می رسی با نوای يا حيدر 18 بهمن 1394 توسط مرکز تخصصی تفسیر شاهین شهر گر چه هر فصل بی تو پاييز است، آينه از غبار لبريز است ولی آن دم که می رسی از راه، آسمان و زمين چراغان است می رسی با نوای يا حيدر، روی دوشت عبای پيغمبر ای سجودت تلالو خورشيد، تيغ عشقت چقدر بران است احسان نرگسی رضاپور مطلب قبلیمطلب بعدی
