غدیریان از اوج غدیرت سلام می دهند، تعظیم می کنند، بوسه بر دستت، بر پایت، بر خاک راهت می زنند، و در برابر مقام علیِّ تو خود را بسیار کوچک می بینند! … مگر بپذیری شان … !؟

با قطره اشکی پر از انتظار … سلام! 

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌اسرار غدیر»،ص14

هزار و چهارصد سال است که شیعه زلال پر برکت غدیر را به پای درختان ولایت می افشاند و از آن بیابانِ خشک، باغهای پر ثمر اعتقادی و گلهای زیبای محبت را پرورش می دهد. خار و خس کینه های دشمن علی علیه السلام را با برائت و لعن آنان ریشه کن نموده، و با حجتی قوی که پیامبر صلی اللَّه علیه و آله به دستش داده مرزهای غدیر را به روی معاندین بسته و جرأت تعرّض را از آنان سلب نموده است. شهیدان غدیر در عرصه ی هزار و چهارصد ساله ی آن، دنباله روی اوّلین شهیدان آن فاطمه و محسن علیهماالسلام و پیرو شهیدان با عظمت غدیر در کربلا هستند. عاشورا مولود غدیر و حافظ آن است؛ سنگری رو در روی سقیفه!

در غدیر چشمان پیامبر صلی اللَّه علیه و آله دور دستهایی را می نگریست که می باید کشتی اسلام آن را طی کند و هدف نهایی آن به ظهور برسد؛ و آینده هایی را در نظر داشت که گرگهای عقیده، اسلام را از داخل مورد تعرض قرار داده اند.

و این بود که دست علی بن ابی طالب علیه السلام را گرفت و او را بلند کرد و از همانجا او را به همه ی نسلهای تاریخ نشان داد و به عنوان جانشین خود معرفی فرمود.

اینک ما میراث دار غدیریم که در قله ی عظمت آن به دنیا آمده ایم. امروز غدیر فراتر از دید دشمنانش، آفتاب خیره کننده ای است که بر همه ی جهان می تابد، و کشتی پُرقدرتش پهنه ی گیتی را درمی نوردد، و دست غرق شدگان فتنه های هزار و چهارصدساله ی سقیفه را به گرمی می فشارد و از گردابهای سیاه کفر و گمراهی به سبزگونه ی پُرطراوت خود می رساند تا روحشان را صفایی تازه بخشد.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌اسرار غدیر»،ص13

«غدیر»، این نام مقدس، عنوانِ عقیده واساس دین ما است.

غدیر عصاره ونتیجه ی خلقت وچکیده ی تمام ادیان الهی

غدیر، نه فراموش شدنی است نه کهنه شدنی!!

غدیر، آبی است که همه ی درختان و گل بوته های باغستانهای توحید برای تغذیه و رشد به آن نیازمندند.

غدیر صراط است. با ایمان به غدیر می توان از این صراط گذشت و گرنه لبه ی شمشیری است که هر منافق و ملحدی را دو نیمه خواهد ساخت.

غدیر، حساس ترین مقطع اسلام است که در آغاز شکوفایی، دین خدا را از خطر حتمی دشمنان داخلی و خارجی در بُعد فکری و معنوی نجات داد.

غدیر، حافظ گذشته ی اسلام و ضامن بقای آینده ی آن است، که سیاست گذار آن خداوند تعالی و اعلان کننده اش پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و مجری آن دوازده امام معصوم علیهم السلام اند.

غدیر عید همه ی انسانیت است. آن روز آرزوی نهایی از خلقت انسان بیان شد و هدف انسانیت مشخص گردید. آنان که آن روز را ضایع کردند حق انسانیت را زیر پا گذاشتند و حق میلیاردها بشر را نادیده گرفتند.

غدیر در روح ما و از طینت ماست. ما با غدیر به دنیا آمده ایم، و با زلالش که با جانمان آمیخته به ملاقات پروردگار خواهیم رفت.

در نقطه ی غدیر توقفی باید، که با حقیقت انسان سر و کار دارد، و در جهات مختلف وجودی او مؤثر است و تکلیف دنیا و آخرتش را تعیین می کند.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌اسرار غدیر»،ص12

أَلا إِنَّ أَوْلِیائَهُمُ الَّذینَ ذَکَرَهُمُ الله فی کِتابِهِ، فَقالَ عَزَّوَجَلَّ: (لاتَجِدُ قَوْماً یُؤمِنُونَ بِالله وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّالله وَ رَسُولَهُ وَلَوْکانُوا آبائَهُمْ أَوْأَبْنائَهُمْ أَوْإِخْوانَهُمْ أَوْعَشیرَتَهُمْ، أُولئِکَ کَتَبَ فی قُلوبِهِمُ الْإیمانَ) إِلی آخِرالآیَةِ.

بدانید که خداوند از دوستان امامان در کتاب خود چنین یاد کرده: «[ی پیامبر ما] نمی یابی ایمانیان به خدا و روز بازپسین، که ستیزه گران خدا و رسول را دوست ندارند، گرچه آنان پدران، برادران و خویشانشان باشند. آنان [که چنین اند] خداوند ایمان را در دل هایشان نبشته است.» - تا آخر آیه.

نکته:

هنگام تضاد بین پیوندهای دوستی با پیوند های اعتقادی ارزشی باید پیوندهای ارزشی را مقدم شمرده شود، در غیر این صورت پایه های اعتقاد و ارزش ها متزلزل شده، تدریجاً انسان به سوی باطل و فساد گرایش پیدا می کند.

دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ) در کتاب خلعت غدیر،ص78

سالروز بخشیدن فدک به حضرت زهرا علیها السلام

رسول خدا – صلی الله علیه و اله – مردم را در منزل حضرت زهرا علیها السلام جمع نمود و به آنان خبر داد که فدک از آن فاطمه علیها السلام است و از درآمد فدک به عنوان اعطای فاطمه علیها السلام بین مردم تقسیم کرد.

درآمد فدک را سالیانه از هفتاد هزار سکه طلا تا صدوبیست هزار سکه نوشته اند. هر سال چشمان بسیاری از نیازمندان منتظر سررسیدن درآمد فدک بود.

دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ) در کتاب تبلیغ

سالروز بخشیدن فدک به حضرت زهرا علیها السلام

اعطای فدک به فاطمه علیها السلام

بعد از فتح فدک جبرئیل نازل شد و این آیه را آورد:” و آت ذاالقربی حقه” :”حق خویشان را به آنان بده” پیامبر – صلی الله علیه و اله – پرسید : منظور چه کسانی هستند ، و این حق کدام است؟جبرئیل از طرف خداوند عرضه داشت : فدک را به فاطمه علیها السلام عطا کن . پیامبر – صلی الله علیه و اله – به حضرت زهرا فرمود: ” خداوند فدک را برای پدرت فتح کرد ، و چون لشکر اسلام آن را فتح نکرده مخصوص من است . خداوند دستور داده آن را به تو بدهم . از سوی دیگر مهریۀ مادرت حضرت خدیجه علیها السلام بر عهدۀ پدرت مانده و پدرت در قبال مهریۀ مادرت و به دستور خداوند فدک را به تو عطا می کند . آن را برای خود و فرزندانت بردار و مالک آن باش”.

حضرت زهرا علیها السلام عرض کرد: “تا زنده اید بر من و مال من صاحب اختیار هستید”. پیامبر – صلی الله علیه و اله – فرمود: ترس آن دارم که نااهلان تصرف نکردن تو را در زمان حیاتم ، بهانه ای قرار دهند و بعد از من آن را از تو منع کنند.حضرت صدّیقه علیها السلام عرض کرد: آن گونه صلاح می دانید عمل کنید . پیامبر – صلی الله علیه و اله – امیرالمؤمنین – علیه السلام – را فرا خواند و فرمود : “سند فدک را به عنوان بخشوده و اعطایی پیامبر بنویس و ثبت کن “. علی – علیه السلام – آن را نوشت و پیامبر – صلی الله علیه و اله – و ام ایمن شهادت دادند و پیامبر – صلی الله علیه و اله – فرمود : ام ایمن زنی از اهل بهشت است .

دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ) در کتاب تبلیغ

سالروز بخشیدن فدک به حضرت زهرا علیها السلام

در روز یا شب ۱۴ذی الحجه در سال هفتم هجرت، به امر خداوند فدک به حضرت زهرا(سلام الله علیها) بخشیده شد و حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) بر این بخشش شاهد گرفتند. قول دیگر در این باره ۱۵ رجب است.

فتح فدک

فدک یکى از دهکده ‏هاى آباد و حاصل خیز نزدیک خیبر است و تا مدینه ۱۴۰ کیلومتر فاصله دارد. در سال هفتم هجرت، قلعه ‏هاى خیبر یکى پس از دیگرى فتح شد و قدرت مرکزى یهود درهم شکست. ساکنان فدک تسلیم گردیدند و در برابر پیامبر متعهد شدند نیمى از زمین ‏ها و باغ‏ هاى خود را به آن حضرت واگذار کنند و نیمى دیگر را براى خود نگه دارند. افزون بر این، آنها کشاورزى سهم پیامبر را هم به عهده گرفتند تا در برابرش مزدى دریافت کنند.
 پس از فتح خیبر در سال هفتم هجرت ، حدود چهار سال قبل از شهادت پیامبر صلی الله علیه واله جبرئیل نازل شد و دستور فتح فدک توسط پیامبر و امیرالمؤمنین علیهما السلام را آورد . آن دو بزرگوار در تاریکی شب با اسلحۀ لازم به سرزمین فدک آمدند ، و حسب دستور پیامبر صلی الله علیه واله ، امیرالمؤمنین علیه السلام بر کتف پیامبر صلی الله علیه واله قرار گرفت و آن حضرت برخاست و امیرالمؤمنین علیه السلام را با خود بلند کرد . به معجزۀ الهی مولی الموحدین علیه السلام در حالی که شمشیر رسول الله صلی الله علیه واله همراهش بود ، از دیوار قلعه فدک بالا رفت و بالای دیوار صدای مبارکش را به اذان بلند کرد.

یهودیان قلعه گمان کردند که مسلمین حمله کرده اند و روی دیوارها هستند . خواستند از در قلعه فرار کنند ، ولی بیرون قلعه مقابل در آن پیامبر صلی الله علیه واله را در برابر خود دیدند و از طرفی امیرالمؤمنین علیه السلام پایین آمد و با آنان درگیر شد و ۱۸ نفر از بزرگان آنان را کشتند ، و بقیه تسلیم شدند.

زنان و فرزندان آنان را اسیر کردند و غنایم را همراه خود آوردند. امر بر این قرار گرفت که هر کس از اهل فدک مسلمان شود ، خمس اموال او را بگیرند و هر کس بر دین خود باقی ماند همۀ اموالش را بگیرند . این گونه بود که بدون لشکر کشی و کوچکترین دخالت مسلمین قلعۀ فدک را فتح شد . و طبق آیۀ مبارکه سورۀ حشر  سرزمینهایی که بدون لشکر کشی مسلمین فتح شود ، حتی اگر اهل آنجا خودشان به عنوان تسلیم نزد پیامبر صلی الله علیه واله بیایند ، این مناطق و غنایم و اسرای آن مِلک خاص حضرت است و مانند اموال شخصی خود می تواند هر تصمیمی دربارۀ آنها بگیرد ، و مسلمین هیچ حقی در آنها ندارند.

دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ) در کتاب تبلیغ