برهان های عدم مشروعيت صلح ابتدايى

عقل و حكمت
درديدگاه فقهاى شيعه احكام شريعت تابع مصالح و مفاسد واقعى است و ملاكات احكام، امور واقعى و عينى مى‌باشند كه اسباب تشريع چنين احكامى گرديده‌اند.
پذيرش صلح ابتدايى در فقه شيعه با توجه به ديدگاه اين مكتب فقهى در مورد اصالت و استقلال اين عقد كه سبب عدم پيروى عقد صلح از عقود ديگر در احكام و مقررات خاص هريك از عقود مى‌باشد، همچنين توسعه فراوان اين عقد نسبت به نتايج غالب عقود و ايقاعات؛ امرى مخالف عقل و حكمت است، زيرا موجب برهم ريختن قوانين و مقررات خاص عقود مى‌گردد و وضع و تشريع اين گونه قوانين را با تجويز عقد صلح ابتدايى عبث و بيهوده مى‌نماياند.

قسمتی از پايان نامه خانم اعظم خطيري(طلبه مركز تخصصي تفسير و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)