هيبت امام على عليه السلام در جنگ به حدّى بود كه چون چشم مبارزى به او مي افتاد رُعب و وَحشت سراسر وجودش را فرا ميگرفت و در اثر هيبت آنحضرت نيروى هر گونه مقاومت و تهاجم از وى سلب شده و با كمال درماندگى طعمه شمشير او ميگشت، چنانكه خود آنجناب در پاسخ به اين ‫#‏سؤال‬ كه چگونه در جنگها بر پهلوانان غلبه میکردید؟ فرمودند:

(با کسی مقابله نكردم مگر اينكه او مرا عليه جان خود كمك می نمود)

نهج البلاغه حکمت 319