پيامبر صلى الله عليه و آله :

☘ يا على: خِدمَةُ العِيالِ كَفّارَةٌ لِلكَبائِرِ وَ تُطفى غَضَبَ الرَّبِّ، و َمُهُورُ الحُورِ العينِ، وَت َزيدُ فِى الحَسَناتِ وَ الدَّرَجاتِ يا عليّ لا يخدم العيال إلّا صدّيق أو شهيد أو رجل يريد اللَّه به خير الدّنيا و الآخرة.

 ای على: خدمت به خانواده، كفاره گناهان كبيره و خاموش كننده خشم خداوند و مهريه حورالعين و زياد كننده حسنات و درجات است.ای علی خدمت نمیکند کسی به خانواده اش مگر صدیق یا شهید یا کسی که خدا خیر دنیا و آخرت را برای او می خواهد.

 جامع الاحاديث الشيعة (بروجردي) ج22، ص 306

✴️تکریم فرزند در بیان امام سجاد(علیه السلام)

امام چهارم(علیه السلام) در مسیر تربیت فرزندان همیشه با محبّت و احترام رفتار می نمود. هنگام نصیحت کردن تحقیرشان نمیکرد، تا مبادا غریزه ی کمال جویی آنان سرکوب شود. حضرت زین العابدین(علیه السلام) به عنوان یک مربّی و نیز معلّم به نقش دعا، مناجات و نیز غذای پاک و حلال، و انتخاب دوستان نیک برای فرزندان را توصیه میفرماید:
خدایا عمرشان را برای من دراز گردان، و مدت زندگانی شان را بسیار نما، و خردسالانشان را برای من پرورش ده و ناتوانانشان را نیرومند ساز، و تنهای ایشان و آیینها و خوهایشان را برای من سالم بدار، و در جانها و اندامشان و در هرچه از کار ایشان میکوشم تندرستی ده، و روزیهایشان را برای من و به دست من فراوان گردان، … .

 امام(علیه السلام)، یکی از ادعیه ی صحیفه را به فرزندان اختصاص داد و در آن از خدا درخواست نمود که در تربیت و تأدیب و نیکی به فرزندان، او را یاری کند: وَاَعنّی عَلی تَربیتِهِم و تأدیبِهم و بِرّهم.

 امام با استعانت از خداوند برای تربیت فرزندان بر اهمیّت آن تأکید میکند، و از این طریق مربّیان و والدین را به این امر مهم فرا میخواند. گرچه امام(علیه السلام) به عنوان مربّی، تمام شرایط یک مربّی خوب را داراست، اما مقصود از این جملات تعلیم شیوه ی درست تربیت کودکان است. از نظر امام(علیه السلام) نقطه ی آغاز تربیت، توکل بر خدا و تربیت خویشتن است، و کسی میتواند مربّی خوبی باشد که پیش از دیگران به تربیت خود بپردازد. همچنان که در رساله ی حقوق میفرماید:
 حق فرزندت این است که بدانی او از تو است و خوبی و بدی او در دنیا بستگی به تو دارد و تو که سرپرستی او را به عهده گرفته ای مسؤول تربیت و راهنمایی اش به سوی خداوند و اطاعت او هستی، پس درباره ی او مانند کسی عمل کن که کارش را در این دنیا به حسن اثر خویش آراسته می کند، …..

 احترام امام سجاد(علیه السلام) به فرزندان و کودکان در مسیر تعلیم و تربیت است. این شیوه برای مربّیان و متربیّان درس آموز و بهترین اسوه ی عمل است. حاصل تکریم فرزندان در سیره ی امام چهارم(علیه السلام) شخصیّتهای بزرگی همچون امام محمدباقر(علیه السلام) است که خود نیز به عنوان معلّم و مربّی بزرگ تعلیم و تربیت انسانها به شمار می آید. آن هنگام که امام(علیه السلام) قصد معرفی فرزند خویش (امام پنجم) را به فردی دارد، ضمن اشاره به ایشان می فرماید: إنّه وصیّی و وارِثی وَ عیْبَةُ عِلمی وَمعدِنُ العِلمِ و باقِر العِلم؛ او وارث، جانشین (امام بعد از من) و صندوق علم من و شکافنده ی علم است.

 مهمترین اثرات تکریم شخصیت فرزندان عبارت است از:

1. اعتماد به نفس را در فرزندان برانگیخته و تقویت میکند.

2. موجب اعتماد بیشتر فرزند به مربّی شده و اوامر و نواهی او را به گوش جان میخرد.

3. فرزند با دلگرمی و با میل در مسیر زندگی قدم بر میدارد و به والدین و مربّیان، خوش بین میشود.
4. فرزند از همکاری با کسی که شخصیّتش را گرامی میدارد، هراسی ندارد.

 از اخبار معراجیه هست که از جانب خدا وحی شد:

ای احمد(ص)! آیا می دانی چه وقت بنده، عابد می شود؟ حضرت(صلی الله علیه و اله) فرمود: خیر، خدای تعالی.

خدا فرمود: وقتی که هفت خصلت در او جمع باشد؛

تقوائی که مانع از گناه شود.
سکوت از سخنان بیهوده.
 ترسی که هرروز به گریه او بیفزاید.
 حیائی که در تنهائی از من شرم کند.
 قناعت به غذای ضروری.
 دشمنی دنیا برای اینکه من آن را دشمن دارم.
 دوستی نیکان.

منابع: المواعظ العددیه، باب هفتم، ص195، فصل دوم
زبده الاحادیث، جلداول، ص144

روز ارتباطات و روابط عمومي

هر چند پيرامون شخصيت ممتاز پيامبر اعظم ( ص ) کتابها و مقالات متعددي تأليف گرديده و هر انديشمند و صاحب نظري به فراخور حال خويش و در حد استطاعت خود در خصوص اين چراغ جهان افروز مطالبي را مطرح نموده است ، اما درباره نقش روابط عمومي در سيره آن حضرت ، مطالب کمي به رشته تحرير در آمده است .

با توجه به نامگذاري امسال از سوي مقام معظم رهبري ( حفظه الله ) به عنوان سال پيامبر اعظم ( ص ) و با استفاده از اين فرصت به دست آمده سعي دارم با توان اندک خويش از اين درياي بيکران قطره اي باز گويم تا شايد از اين طريق مورد عنايت خاصه حضرتش قرار گرفته و در خيل رهروان آن حضرت ثبت گرديده و در ضمن راهي براي غور و تفحص بيشتر در اين زمينه و اقدامات مشابه توسط ديگر عزيزان و صاحب نظران ميسر گردد .

آب دريا را گر نتوان کشيد هم به قدر جرعه اي بايد چشيد. گفتن و شنيدن از انسانهاي متعالي که دستي در آسمان دارند و پايي بر زمين ، همواره براي آنان که به دنبال راه نجاتي هستند ، خوشايند است .

پيامبران الهي ، اين پيام آوران عشق، از آغاز خلقت تا سپيده دم روشنايي هميشه برمدار هدايت خلق بال و پر زده و در صدد کشف منزل مقصود رهنمون مي شدند که در اين ميان آخرين رسول الهي براي هدايت خلق مشقات و سختي هاي بسياري را متحمل گرديد ، تا پلي بين خالق و مخلوق باشد و چراغ جهان افروز عالم گردد، چنانكه خداوند متعال در قرآن کريم مي فرمايد:

و داعيا الي الله باذنه و سراجا و منيرا . و به اذن حق ، خلق را به سوي خدا دعوت کني و چراغ فروزان عالم باشي . ( 1 )

معصومين ( ع ) بالاخص رسول مکرم اسلام ، امام مبين هستند ، ارتباط با آنها اين اثر را دارد که انسان را به خدا مرتبط کند ( و انهما لبامام مبين ) . ( 2 )

ضرورت وجود روابط عمومي ، به عنوان يک فن و هنر ارتباطي و تسهيل کننده چرخه ارتباطات مورد توجه قرار گرفته است و به عنوان مرکز ثقل اطلاعات سازمان با ساير اقشار مردم از هر صنف و گروهي تلقي مي شود که با استفاده از کارشناسان اين امر مطالب سازمان براي هر گروه و صنف خاصي تفسير و تحليل مي گردد و در اختيار آنان قرار مي گيرد ( انما الانبياء نکلم الناس علي قدر عقولهم ) .

همان طور که روابط عمومي بالا ترين مقام اجرايي هر دستگاه است که زير نظر مستقيم شخص اول آن دستگاه انجام وظيفه مي کند و به عنوان پل ارتباطي بين دستگاه و جامعه است ، پيامبر اعظم ( ص ) و ائمه اطهار ( ع ) نيز رابط و واصل بين پروردگار عالم ، که ملکوت آسمانها و زمين تحت حکومت اوست ( الذي له ملک السموات و الارض ) و خلق خدا ، که بندگان و عبادت کنندگان درگاه احديت هستند ( ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون ) مي باشند . چنانكه در زيارت ائمه هدي ( ع ) داريم :

خير بقاعک و خير خلقک . حرم رسول الله ( ص ) بهترين بقعه ها و رسول الله ( ص ) بهترين مخلوقات است . ( 3 )

و اتقرب الي الله . ما به وسيله شما به سوي خدا تقرب مي جوييم . ( 4 )

من ارادالله بدء بکم . هر کس خدا را بخواهد از شما شروع مي کند . ( 5 )

و الدرجات الرفيعه و المقام المحمود والمکان المغلوم عندالله عزوجل . آن درجه هاي بلند و آن مقام ستوده و مکان معلوم در پيش خداوند متعال . ( 6 )

قرآن اين کتاب الهي از سوي خداوند متعال ، جهت هدايت خلق به پيامبر اعظم ( ص ) نازل گرديد تا از اين طريق راهي براي ارتباط و گفتگوي دو جانبه خالق و مخلوق باشد و آيات محکم آن برنامه و جهت رسيدن به هدف را نمايان مي سازد . قرآن نقشه رسيدن به خداست اما هر نقشه اي ، نقشه خوان مي خواهد .

براي حرکت به سوي خدا بايد در کارواني وارد شويم که قافله سالار آن رسول اعظم ( ص ) و ائمه اطهار ( ع ) باشند و مسير را به خوبي بدانند که اين اصل ، يعني راهنمايي و هدايت مخاطبين ، خود يکي از وظايف روابط عمومي است. چنانكه در زيارت جامعه کبيره مي خوانيم : انتم الصراط الا قوم .

روابط عمومي جايي است که محل انتقال درخواست مخاطبين به بالاترين مقام دستگاه است، از اين روست که درخواست و نياز مخلوق توسط پيامبر اعظم ( ص ) و ائمه هدي ( ع ) به حريم الهي و خالق هستي رسانده مي شود و مورد پذيرش واقع مي گردد ، چنانكه در ادعيه داريم . و بموالاتکم تقبل الطاعه المفترضه .

و با دوستي و پيوستگي با شما ، طاعت بندگان پذيرفته مي شود . في بيوت اذن الله ان ترفع و يذکر فيها السمه . در خانه هايي که خداوند اذن داده است که نامش از آنجا بالا رود و ذکر شود و مقصود از اين خانه ها ، خانه اهل بيت ( ع ) است . ( 7 )

محمد و آل محمد ( ص ) خدا را ملاقات کردند و با وجه الله تماس گرفتند و در نتيجه خودشان وجه الله شدند و در بين خلق نمايش خدا را دارند .

خلق خدا ( دوستان اهل بيت ( ع ) ) زير سايه محمد و آل محمد ( ص ) هستند ، آنها چون در دنيا خودشان مستقيما نمي توانستند از آفتاب توحيد استفاده کنند ، آفتاب توحيد بر محمد و آل محمد ( ص ) تابيد ( به عنوان روابط خالق و مخلوق ) و سايه آنها زير پايشان افتاد و دوستان اهل بيت ( ع ) رفتند از سايه آنها استفاده کردند . ( 8 )

برنيز يکي از صاحب نظران عرصه روابط عمومي مي گويد : «روابط عمومي خيابان دو طرفه اي است که در آن مدير و مردم با يکديگر هماهنگي مي يابند و مقاصد و اهداف بر اساس تقارن منافع عمومي و خصوصي پايه ريزي مي شود . »

با توجه به مطلب مذکور ، طبق آموزه هاي ديني و در عرصه ارتباط بين خالق و مخلوق هيچ گاه اين مسير يک طرفه نيست و هيچ وقت نيز بدون راهنما نبوده است ، چنانكه در اين مسير صحبت خدا با خلق را تلاوت قرآن و تدبير در معاني آن ، و راه صحبت خلق با خدا را نماز ذکر کرده اند که در اين مسير نيز از وجود هادي مطلق ، پيامبر اعظم ( ص ) و ائمه هدي ( ع ) استفاده گرديده و قبل از حرکت در اين مسير توجه به سوي ايشان رهنمون گرديده است . ( من اراد الله بدء بکم ) .

منبع:سازمان تبليغات اسلامي

پي نوشت :

ا - قرآن کريم ، سوره احزاب ، آيه 45

2 - قرآن کريم ، سوره حجرات ، آيه 79

3 - زيارت امام حسين ( ع ) در مضجع شريف

4 - زيارت امام حسين ( ع ) در روز عاشورا

5 - زيارت امام حسين ( ع ) درمضجع شريف

6 - زيارت جامعه کبيره

7 - مصباح الهدي ، گزيده سخنان حاج ميرزا اسماعيل دو لابي ( ره ) ، صفحه 278

8 - مصباح الهدي ، گزيده سخنان حاج ميرزا اسماعيل دو لابي ( ره ) صفحات 279 و 280

قال مولانا صاحب العصر و الزمان عجل الله فرجه:
إنَّ الدّينَ لِمُحَمَّدٍ و الهِدايَةَ لِعَليٍ أميرِ المُؤمِنين لأنَّها لَهُ و في عَقبِهِ باقِيةٌ إلي يومِ القِيامَةِ
فَمَن كانَ كذلكَ فَهُوَ مِنَ المُهتَدين
و مَن شَكَّ فلا دينَ لَهُ و نَعوذُ بِاللّهِ مِنَ الضِّلالَةِ بَعدَ الهُدي به.

دین از حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) است و هدایت از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است
و بعد از او فرزندان او ، تا روز قیامت .
هر کس اعتقادش این چنین باشد از هدایت یافتگان است
و آنکس که شک و تردید داشته باشد , بی دین است
و من از گمراهی بعد از هدایت ، به خداوند پناه می برم.

اللهم عجل لولیک الفرج

احتجاج طبرسی ۳۰۷/۲
كلمة الإمام المهدي ٢٣٣/١