید
نسیم رحمت پروردگار می گذرد

به شوق زنده شدن، عاشقانه می میرم
دو باره زیستنم زین قرار می گذرد

همان حکایت خضر است و چشمه ظلمات
شبی که از بَرِ شب زنده دار می گذرد

شبت همیشه شب قدر باد و، روزت خوش
که با تو روز من و روزگار می گذرد

راز سی ام

چند نفس آرام و عمیق بکشید.
عبارتی آرام بخش را با خود تکرار کنید.