زن چه در مقام مادر و چه در مقام همسر در خانواده به سان خورشید می ماند که هر روز صبح با افشاندن اشعه های مهرش روشنی را به خانواده هدیه می کند.

زن قطره ای از دریای ربوبیت پروردگار یکتاست که اگر در چشمه ی کوثر، خویشتن خویش را زلال نماید، حیات بخش خانواده ای سعادتمند می شود که سلامت و سعادت جامعه ای را به همراه  دارد. زن، این آیه ی مهر در هستی می تواندبا اقتدا به حضرت زهرا (س)، ماهتاب شب های تاریک خانواده باشد و با نور عشقش، همرهانش را از ظلمت برهاند و روشنی را به جامعه ارزانی دارد، زن می تواند با ایمان به باغبان بی همتای هستی گل های باغ زندگی اش را چنان زیبا و با طراوت بپروراند، که نگاه شوم هیچ اهریمنی گلستانش را پژمرده نسازد، و این گونه از گلستان هر خانواده، جامعه بهشتی زیبا و آرام می شود.