وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا * فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا * قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا؛[1]  «سوگند به نفس و آن‏كه آن را مرتب ساخت * و بد كارى‏اش و پارسايى‏ اش را به او الهام كرد! * كه به يقين، كسى كه آن را [پاك كرد و] رشد داد، رستگار (و پيروز) شد.

[1] شمس(91)آیه 6