چه كسي ديندار است؟
صفات يك همسر خوب
ایمان و دینداری
ممکن است کسی بگوید:
دینداری را نمیتوان مزیت به حساب آورد، زیرا ما افرادی را میبینیم که دیندار یعنی اهل مسجد و نماز و روزه و زیارت و توسل و دعا هستند ولی با همسرشان رفتار خوبی ندارند، برعکس افراد دیگری را هم سراغ داریم که معروف به دینداری نیستند ولی رفتارشان با خانواده خوب است، برای حل این شبهه ناچارم به چند مطلب اشاره کنم:
1- ایمان و دینداری عقیدهای قلبی است که به وسیله عمل میتوان اصل وجود آن و درجاتش را کشف کرد. هرچه ایمان انسان قویتر باشد طبعاً عمل بهتر و بیشتری را به همراه خواهد داشت، برعکس از بیتقوایی و کمتوجهی به وظایف و مقررات دینی میتوان به مقدار ضعف ایمان پی برد. بنابراین
کسی دیندار کامل محسوب میشود که به همه مقررات و وظایف دینی، عبادی، اخلاقی و اجتماعی مقیّد باشد. اگر کسی به بعضی احکام و مقررات عمل میکند و به بعضی دیگر تقیّد ندارد، دیندار کامل محسوب نمیشود ولی به همان اندازه که عمل میکند قابل اعتماد خواهد بود، از همین جهات هم بر افراد دیگر برتری دارد؛ مثلًا کسانی که اهل نماز و روزه هستند ولی اخلاق خانوادگیشان خوب نیست، گرچه از جهت اخلاق نقطه ضعف دارند و دیندار محسوب نمیشوند ولی تقیّد به نماز و روزه و سایر مراسم دینی برایشان یک مزیت محسوب میشود، نهایت این که نباید به این مقدار اکتفا کرد.
2- دینداری افراد را فقط با نماز و روزه و پارهای از مراسم مذهبی، نمیتوان کشف کرد، زیرا این قبیل امور کارهای سادهای هستند که انسان به تدریج به آنها عادت میکند. بلکه دینداری را به وسیله امانتداری و وفای به عهد و اجتناب از مال حرام و درستکاری و تقیّد به امر به معروف و نهی از منکر، و رعایت حقوق دیگران و اجتناب از ظلم و تعدی، میتوان تشخیص داد. بنابراین در تشخیص دینداریِ افراد نباید به نماز و روزه و انجام پارهای مستحبات اکتفا کرد، بلکه نیاز به کنجکاوی و دقت بیشتری دارد.
حضرت صادق علیه السلام فرمود: «به نماز و روزه مردم مغرور نشويد، زيرا بعضى مردم به نماز و روزه عادت كردهاند، آن چنان كه از ترك آنها ناراحت مىشوند. در تشخيص مراتب ديندارى، آنها را به وسيله راستگويى و امانتدارى امتحان كنيد.»[1]
3- بهترین وسیله برای تشخیص دینداری یک شخص معاشرت و در صورت امکان معامله است. در این مورد از دوستان و خویشان و معاشرین آنها میتوان تحقیق کرد. به هر حال تشخیص دینداری افراد کار آسانی نیست، ولی اگر در انتخاب همسر معیاری مهم و ضروری شناخته شد باید برای احراز آن جدیت و تلاش کرد و از هر طریق ممکن استفاده نمود.
1.كافى، ج 1، ص 104:« لا تغترّوا بصلاتهم و لا بصيامهم، فانّ الرجل ربّما لهج بالصلاة و الصوم حتى لو تركه استوحش، ولكن اختبروهم عند صدق الحديث و اداء الامانة»
ديده شده توسط سليماني (نويسنده وبلاگ) در كتاب “انتخاب همسر"ص 95