سالروز رحلت ميرزا مهدي آيت ‏اللَّه زاده خراساني

ميرزا مهدي آيت ‏اللَّه زاده خراساني فرزند عالم بزرگ، آخوند ملامحمدكاظم خراساني، در حدود سال 1254 ش (1292 ق) در نجف اشرف به دنيا آمد. وي پس از آموختن مقدمات و سطوح حوزوي، قصد ادامه تحصيل داشت اما بر اثر بيماري شديد چشم، از اين كار بازماند و وارد خدمات اجتماعي و سياسي شد. ميرزا مهدي در حدود سال 1280 ش سفري به ايران داشت و در جريان مشروطه، عصاي دست پدر و همكار سياسي آن مرجع بزرگ شمرده مي‏شد. وي براي استقرار مشروطيت، چه در زمان حيات پدرش و چه پس از آن، بسيار فعاليت كرد. خدمات سياسي ميرزا مهدي، نه تنها در مشروطيت ايران، بلكه در استقلال عراق نيز مشهود است. وي در جريان جنگ جهاني اول كه خاك ايران مورد تجاوز قواي روسيه قرار گرفت، از طرف علماي مذهبي، براي مبارزه با اشغالگران روس به رياست هيئتي انتخاب شد كه ماموريت آن، رسيدگي به مسائل جهاد و تماس با دولت ايران به منظور اخراج روس‏ها از كشور بود. همچنين وي در جريان تبعيد علماي ايراني ساكن عراق به ايران، به همراه آنان تا قم آمد ولي سپس به بغداد بازگشت تا با استفاده از نفوذ خود، زمينه مراجعه محترمانه علما به عتبات را فراهم سازد كه در اين كار نيز موفق شد. سرانجام ميرزا مهدي خراساني در 28 ارديبهشت 1324 ش برابر با سال 1364ق در هفتاد سالگي درگذشت و در جوار امام رضا(ع) مدفون گرديد.

روز جهاني حكيم عمر خيام نيشابوري

یک قطره آب بود و با دریا شد
یک ذره خاک و با زمین یکتا شد
آمد شدن تو اندرین عالم چیست؟
آمد مگسی پدید و ناپیدا شد

از جمله رفتگان این راه دراز
باز آمده ای کو که به ما گوید باز
هان بر سر این دو راهه از سوی نیاز
چیزی نگذاری که نمی آیی باز

ای صاحب فتوا ز تو پرکارتریم
با این همه مستی زتو هُشیار تریم
تو خون کسان خوری و ما خون رزان
انصاف بده کدام خونخوار تریم؟

بر خیر و مخور غم جهان گذران
خوش باشو دمی به شادمانی گذران
در طبع جهان اگر وفایی بودی
نوبت به تو خود نیامدی از دگران

در کارگه کوزه گری کردم رای
بر پله چرخ دیدم استاد بپای
می کرد دلیر کوزه را دسته و سر
از کله پادشاه و از دست گدای

هنگام سپیده دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه گری
یعنی که نمودند در آیینه صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

خيام

افسوس كه نامه جواني طي شد
و آن تازه بهار زندگاني دي شد

وآن مرغ طرب كه نام او بود شباب
فرياد ندانم كي آمد و كي شد

خیام

توصیه های حاج اقا قرائتی به زوج های جوان:

خانم محترم !

١) به شوهرت افتخار کن !

2)کسي را با او مقايسه نکن!

3)اقتدار و غرور او را نشکن!

4)زيبايي او را در عقل او جستجو کن!

5)قناعت پيشه باش !

6)زيباييت را به رخ ديگران نکش!

7)ناز کن اما متکبر نباش !

8)دلبري و فريبايي و طنازي پيشه کن !

9)احساسات زيبايت را با انديشه اي متين همراه کن !

10)لجبازي نکن که از چشم شوهرت مي افتي !

11) تمکين کن تا تاج سرش باشي

12) !پناهگاه شوهرت باش تا فقط به تو پناهنده بشه !

13) زيبايي با سادگي و بي آلايشي براي تو آرامش بخش تر خواهد بود !

14) هوس بازي نکن ولي زيبا دوست باش!

15) اگر آشپزي را خوب نمي دوني حتما ياد بگير!

16) قبل از رانندگي سازندگي را بياموز!

17) هيچگاه بدون آرايش مقابل شوهرت نشين !

18) دهانت را مسواک وخوشبو کن!

19) بدنت هيچ وقت بوي عرق نده !

20)لباست بوي غذا ندهد !

21) موقع آشپزي از پيش بند استفاده کن !

22) قبل از شوهرت چشم بر هم نگذار و پيش از او بيدار شو !

23) موي تو يکي از دو زيبايي توست ، ازش مراقبت کن!

24) لبخند قشنگت را در هيچ شرايطي با اخم معاوضه نکن !

25) توي رنج هات معناهاي زيبا پيدا کن !

26)اگه شوهرت گفت : کسي غير از من با تو ازدواج نمي کرد ! بگو : پس خيلي بايد از تو ممنون باشم

27) اگه بهت گفت : دوستت ندارم ! بهش بگو : عوضش من به تو افتخار مي کنم!

28) اگه گفت :حوصله تو رو ندارم ! بهش بگو : منم غير از تو کسي رو ندارم!

29) اگه گفت : از خانواده ات خوشم نمياد ! بگو : عوضش من خانواده تو رو دوست دارم !

30) اگه عصباني شد ! بگو : منو ببخش !

31) گاهي براي مادرشوهرت هديه بخر !

32) در خواست هاتو با ناز و دلبري برآورده کن!

33) زورگو نباش !

34) سختي کار شوهرت را درک کن!

35) او را در مردم داري کمک کن!

36) وقتي وارد خونه مي شه , به پيشوازش برو ! دستشو بگير ! بِزار روي صورتت!

37) هيچ وقت بهش نگو : تو بي عرضه اي !

38) لباساشو براش اُتو کن که هر وقت خواست عوض کنه معطل نشه!

39) وقتي غذا رو سر سفره مي ذاري به او بگو : نمي دونم خوشت مياد يا نه ؟ !

40) لحظه به لحظه از خداوند کمک بگير !

منبع

روز ارتباطات و روابط عمومي

هر چند پيرامون شخصيت ممتاز پيامبر اعظم ( ص ) کتابها و مقالات متعددي تأليف گرديده و هر انديشمند و صاحب نظري به فراخور حال خويش و در حد استطاعت خود در خصوص اين چراغ جهان افروز مطالبي را مطرح نموده است ، اما درباره نقش روابط عمومي در سيره آن حضرت ، مطالب کمي به رشته تحرير در آمده است .

با توجه به نامگذاري امسال از سوي مقام معظم رهبري ( حفظه الله ) به عنوان سال پيامبر اعظم ( ص ) و با استفاده از اين فرصت به دست آمده سعي دارم با توان اندک خويش از اين درياي بيکران قطره اي باز گويم تا شايد از اين طريق مورد عنايت خاصه حضرتش قرار گرفته و در خيل رهروان آن حضرت ثبت گرديده و در ضمن راهي براي غور و تفحص بيشتر در اين زمينه و اقدامات مشابه توسط ديگر عزيزان و صاحب نظران ميسر گردد .

آب دريا را گر نتوان کشيد هم به قدر جرعه اي بايد چشيد. گفتن و شنيدن از انسانهاي متعالي که دستي در آسمان دارند و پايي بر زمين ، همواره براي آنان که به دنبال راه نجاتي هستند ، خوشايند است .

پيامبران الهي ، اين پيام آوران عشق، از آغاز خلقت تا سپيده دم روشنايي هميشه برمدار هدايت خلق بال و پر زده و در صدد کشف منزل مقصود رهنمون مي شدند که در اين ميان آخرين رسول الهي براي هدايت خلق مشقات و سختي هاي بسياري را متحمل گرديد ، تا پلي بين خالق و مخلوق باشد و چراغ جهان افروز عالم گردد، چنانكه خداوند متعال در قرآن کريم مي فرمايد:

و داعيا الي الله باذنه و سراجا و منيرا . و به اذن حق ، خلق را به سوي خدا دعوت کني و چراغ فروزان عالم باشي . ( 1 )

معصومين ( ع ) بالاخص رسول مکرم اسلام ، امام مبين هستند ، ارتباط با آنها اين اثر را دارد که انسان را به خدا مرتبط کند ( و انهما لبامام مبين ) . ( 2 )

ضرورت وجود روابط عمومي ، به عنوان يک فن و هنر ارتباطي و تسهيل کننده چرخه ارتباطات مورد توجه قرار گرفته است و به عنوان مرکز ثقل اطلاعات سازمان با ساير اقشار مردم از هر صنف و گروهي تلقي مي شود که با استفاده از کارشناسان اين امر مطالب سازمان براي هر گروه و صنف خاصي تفسير و تحليل مي گردد و در اختيار آنان قرار مي گيرد ( انما الانبياء نکلم الناس علي قدر عقولهم ) .

همان طور که روابط عمومي بالا ترين مقام اجرايي هر دستگاه است که زير نظر مستقيم شخص اول آن دستگاه انجام وظيفه مي کند و به عنوان پل ارتباطي بين دستگاه و جامعه است ، پيامبر اعظم ( ص ) و ائمه اطهار ( ع ) نيز رابط و واصل بين پروردگار عالم ، که ملکوت آسمانها و زمين تحت حکومت اوست ( الذي له ملک السموات و الارض ) و خلق خدا ، که بندگان و عبادت کنندگان درگاه احديت هستند ( ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون ) مي باشند . چنانكه در زيارت ائمه هدي ( ع ) داريم :

خير بقاعک و خير خلقک . حرم رسول الله ( ص ) بهترين بقعه ها و رسول الله ( ص ) بهترين مخلوقات است . ( 3 )

و اتقرب الي الله . ما به وسيله شما به سوي خدا تقرب مي جوييم . ( 4 )

من ارادالله بدء بکم . هر کس خدا را بخواهد از شما شروع مي کند . ( 5 )

و الدرجات الرفيعه و المقام المحمود والمکان المغلوم عندالله عزوجل . آن درجه هاي بلند و آن مقام ستوده و مکان معلوم در پيش خداوند متعال . ( 6 )

قرآن اين کتاب الهي از سوي خداوند متعال ، جهت هدايت خلق به پيامبر اعظم ( ص ) نازل گرديد تا از اين طريق راهي براي ارتباط و گفتگوي دو جانبه خالق و مخلوق باشد و آيات محکم آن برنامه و جهت رسيدن به هدف را نمايان مي سازد . قرآن نقشه رسيدن به خداست اما هر نقشه اي ، نقشه خوان مي خواهد .

براي حرکت به سوي خدا بايد در کارواني وارد شويم که قافله سالار آن رسول اعظم ( ص ) و ائمه اطهار ( ع ) باشند و مسير را به خوبي بدانند که اين اصل ، يعني راهنمايي و هدايت مخاطبين ، خود يکي از وظايف روابط عمومي است. چنانكه در زيارت جامعه کبيره مي خوانيم : انتم الصراط الا قوم .

روابط عمومي جايي است که محل انتقال درخواست مخاطبين به بالاترين مقام دستگاه است، از اين روست که درخواست و نياز مخلوق توسط پيامبر اعظم ( ص ) و ائمه هدي ( ع ) به حريم الهي و خالق هستي رسانده مي شود و مورد پذيرش واقع مي گردد ، چنانكه در ادعيه داريم . و بموالاتکم تقبل الطاعه المفترضه .

و با دوستي و پيوستگي با شما ، طاعت بندگان پذيرفته مي شود . في بيوت اذن الله ان ترفع و يذکر فيها السمه . در خانه هايي که خداوند اذن داده است که نامش از آنجا بالا رود و ذکر شود و مقصود از اين خانه ها ، خانه اهل بيت ( ع ) است . ( 7 )

محمد و آل محمد ( ص ) خدا را ملاقات کردند و با وجه الله تماس گرفتند و در نتيجه خودشان وجه الله شدند و در بين خلق نمايش خدا را دارند .

خلق خدا ( دوستان اهل بيت ( ع ) ) زير سايه محمد و آل محمد ( ص ) هستند ، آنها چون در دنيا خودشان مستقيما نمي توانستند از آفتاب توحيد استفاده کنند ، آفتاب توحيد بر محمد و آل محمد ( ص ) تابيد ( به عنوان روابط خالق و مخلوق ) و سايه آنها زير پايشان افتاد و دوستان اهل بيت ( ع ) رفتند از سايه آنها استفاده کردند . ( 8 )

برنيز يکي از صاحب نظران عرصه روابط عمومي مي گويد : «روابط عمومي خيابان دو طرفه اي است که در آن مدير و مردم با يکديگر هماهنگي مي يابند و مقاصد و اهداف بر اساس تقارن منافع عمومي و خصوصي پايه ريزي مي شود . »

با توجه به مطلب مذکور ، طبق آموزه هاي ديني و در عرصه ارتباط بين خالق و مخلوق هيچ گاه اين مسير يک طرفه نيست و هيچ وقت نيز بدون راهنما نبوده است ، چنانكه در اين مسير صحبت خدا با خلق را تلاوت قرآن و تدبير در معاني آن ، و راه صحبت خلق با خدا را نماز ذکر کرده اند که در اين مسير نيز از وجود هادي مطلق ، پيامبر اعظم ( ص ) و ائمه هدي ( ع ) استفاده گرديده و قبل از حرکت در اين مسير توجه به سوي ايشان رهنمون گرديده است . ( من اراد الله بدء بکم ) .

منبع:سازمان تبليغات اسلامي

پي نوشت :

ا - قرآن کريم ، سوره احزاب ، آيه 45

2 - قرآن کريم ، سوره حجرات ، آيه 79

3 - زيارت امام حسين ( ع ) در مضجع شريف

4 - زيارت امام حسين ( ع ) در روز عاشورا

5 - زيارت امام حسين ( ع ) درمضجع شريف

6 - زيارت جامعه کبيره

7 - مصباح الهدي ، گزيده سخنان حاج ميرزا اسماعيل دو لابي ( ره ) ، صفحه 278

8 - مصباح الهدي ، گزيده سخنان حاج ميرزا اسماعيل دو لابي ( ره ) صفحات 279 و 280

روز ارتباطات و روابط عمومي گرامي باد

قرآن كريم در سوره مباركه آل عمران آيه شريفه 200 شريفه ضمن دعوت امت به برقراري رابطه اجتماعي، داشتن شكيبايي و در پيش گرفتن تقواي الهي را براي رسيدن به رستگاري و فلاح مورد تأكيد قرار داده است. نكته جالب قرآن موضوعي كه امروزه به عنوان اخلاق در روابط عمومي به شكلي بسيار ناقص در مجامع روابط عمومي مطرح است، دراين آيه شريفه با زيبايي هر چه تمامتر بيان و اشاره مي شود . در خصوص اطلاع رساني و انتقال آگاهي در يك بررسي موردي در قرآن كريم تنها در جزء هاي 20الي 25 بيش از 567 بار بر انتقال آگاهي اشاره و تأكيد شده است . لذا علاوه بر آيات نوراني قرآن كريم سيره عملي و نظري پيامبر اعظم (ص) سرتا سر مردم داري ، مردم ياري و تكريم ارباب رجوع است . فرامين حكومتي وسيره عملي امام علي (ع) نيز مبين و گواه خوبي بر اهميت بخشيدن به مباحث روابط عمومي است كه در همين موضوع امام علي (ع) در فرمان مشهور خود خطاب به مالك اشتر درباره اهميت به افكار عمومي مي فرمايند: «تكيه گاه دين ، اجتماع مسلمين و نيروي ذخيره براي دشمنان تنها توده مردم (افكار عمومي ) هستند . پس گوش تو به سوي افكار عمومي و گرايش تو به جانب آنان باشد » كه در اين ارتباط دهها و صدها موارد از اين دست در فرهنگ اسلامي از جمله نكات ارزنده در مبحث روابط عمومي هستند كه متوليان امر روابط عمومي در كشور ما بويژه در دستگاه هاي فرهنگي بايد به تدوين و تأليف آن اهتمام جدي و زنده كه جايگاه روابط عمومي در اسلام را مي توان شناخت و بايد گفت مگر نه آن است كه روابط عمومي علم وهنر ارتباط انسانها با يكديگر تكريم ارباب رجوع ، آگاهي از نظرات ديگران، علم نفوذ در دلها ، مشاوره با مخاطبان اطلاع رساني چه تسهيل كنند يك بستر ارتباطي دوسويه و سالم با مخاطبان و مواردي اين چنين است كه با نگاهي حتي ظاهري در سيره انبياء الهي بويژه پيامبر اعظم (ص) و ائمه معصومين در مي يابيم كه تمامي اين موارد حتي با دقت و هنرمندي بيشتري در تعاليم الهي و سيره آن بزرگواران ساري و جاري بوده است و پيش از آنكه روابط عمومي به شكل امروزي توسط انديشمندان غربي بنيان گذاشته و مصادره به مطلوب شود اسلام در اين زمينه پيشرو و پيشتاز بوده است .

منبع:سازمان تبليغات اسلامي

سالروز درگذشت عالم و فيلسوف شهير ميرزا مهدي آشتياني

پدر و نیكان میرزا مهدی همه از علمای بزرگ اسلام بوده اند. در رأس این خاندان آیت الله العظمی حاج میرزا حسن آشتیانی(ره) معروف به میرزای آشتیانی است. ایشان از شاگردان برجسته علامه شیخ مرتضی انصاری(ره)، و صاحب كتاب گرانسنگ «بحر الفوائد فی شرح الفرائد» می باشد.

میرزای آشتیانی بعد از درگذشت استاد، نجف را ترك كرد و به تهران آمد و حوزه درس گرمی را پایه گذارد.او را اولین كسی می دانند كه نظرات و آرای شیخ انصاری را در ایران گسترش داده است. محفل علمی وی میعادگاه جوینده گان معرفت بود و تعداد زیادی از بزرگان در این محضر به فیض می رسیدند كه از آن جمله اند: حضرات آیات عظام حاج میرزا فیض قمی، حاج شیخ محمد علی شاه آبادی، حاج شیخ محمد علی حائری قمی، حاج شیخ محمد كبیر قمی و…

میرزای آشتیانی به عنوان رئیس علمای تهران در جنبش شكوهمند تحریم تنبكو نقش فوق العاده ای را ایفا می كرد. ایشان كه نماینده میرزای بزرگ شیرزای نیز بود در انجام رساندن هدف قیام و رهبری مردم دخالت مستقیم داشت.(1) آن بزرگوار در سال 1319 قمری درگذشت.

از شاگردان مبرّز میرزای آشتیانی، برادرزاده اش، مرحوم آیت الله حاج میرزا جعفر آشتیانی است كه افتخار دامادی استاد را نیز داشته است. او پدر فیلسوف عالی مقام میرزا مهدی آشتیانی می باشد.

آیت الله میرزا جعفر آشتیانی ملقب به میرزای كوچك علاوه بر استفاده از محفل پرشور علمی عموی گرامیش، از محضر اساتیدی همچون حكیم میرزا ابوالحسن جلوه، آقا علی حكیم زنوزی، آقا محمد رضا قمشه ای استفاده ها برد و به مقام بلندی از معارف الهیه رسید. ایشان در ادبیات و ریاضیات سر آمد علمای عصر خود و به طب و نجوم و هندسه و عرفان نیز تسلط داشت. حاج میرزا جعفر در سال 1324 قمری درگذشت و در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) مدفون گردید.(2)

منبع: پايگاه اطلاع رساني حوزه

پی نوشت ها:

1 - رك: تاریخ دخانیه، شیخ حسن كربلائی و تاریخ بیداری ایرانیان، ناظم الاسلام كرمانی .

2 - رك: اثر آفرینان، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی .