انسان از دو بعد مادی ومعنوی تشکیل شده است.بعد مادی از گل می باشد وبعد معنوی اورا خداوند به خود اختصاص داده است.

 هدف کلی از  آفرینش بندگی خداوند است اهداف جزیی دیگری از جمله آزمایش و امتحان الهی و علم آگاهی انسان از قدرت خدایتعالی می باشد.

 از منظر قرآن فردی از نظر روان سالم است که تکیه برفطرت توحید ی کندوبا ایجاد تعادل میان قوای متضاد درونی وبیرونی شیوه سعادتمندی را پیش بگیرد..کسانی که در عقیده کافر و درعمل منافق هستند از سلامت روانی برخوردار نمی باشند.

خداوند آیات بسیاری را به سلامت روح وجسم اختصاص داده است.گفتار معصومین حکایت از ارتباط سلامت جسمانی وروانی می کند.

آرامش روح، بالا رفتن صبر در برابر مشکلات زندگی ،خودکفایی،خوشنودی از خدا ودیگر مواردو از نشانه های سلامتی می باشند.

با پی بردن انسان به ارزش خود وباتوکل به خدا وغیره می توان به سلامتی روان دست یافت.

قسمتی از پایان نامه ی خانم ریحانه سلیمانی

يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعِي إِلَى‏ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً؛ [1] «اى جان آرام يافته! * به سوى پروردگارت بازگرد، در حالى كه (تو از او) خشنودى [و] مورد رضايت (او) هستى.

 [1] فجر(89)آیه 27

 وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا * فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا * قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا؛[1]  «سوگند به نفس و آن‏كه آن را مرتب ساخت * و بد كارى‏اش و پارسايى‏ اش را به او الهام كرد! * كه به يقين، كسى كه آن را [پاك كرد و] رشد داد، رستگار (و پيروز) شد.

[1] شمس(91)آیه 6

 وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلوا بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِيناً؛ [1] «و كسانى كه مردان با ايمان و زنان با ايمان را بدون آن‏كه چيز (بد)ى كسب كرده باشند، آزار مى‏دهند، به يقين، [بارِ] تهمت و گناه آشكارى بردوش گرفته‏ اند.

[1] احزاب(33)آیه 58

 وَأَطِيعُوا اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَتَنَازَعُوافَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ؛[1]  «و از خدا و فرستاده‏اش اطاعت كنيد و با هم ديگر كشمكش نكنيد كه سست مى‏شويد و مهابت شما از بين مى‏رود؛ و شكيبايى كنيد [چرا] كه خدا با شكيبايان است.

[1] انفال(8)آیه ‌46

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ؛[1] (همان) «اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! از بسيارى از گمان‏ها بپرهيزيد؛ [چرا] كه برخى از گمان‏ها گناه است.

[1] همان آیه12

وَلاَ يَغْتَب بَعْضُكُم بَعْضاً أَيُحِبُ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ  لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ  رَحِيمٌ[1]؛  «و برخى از شما برخى [ديگر] را غيبت نكند. آيا يكى از شما دوست دارد كه گوشت برادرش را در حالى كه مرده است، بخورد؟! پس آن را ناخوش مى‏داريد؛ و خودتان را از [عذاب‏] خدا حفظ كنيد، كه خدا بسيار توبه‏ پذير [و] مهرورز است.

قسمتی از پایان نامه ی خانم ریحانه سلیمانی
[1] حجرات(49)آیه12