آنچه زندگي ما را از ملائكه و ديگر موجودات خاكي جدا كرده است، انتخاب ماست . ما مي توانيم چنان انتخاب كنيم كه از ملالئكه هم بالاتر رويم و مي توانيم با انتخاب خود از خاك هم پست تر شويم.

انسان در هر لحظه با انتخابي روبرو است. بعضي از اين انتخابها در نحوه ي زندگيمان در دنيا مؤثر است، و بعضي در آخرت ؛ بعضي نقش سرنوشت سازي دارد، بعضي كمتر ؛ بعضي قابل جبران . در بين اين انتخاب ها انتخاب همسر تأثير سرنوشت سازي در دنيا و آخرت ما دارد و تصميم غلط در اين عرصه گاهي با خسارتي بس بزرگ همراه است و به راحتي قابل جبران نيست.

انسان در بين تمام خويشان حق انتخاب پدر،مادر، برادر، خواهر و حتي فرزند خود را ندارد؛ تنها انتخابي كه در خلقت در مورد خويشي به ما داده اند، انتخاب همسر است. البته نزديك ترين فرد هم به انسان همسرش است و نه تنها عميق ترين، بلكه طولاني ترين ارتباط را با همسر خود دارد. بطور متوسط ما با بقيه خويشان در ثلث عمر خود ارتباط مستمر داريم، ولي با همسر خود در دو ثلث عمر مستمراً ارتباط داريم. آيا نبايد در مورد تنها خويشي كه مي توانيم انتخاب كنيم و بيش ترين و مؤثرترين ارتباط را با او داريم و بطور متوسط 50 سال از عمر دنيايمان را با او هستيم، لااقل 50 ساعت مطالعه كنيم تا ان شاءالله با عنايت الهي بتوانيم بهترين انتخاب را براي خود رقم بزنيم؟!

بهترين انتخاب، انتخابي است به موقع، با وجود شرايط و رفع موانع ، با معيارهاي حساب شده و شيوه شناسايي صحيح، با آگاهي كامل، با همراهي عقل و دل، با تأييد خانواده، با تحقيق صحيح و دقيق و با توكل به خداوند و استعانت از او.

ديده شده توسط سليماني (نويسنده وبلاگ) در كتاب “مطلع مهر"ص11