9مرداد روز اهدای خون

هنوز خیلی نگذشته است و ما از نسل همان مردان و زنانیم؛ مردانی از جان و خونشان گذشتند تا از اعتبار و آبروی این ملت پاسداری کنند و زنانی که هر ماه و هر سال و شاید چند هفته یک بار، خونشان را اهدا می­کردند تا قامت مردانشان را برافراشته نگه دارند، تا زخم­های مجروحانشان را التیام بخشند.”

امروز دیگر صحبت ترکش و توپ و باروت و زخم­های جنگ نیست. امروز دیگر صحبت فراق و غربت و دردهای هجران نیست. اما صحبت زخم و درد و اشک و آه، هنوز هم هست؛ به گونه ای دیگر، درد هست، زخم هست؛ آن هم برای بخشی از هم وطنان ما. امروز بیماران خاص چشم ­انتظار شکوفایی گل­های احسان تواند. به دستان تو خیره مانده­اند که روزگار، بی­ وقفه، زخم­ها و دردهای عمیقی را بر جانشان می­ریزد. امروز کودکان مظلومی، به جویبار سرخ رگ­های تو امید بسته ­اند.

امروز شاید مثل همان دیروزهاست و من و تو از نسل همان زنان و مردان راست­قامتیم که اگر روزگار عضوی از آنان را به درد می آورد، قرار از دیگر اعضا رخت برمی بست. خیلی دور نیست. امروز شاید به نوعی مثل همان دیروزهاست.

منبع:پایگاه اطلاع رسانی حوزه