مراسم عزاداری حضرت ام البنین (س)، در مركز تخصصي تفسير و علوم قرآني نرجس خاتون (س)برگزار شد.

این جلسه با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین محمود رحیمی استاد مركز تخصصي تفسير و علوم قرآني نرجس خاتون (س)  آغاز گردید.

حجت الاسلام و المسلمین محمود رحیمی گفت: یکی از چیزهایی که خیلی به آدم ارزش می دهد ، ادب است. آیت الله بروجردی فرمود: اگر کتابی در این اتاق باشد، در اینجا نمی خوابم زیرا بسم الله الرحمن الرحیم در آن است و ایشان در مقابل خدا ادب می کردند.

وی افزود : بُشر حافی یک روز از کوچه ای می‌گذشت. کاغذی یافت بر آنجا نوشته بود بسم الله الرحمن الرحیم. عطری خرید و آن کاغذ را معطر کرد و به تعظیم آن کاغذ را در خانه نهاد. بزرگی آن شب به خواب دید که گفتند: بشر را بگوی: طیَّبتَ اسمَنا فَطَیَّبناکَ و بَجَّلتَ اسمَنا فبَجَّلناکَ و طَهَّرتَ اسمنا فطَهَّرناکَ فبعزَّتی لاَطْیَبَنَّ اسمَکَ فی الدنیا و الاخرة، اسم ما را طیب و طاهر کردی پس ما تو را طیب و طاهر می کنیم . اسم ما را تعظیم نمودی پس ما تو را تعظیم می نماییم. به عزت خویش سوگند که نامت را در دنیا و آخرت پاک می کنم.

 وی گفت: روزی امام کاظم (ع)از کوچه های بغداد می گذشت. از یک خانه ای صدای پایکوبی می آمد. اتفاقا یک خادمه ای از منزل بیرون آمد در حالی که آشغالهایی همراهش بود و گویا می خواست بیرون بریزد. امام به او فرمود صاحب این خانه آزاد است یا بنده؟ خادمه گفت: آزاد است. امام فرمود: بله، آزاد است، اگر بنده می بودکه این سر و صداها از خانه اش بلند نبود. اندکی طول کشید و مکثی شد. آقا رفتند. بشر متوجه شد که چند دقیقه ای طول کشید. آمد نزد خادمه و گفت: چرا معطل کردی؟ گفت: مردی از من پرسید که صاحب این خانه بنده است یا آزاد؟ گفتم البته که آزاد است. بعد هم گفت: بله، آزاد است، اگر بنده می بود که این سر و صداها بیرون نمی آمد. گفت: آن مرد چه نشانه هایی داشت؟ علائم و نشانه ها را که گفت، فهمید که موسی بن جعفر (ع) است. گفت: کجا رفت؟ از این طرف رفت. پایش لخت بود، به خود فرصت نداد که برود کفشهایش را بپوشد، برای اینکه ممکن است آقا را پیدا نکند. پای برهنه بیرون دوید. خودش را انداخت به دامن امام و عرض کرد: شما چه گفتید؟ امام فرمود: من این را گفتم. فهمید که مقصود چیست. گفت: آقا! من از همین ساعت می خواهم بنده خدا باشم، و واقعا هم راست گفت. از آن ساعت دیگر بنده خدا شد. بشر حافی یک بار در مقابل بسم الله الرحمن الرحیم و یک بار هم در مقابل امام کاظم (ع) ادب نمود و رستگار شد.

استاد مركز تخصصي در پایان افزود: حضرت ام البنین (س) نیز مقابل امیرالمؤمنان علی (ع) و فرزندانش نعظیم نمود. هنگامی که به خواستگاری ایشان رفتند . پدر حضرت ام النین(س) گفت: مگر دخترم لایق است که همسر حضرت علی (ع) شود؟ حضرت ام البنین (س) وقتی به خانه امام علی (ع) رفت، روی زمین نشست و گفت: ای بچه های فاطمه من نیامده ام مادر شما باشم ، آمده ام تا کنیزی شما را بکنم. این ادب حضرت ام البنین (س) را می رساند. این ادب تا پایان عمر مبارکشان ادامه داشت و هرگاه برای امام حسین (ع) گریه می کرد ، می فرمود، حسینم برای تو گریه می کنم که مادر نداری.