دو راهی ارزشها و پیوندها در خطبه غدیر
أَلا إِنَّ أَوْلِیائَهُمُ الَّذینَ ذَکَرَهُمُ الله فی کِتابِهِ، فَقالَ عَزَّوَجَلَّ: (لاتَجِدُ قَوْماً یُؤمِنُونَ بِالله وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّالله وَ رَسُولَهُ وَلَوْکانُوا آبائَهُمْ أَوْأَبْنائَهُمْ أَوْإِخْوانَهُمْ أَوْعَشیرَتَهُمْ، أُولئِکَ کَتَبَ فی قُلوبِهِمُ الْإیمانَ) إِلی آخِرالآیَةِ.
بدانید که خداوند از دوستان امامان در کتاب خود چنین یاد کرده: «[ی پیامبر ما] نمی یابی ایمانیان به خدا و روز بازپسین، که ستیزه گران خدا و رسول را دوست ندارند، گرچه آنان پدران، برادران و خویشانشان باشند. آنان [که چنین اند] خداوند ایمان را در دل هایشان نبشته است.» - تا آخر آیه.
نکته:
هنگام تضاد بین پیوندهای دوستی با پیوند های اعتقادی ارزشی باید پیوندهای ارزشی را مقدم شمرده شود، در غیر این صورت پایه های اعتقاد و ارزش ها متزلزل شده، تدریجاً انسان به سوی باطل و فساد گرایش پیدا می کند.
دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ) در کتاب خلعت غدیر،ص78