فعلامة الرفع ثلاثة أشیاء : وجود الموافقة، وفقد المخالفة، ودوام الشوق.

پس علامت و نشانه رفع كه همان اشتغال قلبي به ذكر الله سه چيز است؛

موافقت، عدم مخالفت، نزاع و جدال ، دوام شوق به رحمت الهي و ملاقات حضرت پروردگار

وعلامة الفتح ثلاثة أشیاء: التوکل والصدق والیقین

علامت فتح سه چيز است، توكل، صدق و يقين. وقتي انسان حالت فتح به او دست داد اولا جميع امور را به خدا واگذار مي نمايد.

ثانيا صدق و راستي و يكرنگي همه زندگي او را فرا مي گيرد.

ثالثا يقين و قبول قلبي حقايق عالم هستي و اوامر و نواهي حضرت پروردگار در وجود او روشن مي گردد.

وعلامة الخفض ثلاثة أشیاء العجب والریاء والحرص

علامت پستي و خفض دل سه چيز است.

1.عجب: خود را خواستن و خود را بهاء دادن و خود را نسبت به ديگران برتر ديده.

2.رياء: يعني دوست دارد ديگري اعمال او را ببيند و يا آنكه به سنجش ديگري برسد.

3.حرص: و عدم قناعت و طول امل و آرزوهاي آنچناني داشتن. اينها علائمي است كه با اشتغال به غير خدا آرام آرام از آدمي ظاهر مي گردد و با افزون شدن خفض پستي بيشتر شدت مي يابد.

وعلامة الوقف ثلاثة أشیاء زوال حلاوة الطاعة، وعدم مرارة المعصیة، والتباس العلم الحلال بالحرام

نشانه وقف دل و قلب عارف و سالك هم سه چيز است:

1.زائل شدن لذت عبادات است در آن شيريني كه شيره و جان عبادات كه تو به محبوب و حضور در محضر اوست از بين مي رود.

2.عدم درك تلخي معصيت: قلب آدمي بنا بر فطرت الهي از معاصي متنفر است و پس از ابتلاء تلخي و زشتي و سنگيني و گرفتگي آن را وجداناً حس مي نمايد و ليكن اگر غفلت بر آدمي مستولي شود ديگر اين حالت از بين مي رود.

3.پوشاندن حلال با حرام: قوه تميز حلال از حرام نابود شده بين آن دو فرق نمي تواند بگذارد.

مصباح الشريعه، صص 22 و23