باطل بودن صلح تابع شرائط عمومی معاملات است .به عبارتی اگر صلح شرائط عمومی معاملات را نداشته باشد باطل خواهد بود.یعنی اگر موضوع صلح منتفی باشد یا طرفین دارای اهلیت نباشند صلح باطل خواهد بود.قانون مدنی با تأسی از فقه در مواردی صلح را باطل می شمرد که می توان به قوانین زیر اشاره نمود.
ق م218 بیان می کند: هرگاه معلوم شود که معامله باقصد فرار از دین به طور صوری انجام می شود معامله باطل است.
طبق ماده 190 ق م برای صحت هر معامله ای شرائط عمومی زیر الزامی می باشد: قصد طرفین ورضای آنها ،اهلیت ، موضوع معین که مورد معامله باشد ومشروعیت جهت معامله.
طبق ماده «767» ق. م. «اگر بعد از صلح معلوم گردد كه موضوع صلح منتفى بوده است صلح باطل است». چنانكه در تعهدات گذشت، وجود مورد تعهد در حين عقد يكى از شرائط اساسى براى صحت عقد تمليكى مي باشد. مثلًا هرگاه طرفين تعهد، تصور نمايند مورد معامله موجود است و آن را انتقال دهند و بعداً كشف شود كه قبل از عقد تلف شده است و آنان اشتباه كرده بودند آن تعهد باطل مي باشد،.مثلًا كسى اسب خود را به ديگرى ميفروشد و يا صلح مينمايد و بعداً معلوم ميشود كه چند روز قبل از عقد اسب مرده است، بيع و يا صلح باطل ميباشد.

قسمتی از پايان نامه خانم اعظم خطيري(طلبه مركز تخصصي تفسير و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)