از همین زبان است که تمام اعضاء و اندامها به بهترین وجه زندگانی کرده و در بدترین صورت هم گرفتار می شوند ، روی همین جهت است که زبان در یک طرف قرار گرفته و بقیه اعضاء در طرف دیگر و با هم به مباحثه و گفتگو پرداخته و احوال یکدیگر را می پرسند و مذاکره آنها هر صبحگاه شروع می شود ، و در روایات دیده نشده که بغیر از زبان سایر اعضاء با یکدیگر نزاعی داشته و یا گله مند شوند ، آن چه مسلم است سرکشی زبان است به همه آنها ، و احوالپرسی و اعتراض اندامهاست نسبت به زبان .

آری ، صبح که می شود هر فردی که از خواب بلند گشته و چشم او باز می شود ، بلافاصله احوال پرسی اندامهای او شروع می گردد. 

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌مناظره زبان و اندامها»،ص11

جای سوال است که در علم وظایف الاعضاء ، دانشمندان چشم و گوش را از همه مهمتر دانسته و وظائف آنها را سنگین تر می دانند ، چطور می شود که زبان از همه بالاتر بوده و موقعیت آن حساس تر باشد ؟

پاسخ آن با مختصر دقتی روشن خواهد شد که قدرت تصرف گوش فقط در شنیدنی هاست ، از آن که بگذر به اندازه بال مگسی ارزش ندارد ، و همچنین چشم میدان فعالیتش تنها در دیدنی هاست ، از آن که بگذرد چشم با غیر خودش مساوی است .

اما زبان ، منطقه حکومتش دامنه دار و وسعت جولانش پهناور و دخالت او در منطقه هر یک از آنها آشکار است ؛ علاوه بر این که در مناطق اندامهای دیگر نیز تصرف کامل دارد .

به عبارت دیگر چشم هر چه ببیند ، از سیر در افلاک و ستارگان در عالم بالا و سر در جهان ریز و ذره بینی و دیدن بر و بحر ، درختان و گیاهان ، جماد و حیوانات ، انسان و غیر آن از صنعت و اختراع ، اکتشافات و صدها موضع دیگر ، همین زبان آن را از چشم گرفته و بازگو می کند و همچنین هر چه گوش بشنود از آوازها ، آهنگها ، نغمه ها ، صداهای مختلف و سخن های گوناگون علمی و غیر علمی ، شرعی و غیر شرعی و صدها موضوع دیگر ، همه را زبان پیاده کرده و بازگو می نماید . 

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌مناظره زبان و اندامها»،ص10

آری هر روز صبح که می شود اندامهای ما به هم سرکشی کرده احوال یکدیگر را از هم می پرسند ، ولی چنان که از روایات بلکه از عقل استفاده می کنیم ، همه اندامها ما به اهمیت زبان نخواهند رسید ، زیرا پست آن حساس تر و موقعیت آن از همه مهمتر و وظیفه اش از همه سنگین تر می باشد .

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌مناظره زبان و اندامها»،ص9

داستان سخن گفتن حیوانات با پیمبران بویژه با خاندان محمد و آل (صلوات الله علیهم اجمعین ) از قرآن و روایات بطور کامل استفاده خواهد شد که قضیه مورچه و حضرت سلیمان روشنگر آنست : به وادی مورچگان رسیدند ، رهبر آنها با صدای رسا گفت : ای مورچگان ! در خانه هاتان اسکان یابید ، تا آن که سلیمان و قشونش شما را پایمال ننمایند .

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌مناظره زبان و اندامها»،ص9

و در خصوص جن فرموده : پس دیوی بدهیات از طائفه جن گفت : من تخت بلقیس را می آورم قبل از آن ؟ از جایت برخیزی

این موضوع در داستان حضرت سلیمان و اطرافیانش نوشته شده که در این قضیه ، تکلم هدهد نیز بیان گردیده ؛ وقتی آن حضرت حال هدهد را می پرسد که کجا بودی ؟ می گوید : من در شهر سبا به خبر درستی مطلع شدم ، آنگاه داستان خود را بیان می کند .

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌مناظره زبان و اندامها»،ص8

سخن گفتن شیطان در چندین سوره عنوان گردیده ، گاهی که خدا حرف می زند : وقتی که پرودگار جهان به فرشتگان فرمان سجده برای آدم را می دهد ، بخدا می گوید : مرا از آشت آفریدی و او را از خاک ، من از او بهترم گاهی می گوید : من بر سر راه مستقیم بندگانت می نشینم . بدین سبب که مرا بی بهره نمودی.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌مناظره زبان و اندامها»،ص8

بعضی ها خیال می کنند که تکلم فقط ، اختصاص به انسان دارد و غیر از بشر ، موجودات دیگری لب به سخن باز نکرده و با یکدیگر گفتگو ندارند ، از اسرار پیچیده این جهان بی خبر بوده ، نمی دانند که این گیتی و جهان پهناور لبریز از عجائب ، و مملو از شگفتیهاست که از جمله آنها تکلم موجودات می باشد ، مع الاسف از بعضی اعاظم انکار آن دیده می شود ، ولی با مطالعه در آیات و روایات بسیار و قضایای تاریخی سخن گفتن غیر انسان و تکلم اندامه ثابت خواهد گردید ، که از باب نمونه به بعضی از شواهد اشاره می شود :

در آن روز (زمین ) خبرهای خود را بازگو کند بدینوسیله که پروردگار تو ، به آن وحی فرموده است.

در آن روز بر دهنهایشان مهر زده و دستهای آنها را به سخن در آوریم و پاهایشان به آن چه کسب کرده گواهی دهند.

و به پوستهای خود گویند برای چه ضرر ما گواهی دادید ؟ گویند خداوند که هر چیزی را به سخن در آورده ما را گویا نموده است.

خداوند بزرگ در خصوص خود چنین می فرماید : خداوند با موسی سخن گفت سخن گفتنی. و یا آن که فرموده : خداوند در قیامت با کفار و منافقین سخن نگوید.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌مناظره زبان و اندامها»،ص7