قرارداد با امام رضا علیه السلام

یک سال برای زیارت به مشهد مقدس رفتم. در حرم با حضرت رضا علیه السلام قرار گذاشتم که یک سال مجّانی برای جوان ها و اقشار مختلف کلاس برگزار کرده و در عوض امام رضا علیه السلام نیز از خدا بخواهد من در کارم اخلاص داشته باشم.

مشغول تدریس شدم، سال داشت سپری می شد که روزی همراه با جمعیّت حاضر در کلاس از کلاس بیرون می آمدم، طلبه ای همین طور که جلو من راه می رفت نگاهی به عقب کرد، مرا دید و به راه خود ادامه داد! من پیش خود گفتم: یا نگاه نکن یا اینکه من استاد تو هستم، تعارف کن که بفرمایید جلو!(الله اکبر)

به یاد قراردادم با امام رضا علیه السلام افتادم، فهمیدم اخلاص ندارم، خیلی نارات شدم. با خود گفتم: قرآن می فرماید: «لا نرید منکم جزاءً و لا شکوراً»، آنان نه مزد می خواهند و نه انتظار تشکر. من کار مجّانی انجام دادم، ولی توقع داشتم از من احترام کنند!

خدمت آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی داستانم را تا به آخر تعریف کرده و از ایشان چاره جویی کردم. یک وقت دیدم این پیرمرد بزرگوار شروع کرد به بلند بلند گریه کردن. نگران شدم که باعث اذیّت ایشان نیز شدم، لذا عذرخواهی کرده و علّت را پرسیدم. ایشان فرمود: برو در حرم خدمت امام رضا علیه السلام و از حضرت تشکّر کن که الآن فهمیدی که مشرک هستی و اخلاص نداری، من می ترسم در آخر عمر با ریش سفید در سن نود سالگی مشرک بوده و خود متوجّه نباشم.

استاد وشاگرد

استادی داشتم که مدتی خدمت او درس می خواندم، یک روز به هنگام درس، درب اتاق باز شد. استاد بلند شد درب را بست و برگشت و درس را ادامه داد.

گفتیم: آقا می گفتی ما می بستیم، فرمود: خوب نیست استاد به شاگردش دستور بدهد!

خدا می داند هر چه نزدش خواندم فراموش کرده ام، امّا این برخورد همچنان در ذهنم باقی مانده است.

فصلنامه شمیم معرفت/سال پنجم/شماره پانزدهم/1387

دستورالعملی از آیت الله سیدعلی قاضی(ره) برای رسیدن انسان به مقامات عالیه

هیچ چاره ای و گریزی برای مؤمنین از آن(نماز شب) نیست، و تعجب از کسی که می خواهد به کمال دست یابد، در حالی که برای نماز شب قیام نمی کند! و ما نشنیده ایم که احدی بتواند به آن مقامات دست یابد مگر به وسیله نماز شب. بر شما باد به قرائت قرآن کریم در شب با صدای زیبا و غم انگیز، چون آن نوشیدنی و شراب مؤمنان است.

منبع: اسوه عارفان137 و 138

تنها راه خلاصی از گرفتاری ها در کلام آیت الله بهجت(ره)

تا رابطه ی ما با ولیّ امر، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قوی نشود، کار ما درست نخواهد شد. و قوّت رابطه ما با ولیّ امر عجل الله تعالی فرجه الشریف هم در اصلاح نفس است… راه خلاص شدن از گرفتاری ها، منحصر است به دعا کردن در خلوت برای فرج ولیّ عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف؛ نه دعای همیشگی و لقلقه زبان… بلکه دعای با خلوص و صدق نیّت و همراه با توبه.

نشریه اخلاقی - تربیتی موعظه خوبان/شماره41/اسفندماه92

آثار سوء غیبت و بدگویی از دیگران در کلام علما

آیت الله محی الدین حائری شیرازی فرمودند:

شیخ بهلول، نقل کرد در زمان رضاخان به خاطر آن که مورد غضب شاه بودم و مأموران در تعقیب من بودند، همسر خود را طلاق دادم؛ زیرا اگر او به زوجیت من باقی می ماند ممکن بود مورد تعرّض دستگاه قرار بگیرد. حتی پس از آن که او را طلاق دادم و عدّه او تمام شد وسیله ازدواج مجدد را برای او فراهم آوردم تا هیچ ناراحتی و خطری از ناحیه من متوجه او نشود. مدتی گذشت این زن مُرد. من در خواب سه نفر زن را دیدم که نزد من آمدند. از آن ها پرسیدم شما کیستید؟ یکی از آن ها گفت: من عمه پدر تو هستم، و دو نفر دیگر هم از خویشان به شمار می آمدند. به هر صورت آنان به من گفتند: حضرت زهراعلیهاالسلام ما را فرستاده است تا این مطلب را به شما برسانیم که وقتی زن شما از دنیا رفت؛ ملائکه عذاب، قصد عذاب او را داشتند ولی حضرت زهراعلیهاالسلام دستور فرموده است فعلاً دست از عذاب او بردارید. علت عذاب، غیبت هایی بود که او از بعضی از مردم کرده بود و دلیل دستور توقف عذاب از سوی حضرت زهراعلیهاالسلام نیز برای آن است که شاید از غیبت شدگان رضایت خواهی شود و آنان نیز رضایت دهند. شیخ بهلول گفت: من پس از بیدار شدن از خواب فوراً خود را به محل سکونت آن زن رسانیده و به منبر رفتم، بالای منبر به مردم گفتم: شخصی از اهل این محل از دنیا رفته و غیبت بعضی از مردم را کرده است از تقصیر او بگذرید و او را عفو کنید تا از عذاب اخروی نجات یابد و به دیگران هم که در جلسه حاضر نیستند بگویید تا از تقصیر او بگذرند. بعد از مدتی همسر سابقم را خود در خواب دیدم که رو به من کرده و گفت: فلانی راحت شدم.

منبع:نشریه اخلاقی-تربیتی موعظه خوبان/شماره43/فروردین ماه93

از وصایای مرحوم آیت الله قاضی طباطبایی به شاگردانش

توجه و اهتمام به نماز شب

«اما نماز شب، پس هیچ چاره و گریزی برای مؤمنین از آن نیست، و تعجب از کسی است که می خواهد به کمال دست یابد و در حالی که برای نماز شب قیام نمی کند و ما نشنیدیم که احدی بتواندبه آن مقامات دست بابد مگر به وسیله ی نماز شب.»

آیت الله مشکینی(ره):

اعمال همه ما را در هفته دو بار به محضر حضرت بقیه الله علیه السلام عرضه می دارند و حضرت با دقت، آن ها را نگاه می کند و اگر خلاف اخلاقی پیدا شد، ناراحت می شود. مرحوم شهید مدنی(ره) در این باره می گفت: وقتی آقا اعمال ما را می بیند که در آن گناه است، اشک می ریزد. امیدواریم ما از جمله کسانی باشیم که هر وقت امام عصر علیه السلام پرونده اعمال ما را می بیند، خوشحال شود و بخندد.

نشریه اخلاقی-تربیتی موعظه خوبان/شماره39/بهمن ماه1392

امام رضا علیه السلام و عنایت به یک مبلّغ!

شیوایی بیان و زیبایی گفتار برای هر انسانی لازم و مفید است، امّا این موهبت الهی در گویندگان و سخنرانان- به ویژه مبلغین مذهبی- نه تنها یک امتیاز محسوب می شود، بلکه یکی از عوامل توفیق در امر تبلیغ است. برای کسانی که در مقام تبلیغ و عرضه دین هستند ضروری است که از بهترین و زیباترین گفتارها در قالبی روان و شیرین بهره گیرند و نتایج موفقیت آمیز آن را شاهد باشند. امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:«اَفَصاحَهُ زینَهُ الکَلامِ؛ فصاحت زینت{و آرایش} سخن است.»

مرحوم حاج محقق، واعظ معروف، در اوایل تبلیغ از شیوایی بیان و گفتار کاملاً بی بهره بود. هر جا برای تبلیغ می رفت، مردم عذر او را می خواستند! او مصمم بود که این راه را ادامه دهد اما موفق نمی شد. پس از قدری تأمّل، تنها راه چاره را در استمداد از امام رضا علیه السلام دید. پس به مشهد مقدس عزیمت کرد و در کمال خلوص به حرم مطهر حضرت رضا علیه السلام مشرّف شد. در ضمن زیارت، و در حالی که به اوج انقلاب روحی رسیده بود، آن حضرت را به فرزند بزرگوارش حضرت جواد علیه السلام قسم داد تا گشایشی برای قدرت بیانش حاصل شود.

پس از عرضه این خواسته به محضر امام هشتم علیه السلام، ناگاه احساس می کند که شیوایی خاصی در بیان و گفتارش پدید آمده است. او از آن روز به بعد از آن قدرت بیان، بهره ها گرفت و سالیان سال با موفقیت تمام به تبلیغ دین و به هدایت مردم پرداخت.

منبع: ماهنامه مبلغان/شماره37/ذیقعده1423ه.ق