شادی موضوعی پر جاذبه و کشش است که دارای علاقمندان و طرفداران زیادی است. خوشبختانه در عالم هستی شادی بخش های فراوانی وجود دارد که گاهی به دقت و توجه بیشتر نیازمندند. در برخی موارد نیاز به آموزش نیز احساس می شود.

پر واضح است که در خوشی ها شاد بودن، هنر نیست؛ بلکه یک وظیف است. هنر آن است که در گرفتاری ها  و بحران ها، با الهام از توصیه های مکتبی، خود را نباخته و اجر و پاداش خویش را با لبخند بر مشکلات حفظ نماییم و به عنوان یک مسلمان، مصداق آن کلام زیبای حضرت علی علیه السلام قرار گیریم که می فرماید:

«المؤمن بشره فی وجهه و حزنه فی قلبه»1

مؤمن کسی است که شادی اش در چهره نمایان و حزنش در  درون پنهان است.

دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ) در کتاب “خدایا چگونه شاد باشم؟"ص31

1.نهج البلاغه، حکمت333