آیت الله مشکینی(ره):

اعمال همه ما را در هفته دو بار به محضر حضرت بقیه الله علیه السلام عرضه می دارند و حضرت با دقت، آن ها را نگاه می کند و اگر خلاف اخلاقی پیدا شد، ناراحت می شود. مرحوم شهید مدنی(ره) در این باره می گفت: وقتی آقا اعمال ما را می بیند که در آن گناه است، اشک می ریزد. امیدواریم ما از جمله کسانی باشیم که هر وقت امام عصر علیه السلام پرونده اعمال ما را می بیند، خوشحال شود و بخندد.

نشریه اخلاقی-تربیتی موعظه خوبان/شماره39/بهمن ماه1392

امام رضا علیه السلام و عنایت به یک مبلّغ!

شیوایی بیان و زیبایی گفتار برای هر انسانی لازم و مفید است، امّا این موهبت الهی در گویندگان و سخنرانان- به ویژه مبلغین مذهبی- نه تنها یک امتیاز محسوب می شود، بلکه یکی از عوامل توفیق در امر تبلیغ است. برای کسانی که در مقام تبلیغ و عرضه دین هستند ضروری است که از بهترین و زیباترین گفتارها در قالبی روان و شیرین بهره گیرند و نتایج موفقیت آمیز آن را شاهد باشند. امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:«اَفَصاحَهُ زینَهُ الکَلامِ؛ فصاحت زینت{و آرایش} سخن است.»

مرحوم حاج محقق، واعظ معروف، در اوایل تبلیغ از شیوایی بیان و گفتار کاملاً بی بهره بود. هر جا برای تبلیغ می رفت، مردم عذر او را می خواستند! او مصمم بود که این راه را ادامه دهد اما موفق نمی شد. پس از قدری تأمّل، تنها راه چاره را در استمداد از امام رضا علیه السلام دید. پس به مشهد مقدس عزیمت کرد و در کمال خلوص به حرم مطهر حضرت رضا علیه السلام مشرّف شد. در ضمن زیارت، و در حالی که به اوج انقلاب روحی رسیده بود، آن حضرت را به فرزند بزرگوارش حضرت جواد علیه السلام قسم داد تا گشایشی برای قدرت بیانش حاصل شود.

پس از عرضه این خواسته به محضر امام هشتم علیه السلام، ناگاه احساس می کند که شیوایی خاصی در بیان و گفتارش پدید آمده است. او از آن روز به بعد از آن قدرت بیان، بهره ها گرفت و سالیان سال با موفقیت تمام به تبلیغ دین و به هدایت مردم پرداخت.

منبع: ماهنامه مبلغان/شماره37/ذیقعده1423ه.ق

السلام علیک یا امام الرَّئوف

صلوات خاصّه حضرت امام رضا علیه السلام

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی عَلِیِّ بنِ مُوسَی الرِّضَا المُرتَضی الإمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَ حُجَّتِکَ عَلی مَن فَوقَ الأرضِ وَ مَن تَحتَ الثَّری الصِّدِّیق الشَّهیدِ صَلاهً کثیراَ تامَّهً زاکِیَهً مُتَواصِلَهً مُتَواتِرَهً مُتَرادِفَهً کَاَفضَلِ ما صَلَّیتَ عَلی اَحَدٍ مِن اَولیائِکَ.

چهار توصیه آیت الله احمدی میانجی(ره) به طلاب و روحانیون!

شما نوکر امام زمان هستید و وظیفه شما اخلاص در کارها و درس خواندن است. تقوای الهی را پیشه خود سازید و از هر نوع گناه دوری کنید؛ چون سعادت در تقواست و هر چه هست در تقواست. شما طلاب باید در رعایت چند چیز بسیار اهتمام داشته باشید:

اول این که خوب بخورید تا بدن تان سالم باشد و عقل سالم در بدن سالم است.

دوم؛ به مقدار حاجت بخوابید که آدم بی خواب مطالعه اش هم فایده ندارد.

سوم؛ وقت تان را هیچ وقت تلف نکنید.

چهارم؛ معصیت انجام ندهید.

خداوند هم از آن طرف به انسان باتقوا چند قول داده است. فرمود: من یتّق الله یجعل له مخرجا؛طلاق/2؛ إن تتقوا الله یجعل لکم فرقانا؛انفال/29؛

ما تقوا داشته باشیم، خیلی چیزها به آدم می دهند. دستگاه خدا بخیل نیست. نماز شب هم به شما می دهند، حال دعای کمیل خواندن به شما می دهند. باید توجه داشت که همه چیز در ترک گناه است. خدایا ما را به تقوا وادار!

هر چه که به عنوان وظیفه بر ما لازم است آن را انجام بدهیم، هوای نفسی نباشد. و اگر در کارها اخلاص داشته باشیم و با تمام وجود برای خدا کار کنیم، در وجودمان و زندگی مان نور و برکت پیدا می شود. لذا هر چه درجه تقوا بالاتر باشد، تشخیص و فرقان، بهتر و عالی تر است.

وقتی امام حسین علیه السلام به طرف کربلا حرکت می فرمود، عقلای قوم که خودشان را سیاستمدار هم می دانستند، می آمدند و از روی دلسوزی، آقا را از رفتن منع می کردند؛ مثل عبدالله بن جعفر، محمد بن حنفیه و دیگران. آن بزرگان می گفتند، آقا این جا باش طواف کن، نماز بخوان، عبادت کن! امام حسین علیه السلام فرمودند: عبادت امروز من این است که در اختیار خدا باشم.

این گونه جواب دادن تنها در شأن معصومین علیهم السلام است؛ چرا که از تقوای بسیار عالیه ای برخوردارند.

آدم گاهی خیال می کند که خیلی آدم خوبی است. گاهی خیال می کند که چون نماز شب می خواند، از خوبان است. شخصی می گوید با حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در شهر کوفه راه می رفتیم که شنیدیم شخصی با صدای بلند قرآن می خواند و طوری قرآن می خواند که مرا تکان داد. حضرت امیر علیه السلام فرمود: صاحب این صدا اهل جهنم است. بعدها همان شخص در برابر حضرت علی علیه السلام شمشیر کشید و در جنگ نهروان کُشته شد. خلاصه، خیلی مشکل است. انسان باید همیشه خودش را در پناه خدا قرار دهد و گرنه معلوم نیست عاقبتش چه می شود و این نفس انسانی، آدم را به کجا می برد. می بینی یک مقامی پیدا کرده، به پدرش اعتنا نمی کند! یک مقدار پول به دستش رسید، دیگر صله ارحام یادش رفت، دیگر خودش را بزرگ می بیند.

خدایا! ما را به نواقص روحمان، به نواقص ایمان و اعمال مان آگاه بساز و سپس ما را به اصلاح خودمان موفق بدار.

منبع: ویژه نامه اخلاقی افق پارسایی/ضمیمه هفته نامه افق حوزه/بهمن ماه1393

نماز شب چه آثاری دارد؟

آدمی موجودی است که از دو بعد«حیوانی» و «روحانی»، ساخته شده است. این دو بعد در کشمکش با یکدیگرند. هر گاه بعد«جسمانی و حیوانی» غلبه کند، گرایش آدمی بیشتر بدان سو خواهد بود و هر گاه که جنبه«روحانی) تقویت شود، گرایش های متعالی در او نیرومندتر خواهد شد.

از اهداف مهم دستورات و برنامه های دینی، حفظ این تعادل در وجود آدمی است. اگر فرمان روزه صادر شده؛ اگر این همه به خواندن نماز سفارش شده و.. همه بدان جهت است که آدمی تک بعدی نشود و همه چیز را در عرصه مادیات خلاصه نبیند.

«نماز شب» از عمده ترین وسایلی است که در کاهش بعد«حیوانی»، تأثیری شگرف دارد. فرو نهادن خواب شیرین و به نماز ایستادن-در حالی که همه در خواب اند- و نیز استفاده از الهامات سحری و بهجت و سرور معنوی-که در آن لحظات عاید انسان می گردد- از ثمرات نماز شب است.

نماز شب، تا آن اندازه کارساز است که خداوند به پیامبر خویش فرمود:«و از شب، زمانی را به نماز شب بپرداز، بدان امید که خداوند تو را به مقام محمود واصل نماید».

با تقویت جنبه های«روحانی و معنوی» در انسان، زمینه بیشتری برای درک اندیشه های متعالی و قرب به خدا، حاصل می گردد؛ چنان که با تقویت بعد«حیوانی»، آدمی در عرصه های مناسب آن رشد خواهد کرد.

نماز شب گر چه مستحب است؛ اما از مستحباتی است که در آیات قرآن و روایات معصومین، خیلی بر آن تأکید و سفارش شده و همه بزرگان اخلاق و عرفان، به شاگردان خود آن را سفارش کرده اند. گفته شده که هر کس به هر مقام معنوی رسید-بعد از انجام دادن واجبات و ترک محرمات- از نماز شب رسید. در روایتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که سه مرتبه به حضرت علی علیه السلام سفارش می کند:«علیک بصلاه اللیل؛ بر تو باد به خواندن نماز شب». در قرآن به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خطاب شده است: اگر می خواهی آن مقام بلند محمود(مقام شفاعت شده) را به تو بدهیم، قسمتی از شب را به تهجّد بپرداز.

در روایتی آمده است:«نماز شب باعث شرف و آبروی مؤمن، سلامت بدن، کفاره گناهان، برطرف کننده ی وحشت قبر، سفید شدن صورت و نورانی شدن آن و زیاد شدن رزق می شود».

منبع: کتاب 110 پرسش درباره نماز/ص83-85

نشانه ی قبولی نماز چیست؟

امام صادق علیه السلام فرموده است:«هر کس دوست دارد بداند، نمازش قبول شده یا نه، ببیند که آیا نمازش او را از گناه و زشتی بازداشته یا نه؛ پس هر قدر که نمازش او را از گناه بازداشته، به همان اندازه نمازش قبول شده است.

منبع: 110 پرسش درباره نماز/گردآورنده: واحد پاسخگویی به سؤالات نماز/ص77

بهترین وقت دعا

حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام می فرمایند: از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شنیدم، در روز جمعه ساعتی هست که هیچ مسلمانی مراقب آن نبوده که حاجت خیری از خدای عز و جل بخواهد مگر آن که حاجت او را برآورده ساخته است. حضرت علیهاالسلام می فرمایند عرض کردم یا رسول الله آن چه ساعتی است؟ فرمودند: آن هنگامی است که نصف قرص خورشید در موقع غروب پنهان شود. پس از آن حضرت فاطمه علیهاالسلام به غلام خود فرمودند: بر فراز بام درآی و چون دیدی نصف قرص خورشید در هنگام غروب پنهان شد، به من خبر ده، تا دعا کنم.

ویژه نامه هفته نامه افق حوزه به مناسبت سالروز شهادت حضرت فاطمه زهراعلیهاالسلام/فروردین1392