حقوق مالی زوجین در آیین زردشت

نفقه
(معنای انفاق در آیین زردشت به معنای حمایت وتأمین خوراک وپوشاک وبه طور کلی به معنای پروردن است)
هر چند که در آیین زردشت اصل نفقه به عنوان یکی از حقوق زوجه پذیرفته وبه آن اشاره گردیده است ولی از جمله نکات حقوقی که در دین زردشت قبل از این وجود داشته ، نفقه به همه ی زنان تحت اختیار مرد تعلق نمی گرفته وطبق قانون تنها پادشا زن ، واجب النفقه ی مرد بوده است.
بنابر قوانین ایران باستان سه دسته از افراد خانواده تحت انفاق وحمایت قرار می گرفتند : پسر تا بالغ شود،دختر تا هنگامی که شوهر کند ،زن با ازدواج پادشازنی(ازدواج دختر با رضایت والدین و رعایت تمام شرایط متعارف برای نخستین بار در ایران باستان ،پادشا زنی نامیده می شد) تا هنگامی که زنده است . برای نمونه ، در مورد حمایت از پادشا زن آمده که: پادشا زن ترساگاه (مؤدب ومطیع ) هر ساله باید با دارایی شوهر خویش مورد حمایت قرار گیرد وشوهر او نمی تواند بگوید که «برای حمایت چیزی به او بدهید» شوهر در هبه ی همه چیز به همسر خود اختیار دارد به جز زمین ،آب ،گیاهان ،وخانه ودر خصوص برده نیز تا دو برده حق واگذاری دارد.لذا پادشا زن از جمله کسانی است که برای همیشه واجب النفقه ی همسر است .

قستی از پایان نامه خانم رضوان اكبري(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)