ايمان به خدا، اولين چيزي است كه باعث مي شود انسان در سير تكاملي خود به سوي كمال نهائي خود يعني قرب خداي متعال گام بردارد. ايمان روح تمامي اعمال و رفتار شايسته انسان بوده و بدون ايمان نمي توان به سوي كمال حركت كرد.[1]

يك انسان بدون ايمان همچون پرسبكي است در كوران ورزش باد كه بر هيچ حالتي قرار نمي گيرد، و هيچ سمت و جهت مشخصي براي تكاپوي خود ندارد و در هيچ جايگاه آرامي نمي آرايد. انسان بي دين و ايمان، انساني فاقد بها و قيمت آشفته و خسته و وامانده سرگردان است. نه حقيقت خودش را مي شناسد و نه راز هستي اش را.[2]

واضح است كه ايمان به صورت موهبتي الهي در قلب انسان به وديعه نهاده شده كه بايد با زدودن قلب از رذايل و تاريكي ها زمينه ها را براي بيداري فراهم آورد. امام علي «عليه السلام» در مورد زياد شدن ايمان مي فرمايد:‌

«ايمان وقتي وارد قلب مي شود، در آن يك نقطه ي نوراني به وجود مي آورد و هر چقدر گسترش پيدا كند، اين نقطه ي نوراني بزرگتر مي شود تا جايي كه تمام قلب نوراني مي شود».[3]

ايمان به معناي اذعان و تصديق به چيزي و التزام به لوازم آن است. براي مثال ايمان به خدا در قرآن به معناي تصديق به يگانگي او و پيامرانش و تصديق به روز جزا وبازگشت به سوي او و تصديق به هر حكمي كه فرستادگان او آورده اند.[4]

چنانكه خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: «قَدْ اَفْلَحَ المُؤمنونَ»[5]

« به تحقيق مومنان رستگار شدند».

[1]  سايت www.zaviye.net راه هاي رسيدن به كمال
[2]  ثريا برزگر، راه هاي پرورش ايمان در قرآن و سنت، چاپ اول، تهران، سازمان تبليغات اسلامي، شركت چاپ ونشر بين المللي، 1391، صص 77-99
[3]  ر.ك. محمد محمدي ري شهري، منتخب ميزان الحكمه، ج 1، ص 106
[4]  مقاله ، زهرا رضائيان، چندگام تا رسيدن به رستگاري، www.tebyan.net
[5]  محمد باقرموسوي همداني، ترجمه تفسير الميزان طباطبايي محمدحسين ، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم دفتر انتشارات اسلامي، 1374، ج 15، ص4

قسمتی از پایان نامه سرکار خانم سميه قهرودي(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها) با عنوان نقش مادر در سعادت جامـعه