سالروز رحلت عالم بزرگ شیعه ومؤلف کبیر علامه شیخ عبدالحسین امینی

در یکی از روزهای سال 1320 در شهر تبریز کودکی چشم به جهان گشود که اسم او را پدر بزرگوارشان به سبب عشق وافری که به امام حسین علیه السلام داشتند «عبدالحسین» گذاشتند و در تربیت و پرورش فضایل اخلاق او سعی تمام نمودند. از همان اوان کودکی آثار نبوغ و تیزهوشی در او مشاهده می شد. این امر پدر را که خود از اهل دانش بود بر آن داشت که لحظه ای از تعلیم او غافل نشود و از هر فرصتی برای ارتقای سطح معلومات او استفاده نماید. طولی نکشید که این تلاش ها ثمر داد و این کودک را به مرحله ای از کمال و دانایی رساند که اندیشمندان بزرگ دنیای اسلام را به تحسین و تکریم او وا داشت.

شجاعت

شجاعت صفتی بود که علاّمه امینی رحمه الله به آن آراسته بود. برخورداری از این ویژگی او را قادر ساخت که به بزرگ ترین کارها اقدام نماید و از جوّسازی ها و تهدید و تحریک های دشمنان حقیقت هراسی به دل راه ندهد. این امر به بهترین صورت در تدوین اثر ارزشمندی چون الغدیر نمایان است. در برخوردهای اجتماعی نیز جلوه های از این خصیصه ارزشمند به چشم می خورد. از خود ایشان نقل شده است وقتی که برای انجام مناسک حج به بیت الله الحرام مشرف شده بودند در عرفات صحرا را پر از جمعیت می بینند و از کثرت جمعیّت جایی برای سکونت و نصب خیمه پیدا نمی کنند. پس از جست وجو متوجه می شوند در گوشه ای از بیابان جای وسیعی را مأموران حکومتی برای اشراف و خاندان سلطنتی عربستان نگه داشته اند. علامّه امینی بلافاصله وسایل خود را به آن جا منتقل می کنند. وقتی مأموران اعتراض می کنند که این جا مال امیر است، با شجاعت در مقابل آنها ایستادگی می کند و به آنها می گوید: «این جا سرزمین بندگان است به امیرتان بگویید به جای دیگر برود». در نهایت سربازان از آن همه شجاعت تعجب می کنند و به او متعرض نمی شوند.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

نشست سیاسی با حضور حجت الاسلام و المسلمین طالب پور(زید عزه) در مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون (سلام الله علیها) برگزار شد.
فاطمه بلوچی، مدیر مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس (سلام الله علیها) گفت: نشستی سیاسی به مناسبت ایام الله مبارک دهه فجر در روز یکشنبه 18/11/94 با حضور کارشناس مسائل سیاسی حجت الاسلام و المسلمین طالب پور در جمع طلاب سطح 3 در این مکان برگزار گردید.
ایشان اظهار داشت: در این نشست ، ابتدا ایشان به دستاوردهای انقلاب اسلامی اشاره نمودند و بزرگترین دستاورد انقلاب را تقویت دین و حفظ استقلال و حاکمیت الهی_ سیاسی کشور معرفی فرمودند.
بلوچی اضافه کرد: در ادامه با بیان این مطلب که قبل از انقلاب ، مردم در سرنوشت کشور هیچ سهمی نداشتند ولی انتخابات مردمی کشور در سالهای بعد از انقلاب به نقش مؤثر مردم در سرنوشت خود اشاره کرد.
وی با بیان اهمیت انتخابات دوره دهم نمایندگان مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری به معرفی ویژگی های یک نماینده اصلح پرداختند.
وی افزود: حجت الاسلام و المسلمین طالب پور، در پایان به حساس بودن انتخابات پیش رو اشاره فرمودنn و ضرورت شرکت و حضور حداکثری مردم در انتخابات را از واجبات برشمردند.

امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید: لاَ غِنَى كَالْعَقْلِ وَ لاَ فَقْرَ كَالْجَهْلِ وَ لاَ مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لاَ ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ.

هيچ ثروتى چون عقل، و هيچ فقرى چون نادانى نيست. هيچ ارثى چون ادب، و هيچ پشتيبانى چون مشورت نيست.

گر چه هر فصل بی تو پاييز است، آينه از غبار لبريز است

ولی آن دم که می رسی از راه، آسمان و زمين چراغان است

می رسی با نوای يا حيدر، روی دوشت عبای پيغمبر

ای سجودت تلالو خورشيد، تيغ عشقت چقدر بران است

احسان نرگسی رضاپور

18 بهمن ماه سالروز رحلت آیت الله العظمی حاج سید احمد خوانساری

مرحوم آیت‌الله سیداحمد خوانساری از ساداتی است که با سی تبار به امام موسی کاظم(علیه السلام) می‌رسد، در واقع یکی از فقهای نامدار شیعه در قرن چهاردهم هجری است، وی مدتی در شهر تهران امام جماعت مسجد سیدعزیز‌الله در بازار شهر را بر عهده داشت، درباره چگونگی حضور وی در تهران این گونه بیان شده است:

پس از درگذشت آیت‌الله یحیی سجادی امام جماعت مسجد سید عزیزالله، جمعی از مردم شهر تهران از آیت‌الله العظمی بروجردی تقاضا می‌کنند که یک شخصیت بزرگی را برای امام جماعت مسجد معرفی کند تا علاوه بر اقامه نماز به امور دینی مردم هم بپردازد، آیت‌الله العظمی بروجردی، آیت‌الله سید احمد خوانساری را معرفی می‌کند و این گونه می‌شود که پایتخت شاهد حضور مردی از تبار عارفان می‌شود.

*جراحی بدون بی‌هوشی

وی نزدیک نماز ظهر از وسط بازار با آن چهره متواضعانه بدون هیچ تشریفاتی عبور می‌کرد و مردم بازار تحت تاثیر ایشان کرکره‌های مغازه را پایین می‌کشیدند و همراه با آن سید جلیل‌القدر راهی مسجد سیدعزیز‌الله می‌شدند. وی که نزد تهرانیان به «مرجع متقین» معروف بود، در عین مظلومیت و کم‌رو بودنشان بسیار زاهد و با تقوا بود، به حدی که پس از فوت جاسنوز آیت‌الله بروجردی، امام خمینی(ره) به آیت‌الله سیداحمد خوانساری پیشنهاد می‌دهند به قم بازگردد و به مرجعیت شیعه قوام ببخشد.

درباره یکی از کرامات آیت‌الله سیداحمد خوانساری نقل شده است: وی بیماری زخم معده داشت که احتیاج به عمل جراحی داشت، از طرفی وی سالخورده و از لحاظ جسمی ناتوان بود و تحمل جراحی بدون بیهوشی نیز ممکن نبود، پیش از آنکه عمل جراحی آغاز شود، وی اجازه بی‌هوش کردن را به پزشک نداد-چون به نظر ایشان در وضعیت بی‌هوشی، تقلید مقلدینشان دچار اشکال می‌شد- از این رو به پزشکان معالج گفت: هر گاه من مشغول قرائت سوره مبارکه انعام شدم، شما مشغول عمل شوید، من توجه‌ام به قرآن است و در این صورت هیچ مشکلی پیش نمی‌آید- وی آن چنان به قرآن توجه پیدا می‌کرد که احساس درد نمی‌کردند- همان طور هم شد و با تمام شدن عمل جراحی، قرائت سوره مبارکه انعام نیز به پایان رسید!(هزار و یک حکایت اخلاقی، محمدحسین محمدی)

ا این وجود آیت‌الله سیداحمد خوانساری در نهضت امام خمینی(ره) نقش فعالی داشت، به گونه‌ای که در جریان تبعید امام(ره) همراه با سایر علمای شهر قم نسبت به این اقدام اعتراض کرد،‌ در بیانه‌ای که وی به مناسبت تبعید امام به ترکیه نوشت، این چنین آمده است:

«حوادث اسف‌آور یکی دو روز اخیر که منجر به قتل و جرح یک عده مردم بیگناه و توقیف حضرت آیت‌الله خمینی(ره) ، و آیت‌الله قمی و دیگر آقایان عظام شده است، موجب کمال تأثر و تأسف حقیر گردید با کمال تعجب مشاهده می‌شود مسئولین امنیت کشور با نهایت گستاخی حضرات آقایان مراجع عظام و علمای اعلام دامت برکاتهم را موافق اموری که مبانیت آن‌ها با شرع مطهر محرز و مکرر تذکر داده شده است، جلوه می‌دهند، حقیر در این موقع حساس، لازم می‌دانم اولیا امور را متذکر سازم، انجام این گونه اعمال ضد انسانی نسبت به حضرات علمای اعلام و قتل و جرح مردم بی پناه، نه تنها موجب رفع غائله نخواهد بود، بلکه جز تشدید امور و ایجاد تفرقه و وخامت اوضاع، اثر دیگری نخواهد داشت، موجب کمال تأسف است که باید حریم مقدس اسلام و روحانیت از طرف اولیای امور این چنین مورد تجاوز قرار گیرد…».

فعالیت‌های انقلابی این عارف‌بالله تا پیروزی انقلاب اسلامی تداوم و ادامه داشت، به گونه‌ای که با ورود امام(ره) به مدرسه علوی تهران با وجود کهولت سن در حالی که نود سالگی خود را پشت‌ سر می‌گذاشت، به حضور امام(ره) شتافت.

امام خمینی(ره) در پیامی به مناسبت درگذشت آیت‌الله سیداحمد خوانساری فرمود: «این عالم جلیل بزرگوار و مرجع معظم که پیوسته در حوزه‌های علمیه و مجامع متدینه مقام رفیع و بلندی داشت و عمر شریف خود را در راه تدریس و تربیت و علم و عمل به پایان رساند، حق بزرگی بر حوزه‌ها دارد، چه اینکه با رفتار و اعمال خود و تقوا و سیره خویش، پیوسته در نفوس مستعده، مؤثر و موجب تربیت بود».

مشخصات
نام : مرسومی / حسین
نام پدر : رضا
تاریخ تولد : ۱۳۳۳
محل تولد : اصفهان
تاریخ شهادت : ۱۳۵۷
محل شهادت : چهارراه وفایی
شهرستان : اصفهان
گلزار : گلستان شهدای اصفهان

در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش رضا، آزاد بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند. کارمند تامین اجتماعی بود. سال1357 ازدواج کرد. نهم آذر 1357، در چهار راه وفایی اصفهان بر اثر اصابت گلوله به سینه توسط عوامل رژيم شاهنشاهي شهيد شد.