سالروز وفات حضرت ابوطالب،عموی پیامبر اکرم (ص)

محدثین و مورخین «شیعه و سنی» فداکاریهای این رادمرد اسلام را ثبت کرده‌اند،
از آن جمله آورده‌اند که: قریش از ابوطالب میترسیدند و احترامش را نگه میداشتند.
تا او زنده بود، خطر جدی رسول خدا را تهدید نمیکرد،
اما پس از وفات او جسارت و خلافکاریها به حدی رسید که خاک و شکمبه حیوانات را
بر سر و شانه‌های مبارک رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) میریختند!

و در حال نماز و عبادت، به اذیت و آزار او و یارانش میپرداختند؛
تا جایی که رسول خدا فرمود: کفار قریش نتوانستند با وجود عمویم «ابوطالب»
کارهای ناپسند به من انجام دهند، تا این که او وفات کرد.

پس از وفات ابوطالب آن چنان عرصه را بر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تنگ کردند
که رسول خدا سال وفات «ابوطالب» و حضرت خدیجه (علیهاالسلام) را که
مدتی بعد از رهایی از شعب ابی طالب رخ داد،
«عام الحزن»، سال غمها و اندوه، نامید….
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
الغدیر، ج 7، ص 376 ـ 373؛
شرح من لا یحضره الفقیه، ج 222؛
تاریخ کامل ابن اثیر، ج 2، ص 91.