سالروز درگذشت مرجع بیدار آیت الله العظمی سید محمد هادی میلانی

در شامگاه هفتم محرم سال 1313 ه . ق، درست هنگامی که بانگ نوحه و ناله عزاداران حسینی در آسمان شهر نجف پیچیده بود، در خانواده ای اهل علم و معنویت، کودکی پا به عرصه هستی نهاد.

سیّد جعفر، پدر نوزاد، که از سادات حسینی و از تبار مشعل داران هدایت و نور بود، این مولود مبارک را «محمّد هادی» نام نهاد و از همان روزها، به آینده پربارش می اندیشید، تا وارث علم و فضیلت خاندان حسینی گردد و این چنین شد که محمد هادی میلانی، بعدها از پیام آوران نهضت حسینی گردید و کاروان چندین صدساله عشق و حماسه را قافله سالاری کرد.

جراح مسیحی

در سال 1382 ق، پرفسور «برلون» یکی از جراحان تیم پزشکی آیت اللّه میلانی بوده است. او خاطره هایی از آیت اللّه میلانی نقل کرده و آن را عامل مسلمان شدن خود می داند.

من پس از عمل جراحی سید، پیش از آن که ایشان از حالت بیهوشی بیرون بیایند، مراقب بودم که وقتی به هوش می آید چه می گوید؛ چرا که این مرحله از نظر پزشکان مرحله حساسی است و شاید بیمار بعضی از اسرار زندگی اش را بگوید.

ایشان آرام حرکت کرد و در حالی که در آن لحظه نیز خدا خدا می گفت، با پروردگارش راز و نیاز می کرد. من تحت تأثیر این صحنه شگفت، به حقانیت آیین اسلام پی بردم و بدان گرویدم.

پرفسور «برلون» پس از گرویدن به دین اسلام، وصیت کرد که در شهر مقدس مشهد دفنش کنند.

اواخر تیرماه سال 1354 ش، آیت اللّه میلانی در بستر بیماری افتاد و از این لحظه، نزدیک دوماه که بیماری ایشان طول کشید، روزهای سختی بر مسلمانان ایران سپری گردید. در این مدت، یک گروه پزشکی متشکل از پزشکان ایرانی و خارجی، وضع مزاجی ایشان را زیر نظر داشت و درمان های گوناگونی را اعمال می داشتند. سرانجام در روز جمعه، هفدهم مردادماه سال 1354، این اسوه فضیلت و پاکی چشم از جهان فانی فروبست و به خانه باقی شتافت و روح بلندش به عالم ملکوت پیوست. پیکر پاک آن مرد بزرگ در روز شنبه، هجدهم مردادماه پس از یک تشییع بی نظیر و با حضور شخصیت های بزرگ علمی و مذهبی و هزاران مؤمن عزادار، در جوار مرقد مطهر امام علی بن موسی الرضا علیه السلام به خاک سپرده شد.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه