احساس در لغت، به معنی دریافتن، آگاه شدن و درک چیزی با یکی از حواس و در روان‌شناسی، بازتاب ذهنی تأثیرات مادی (فیزیکی) است که شالوده‌ی همه‌ی ادراکات به شمار می‌رود. [1]

احساس معمولاً یک تعریف رسمی ندارد و بسیاری از نظریه پردازان احساس را برای تجربه هشیار هیجان یا عاطفه به کار می برند. اما عاطفه شامل علایق، لذت،خشم، غم، ترس، شرم و تحقیر است. این برچسب های عاطفی، ماهیت هایی مجزایی ندارند بلکه گروه های متفاوتی از احساس ها هستند. پس احساس در مقایسه با عاطفه و هیجان کاربرد گسترده تری دارد زیرا افراد هم می توانند احساس های خود را احساس کنند و هم می توانند حس های دیگر مثل حس های بیرونی مانند، بافت و حرکت در فضا را احساس کنند.[2]

قسمتی از پایان نامه خانم انجمنی(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها) با عنوان: آموزه های تربیتی تعابیر عاطفی قرآن پیرامون خانواده

[1]. حسن انوشه، فرهنگ‌نامه ادبی فارسی، تهران: انتشارات سازمان چاپ و انتشارات، 1376، ص 26.
[2] . www.dr monajem.ir/psychopathologyعارفه منجم ، تاریخ دسترسی :27/4/1396