اسماعیل علیه السلام فرزند دلبند ابراهیم علیه السلام است اما وقتی پای خدا در میان می آید این حب پدری و فرزندی می رود کنار، اسماعیل هم عاشق خداست وقتی پای خدا در میان می آید دیگر حب حیات کنار می رود. اصلاً ماجرای کربلا هم جز با عشق قابل فهم نیست. پدری طفل شش ماهه ی خودش را بیاورد برابر یک لشکر گرگ درنده جز با عشق معنا نمی شود.

عشق آن شعله است کاو چون او برفروخت      هر چه جز معشوق باقی جمله سوخت

این حقیقت ذاتی عشق است که می شکند و تخریب می کند، هر چه باشد جز معشوق، چه عشق زمینی باشد چه عشق آسمانی.

گفتاری از استاد رنجبر،ارمغان سمت خدا،1395/8/5