میرزای شیرازى در نیمه جمادى الاول سال 1230 هجرى قمرى در شیراز چشم به جهان گشود. نام او را محمدحسن گذاشتند.

دوران کودکی

جناب میرزا در کودکى پدرش را از دست داد، ولى دائى ایشان سید حسین موسوى معروف به مجدالاشراف، سرپرستى و نگهدارى او را به عهده گرفت. محمدحسن از همان روزهاى کودکى هوش و استعداد بالایى داشت، به طورى که وقتى دائی ایشان در خانه براى او معلمى قرار داد، وى در هشت سالگی همه مقدمات و علوم ادبى را فراگرفته بود، شیوه وعظ و خطابه را آموخته بود و هر روز یک صفحه از کتاب ابواب الجنان را از بر مى‏کرد. اما در همان ایام دائى مهربان و سرپرست محمدحسن هم از دنیا رفت و او در حالى که از مصیبت پدر و دائى رنج مى‏برد، آموختن دو علم مهم فقه و اصول را شروع کرد و براى ادامه تحصیل در سال 1242 ق به حوزه علمى بزرگ اصفهان هجرت کرد، در مدرسه صدر اقامت نمود و از حوزه درسى شیخ محمدتقى و سید حسن مدرس بهره فراوان علمى برد.

فتوای تحریم تنباکو

در سال 1309 ق در زمان ناصرالدین شاه، قرارداد امتیاز انحصار دخانیات ایران، با یک کمپانى انگلیسى بسته شد به نحوی که موجب سلطه استعمار بر ایران مى‏گردید. این بود که علماء بزرگ ایران موضوع را با مرجع و پیشواى جهان تشیع، میرزای شیرازى که در سامرا مى‏زیست، در میان گذاشتند و ایشان با نوشتن دو سطر نامه و بیان فتواى بى سابقه ‏اى، استفاده از دخانیات را براى همه مسلمانان ممنوع و حرام اعلام کرد و همین فتوا موجب لغو قرارداد تنباکوی انگلیس با ایران گردید.

برخی ویژگی های میرزا

میرزا محمدحسن شیرازى اخلاق گرم و جذابى داشت، از هوش و فراست بالایى برخوردار بود، مساعدتهاى مالى زیادى نسبت به محرومین و تهیدستان مى‏نمود، براى رسیدگى به طلاب نیازمند بازرسینى تعیین کرده بود تا با حفظ حرمت افراد از آنان حمایت به عمل آید. برخى از مجموعه آثار علمى او عبارتند از: کتاب طهارت، رساله‏اى در باب رضاع، رساله‏اى در باب اجتماع امر و نهى، تلخیص مباحث اصول شیخ انصارى، حاشیه بر نجاه العباد، تقریرات اصول، ذخایرالاصول، مجموعه قتاواى به عربى، صد مسئله فارسى.

وفات

سرانجام میرزای بزرگ بعد از نماز شب چهارشنبه، بیست و چهارم شعبان سال 1312 ق در اثر بیمارى سل در شهر سامرا چشم از جهان فرو بست. پیکر او را از مسیر کاظمین، بغداد و کربلا در حالیکه در همه این شهرها هزاران نفر از عالمان و مردم، فرسنگها جنازه او را تشیع می نمودند به نجف اشرف انتقال دادند و در جوار امام امیرالمومنین ^{علیه السلام} به خاک سپردند.

منبع: سایت ابوتراب

منکراتی که در سطح جامعه وجود دارد و می شود از آنها نهی کرد و باید نهی کرد، از جمله این هاست:

اتلاف منابع عمومی، اتلاف منابع حیاتی، اتلاف مواد غذایی، اسراف در آب و اسراف در نان. ما این همه ضایعات نان داریم، اصلاً این یک منکر است، یک منکر دینی است، یک منکر اقتصادی و اجتماعی است، نهی از این منکر هم لازم است.

راهبردهای مقام معظم رهبری در زمینه ی امر به معروف و نهی از منکر

منبع: کتاب واجب فراموش شده/ص46

اعتراف جالب ( آلوسی مفسر مشهور اهل سنت )
در باب ولایت امام علی ^{علیه السلام} :

آلوسی صاحب تفسیر روح المعانی در کتاب خود آورده :
چه می توان گفت جز آنکه علی ^{علیه السلام} مولای مومنان و وصی رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله} است و فاطمه پاره تن احمد ص همسر او، و حسن و حسین روح و ریحان و سید جوانان اهل بهشت فرزندان او هستند. آن گاه تاکید می کند :« ولیس هذا من الرفض بل ما سواه عندی هو الغی » یعنی : این گفته ی من نشانه شیعه بودن من نیست بلکه غیر از این گفتن ،نشانه گمراهی گوینده است.

منبع:تفسیر روح المعانی نوشته آلوسی جلد 29 ص 158

کسی که در بسیاری از امور تغافل و چشم پوشی ننماید، زندگیش تیره و تار خواهد شد.

غررالحکم، ج2،ص716

امیر مؤمنان علی علیه السلام در این رابطه می فرمایند: «من اشرف اعمال الکریم غفلته عما یعلم، یکی از باارزشترین کارهای کریمان، «تغافل» از چیزهایی است که از آن آگاهند»

نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره 222.

انصاف كه از زيباترين خصلت‌های اخلاقی است به معنای عدالت‌ورزی و اجرای قسط و اقرار به حقوق مردم و ادای آن‌هاست و اين كه هر خیری را برای خود می‌‌خواهیم برای ديگران هم بخواهیم و هر زیان و ضرری كه برای خود نمی‌پسندیم برای ديگران هم نپسندیم. زيباييهای اخلاق، ص۳۸۲. متأسفنه این خصلت در این روزگار توسط عده ای نادیده گرفته شده است، در ذیل به ذکر چند روایت در این باره می پردازیم:

یا علی ^{(علیه السلام)} سرور خصلت ها سه چیز است:

1. از طرف خودت درباره ی مردم انصاف دادن.

2.با برادر دینی در راه خدا مساوات کردن

3.و خدا را در هر حال به یاد آوردن

بحار ج77وص63

پیامبر اکرم ^{(صلی الله علیه و آله وسلم):}

کسی که چهار مطلب در او وجود داشته باشد:

1.راستگویی

2.انصاف ورزیدن

3.نیکی به پدر و مادر

4.صله رحم

خداوند متعال هم به او پنج خصلت عطا می کند:

1.در مرگش تأخیر می افتد

2. روزی او وسیع می گردد

3.از عقلش بهره مند می شود

4.جانش آسان گرفته می شود

5. و عقایدش به او در قبر تلقین می شود.

معدن الجواهرص20

امیر مؤمنان علی^{(علیه السلام)} :

«هر كس با مردم به انصاف رفتار كند خداوند بر عزتش بيفزايد». 

بحار الانوار، ج۷۲، ص۳۳

يا رب زغمش تا چند اشکم ز بصر آيد

بنشسته سر راهش ، شايد ز سفر آيد

تا چند بنالم زار شب تا سحر از هجرش

كوكب شِمُرم هر شب ، شايد كه سحر آيد

هر دم كه رخش بينم خواهم دگرش ديدن

بازش نگرم شايد يك بار دگر آيد

از ديده نهان اما اندر دل من جايش

او را طلبم هر شب شايد كه ز در آيد

علامه میر جهانی