علي بن الحسين (ع ) سخت گريسته ، به عمه اش زينب فرمود: اي عمه شمشير و عصا و چوبدستي برايم بياور. پدرش به او فرمود: به شمشير و عصا چه خواهي كرد؟ گفت : عصا را (براي اينكه ) بر آن تكيه كنم ، و شمشير را (براي اينكه ) پيش روي پسر رسول خدا (دشمنانش را) مانع شده و جلوگيري كنم ، زيرا خير و نيكي پس از او در زندگي نمي باشد.

امام حسين (ع ) او را از آن كار منع نموده و جلوگيري كرد، و وي را به سينه اش چسبانيده به او فرمود: اي فرزندم تو پاكيزه ترين فرزندانم هستي . (چون معصوم و بازداشته از گناهي ) و افضل و برترين خانواده ام مي باشي . (1)

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص77

1- زينب كبري ، ص 223