سالروز وفات محمد بن علی بن شهر آشوب

صاحب مناقب

ابوعبدالله محمد بن علی بن شهر آشوب سَارَوی مازندرانی مشهور به «ابن شهر آشوب» فقیه، متکلم، محدث، مفسر و مورخ بزرگ شیعه و اسلام در جمادی‌الثانی سال 488 ق (و به قولی 489 ق) به دنیا آمد.

از اینکه به «ابن شهر آشوب»، پدرش و جدش نسبت «سَرَوی» داده‌‌اند، مشخص می‌شود که اصل این خاندان بزرگ از ساری مازندران بوده است، امّا درباره تولد خود وی که آیا در ساری بوده یا بغداد، نمی‌‌توان به یقین اظهار نظر کرد. بعضی از محققان تولد «ابن شهر آشوب» در بغداد را ترجیح داده‌اند.

جد او شیخ شهرآشوب بن کیاکی، از دانشمندان بزرگ شیعه و از مردم ساری بود که در گروه شاگردان نامی و ممتاز شیخ طوسی (متوفی 460 ق.) به شمار می‌رفت.

پدرش شیخ علی فرزند شیخ شهرآشوب نیز از فقیهان و محدثان فاضل و از دانشمندان بزرگ شیعه محسوب می‌‌شد که در تربیت فرزند خویش از جان و دل تلاش کرد.

حفظ کل قرآن در هشت سالگی

وی چون به هشت سالگی رسید، تمام قرآن را حفظ کرده بود و از این به بعد او را «حافظ» (حافظ قرآن) لقب دادند.

ابن شهرآشوب بعد از فراگیری قرآن و دروس مقدماتی و ادبی به تحصیل علوم و معارف دینی مثل فقه و اصول، حدیث، رجال، کلام و تفسیر پرداخت.

آغاز و انجام تحصیلات عالی او دقیقاً معلوم نیست، امّا همین قدر معلوم است که در نزد پدر و جدّش و بزرگانی چون شیخ طبرسی، عبدالواحد آمدی و قطب الدین راوندی سطوح عالی علم و ادب را گذراند.

ولی از آنجا که آن بزرگان هر یک در شهر و دیاری دور از هم زندگی می‌‌کردند به این نتیجه می‌‌رسیم که ابن شهر آشوب در راه کسب علم و معرفت و برای استفاده از محضر دانشوران بزرگ شیعه در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری سالها از این شهر به آن شهر و از این دیار به آن دیار در حال مهاجرت و گشت و گذار بوده است.

مقام معظم رهبری

مرحوم علامه ابن شهرآشوب از عمر 99 ساله خود حقیقتا برای کسب علم استفاده کرد و جامع‌الاطراف بود، او برای جوانان ما هم جامع‌الاطراف است.

وفات ابن شهرآشوب

سرانجام ابن شهرآشوب، پس از گذراندن صد سال عمر و بیش از هفتاد سال خدمت پر تلاش به تشیّع در شب جمعه 22 شعبان سال 588 ق. در شهر حلب به دیار باقی پرکشید و پیکرش را در نزدیکی شهر در دامنه کوه جوشن، در جوار مرقد حضرت محسن بن ابی عبدالله الحسین علیه‌السّلام دفن کردند.

سايت جامع فرهنگي_مذهبي فلاح