امام شناسی از دیدگاه امام هشتم علیه السلام

امام رضا علیه السلام می فرماید:«للامام علامات: یکون اعلم الناس واحکم الناس واتقی الناس واحلم الناس واشجع الناس، واسخی الناس واعبد الناس… و یکون مطهرا ویری من خلفه کما یری من بین یدیه؛(شیخ حر عاملی، التنبیه، ص26؛ ر.ک: بدایه المعارف، محمدرضا مظفر، شرح از سید محسن خرازی، ج2، ص46.)»

امام دارای نشانه هایی است: او داناترین مردم، بهترین انسان ها در قضاوت، باتقواترین مردم، بردبارترین مردم، شجاع ترین مردم، سخاوتمندترین مردم و عابدترین مردم می باشد… و پاکیزه{از گناهان و معصوم است} و از پشت سر همچون از پیش رو می بیند.

امام رضا علیه السلام در حدیث فوق 9 نشانه را برای امام بیان می کند. البته امام نشانه های دیگری نیز دارد، از جمله:

1- امام محدّث است؛ یعنی، صدای ملک را می شنود ولی او را نمی بیند. به فرموده امام هشتم علیه السلام رسول آن است که جبرئیل بر او نازل می شود و او جبرئیل را می بیند و سخنانش را می شنود. نبی گاهی سخن جبرئیل را می شنود و گاهی خودش را می بیند.«والامام هو الذی یسمع الکلام و لا یری الشخص؛(اصول کافی، ج1، ص248، روایت 2) و اما امام کسی است که سخن{ملک} را بشنود ولی شخص او را نبیند.»

2- امام دارای علم الهی و مؤید به روح رحمانی است. امام هشتم علیه السلام فرمود:«ان الامام مؤید به روح القدس و بینه و بین الله عمود من نور یری فیه اعمال العباد و کلما احتاج الیه لدلاله اطلع علیها؛(التنبیه، ص42؛ بدایه المعارف، ج2، ص50) امام با روح القدس تأیید شده و بین او و خدا ستونی از نور است که در آن رفتار بندگان را می بیند و هر گاه برای راهنمایی{افراد} به آن احتیاج پیدا کند، بر آن راهنمایی آگاهی می یابد.»

کتاب سال تبلیغ جدّا/1391 هجری شمسی/گردآوری: سیدکریم آقامیری