روزی شاگرد یه راهب پیر هندو از او خواست که بهش یه درس بیاد موندی بده . راهب از شاگردش خواست کیسه نمک رو بیاره پیشش ، بعد یه مشت از اون نمک رو داخل لیوان نیمه پری ریخت و از او خواست اون آب رو سر بکشه . شاگرد فقط تونست یه جرعه کوچک از آب داخل لیوان رو بخوره ، اونم بزحمت .

استاد پرسید : ” مزه اش چطور بود ؟ “

شاگرد پاسخ داد : ” بد جوری شور و تنده ، اصلا نمیشه خوردش “

پیرهندو از شاگردش خواست یه مشت نمک برداره و اونو همراهی کنه . رفتند تا رسیدن کنار دریاچه . استاد از او خواست تا نمکها رو داخل دریاچه بریزه ، بعد یه لیوان آب از دریاچه برداشت و داد دست شاگرد و ازش خواست اونو بنوشه . شاگرد براحتی تمام آب داخل لیوان رو سر کشید .

استاد اینبارهم از او مزه آب داخل لیوان رو پرسید. شاگرد پاسخ داد : ” کاملا معمولی بود . “

پیرهندو گفت : ” رنجها و سختیهائی که انسان در طول زندگی با آنها روبرو میشه همچون یه مشت نمکه و اما این روح و قدرت پذیرش انسانه که هر چه بزرگتر و وسیعتر بشه ، میتونه بار اون همه رنج و اندوه رو براحتی تحمل کنه ، بنابراین سعی کن یه دریا باشی تا یه لیوان آب .

میدانی  امشب مهمان چه کسی هستی ؟  امشب مهمان کسی هستی که معبود جهانیان است و عفو کننده گنهکاران، امشب سر سفره ضیافت الهی نشسته ای،سحرهای دلنشین و دعای سحر،افطار های پر از معنویت،و دعای ربنا،سجاده ی ستایش با دعای افتتاح،حالات روحانی اُنس با قرآن،روزهای پر برکت و دعاهای روزانه،همه و همه مائده های آسمانی این (شهر الله) هست و تو مهمان این بزم معنوی هستی .

سلام دوستان عزيز.
فرا رسيدن ماه مبارک رمضان را به همه شما تبريک عرض مي کنم و آرزومندم با فضل الهي بيشترين و بهترين بهره ها را از اين ماه باعظمت کسب نماييد. اين ماه فرصت بسيار ارزشمندي است که نبايد از آن غافل شويم بلکه بايد با عزمي جزم کمر همت ببنديم تا هرچه بيشتر از الطاف و رحمت هاي الهي بهره گيريم.

روزهاي پر بركت و دعاهاى روزانه
همه و همه مائده هاى آسمانى اين «شهرالله » است و تو مهمان اين بزم معنوي هستى،
اين مجال گذرا را بايد مغتنم شمرد چرا که تو را فرا خوانده اند تا به قدر تشنگى و توان و در حد ظرفيت وجودى از اين «چشمه رحمت » بنوشى
و جامه تقوا بپوشى و در راه عبوديت خدا بكوشى.
بايد انديشيد که با چه آمده اى و با چه بازمى گردى؟
و كدام تغيير حالت و خصلت و عادت را از اين «ماه خودسازى » به ارمغان خواهى برد؟
كمى در كوچه پس كوچه هاى روح خويش بگرد… خودمانى بودن با خدا هم موهبتى است.
كسى نيست كه بشنود، خودت هستى و خدايت.
ماهها انتظار مى كشيدى كه باز هم «ماه خدا» فرا رسد و دست نياز و پاى طلب، به اين آستان و اين سوى ، برآورى و بكشى.
براى فرا رسيدن دوباره «شبهاى قدر» لحظه شمارى مى كردى.
هنوز لذت اشك ريختن ها و تضرعهاى شبهاى «احياء» در كام جانت باقى است و طراوت معنويت بار آن همخوانى و همنالى با انبوه خداجويان عاشق و صادق، هنوز هم چون نسيمى خوشبو، فضاى جانت را معطر ساخته است.

امسال نيز رمضان همان حال و هواى معنوى را دارد زيرا رحمت الهى هميشه جارى ست ، امسال هم، اين فرصت به تو داده شده است كه از تاملات رمضان، شبهاى سرنوشت ساز قدر، لحظات نورانى و عرفانى سحر، حالات خوش جلسات دعا و قرآن ، حضور قلب نماز شب و ديگر برکات اين ماه بزرگ استفاده کني و در عيد فطر عيدى بگيري. پس قدرش را بدان که به فرموده مولاي متقين حضرت علي(ع) :
روزه ماه رمضان، نگهدارنده از عقاب است و بازدارنده از عذاب . ( خطبه 110 نهج الابلاغه )

براي اينکه در طول ماه دچار غفلت و رکود نشويم هر جلسه يک امتياز و يک برنامه را يادآور مي شويم. امتيازات يعني ويژگي هاي مثبت اين ماه که نشان عظمت آن است و برنامه ها يعني کارهاي خوبي که مي توانيم انجام دهيم و از ثواب و برکت آن بهره مند شويم.

امتياز: ميهمان الهي
اولين و مهم ترين امتياز اين ماه اين است که در اين ماه ميهمان خداوند هستيم. ميهمان يک ميزبان مهربان و پرتوان که به راستي يک فرصت استثناييست. پس هرچه بيشتر قدردان باشيم .گرچه در همه عمر روزي خور خداوند بوده و هستيم اما در اين ماه پيامبر اکرم (ص) فرموده اند: «به ضيافت الهي دعوت شده ايد». يعني خداي مهربان در اين ماه به طور ويژه از بندگان پذيرايي مي کند.

برنامه: پرهيز جدي از گناه
يکي از آداب ميهماني رفتن پوشيدن لباس خوب و آراستگي است. در اين ميهماني عظيم شايسته است بهترين لباس را بپوشيم.
همانطور که قرآن کريم مي فرمايد:… ولباس التقوي ذلک خيرـ «لباس تقوي بهترين است» ( 26 اعراف )

پس فراموش نکنيم از برنامه هاي ضروري اين ماه ترک گناه است. به احترام اين ماه هرچه بيشتر مراقب گفتار و کردار خود باشيم و تلاش نماييم حرامي مرتکب نشويم.

هنگامي که پيامبر اکرم(ص) درباره فضيلت ماه رمضان خطبه اي خواندند، اميرالمومنين عليه السلام مي فرمايند: عرض کردم اي رسول خدا! برترين اعمال در اين ماه چيست؟ پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله فرمودند: اي اباالحسن برترين اعمال در اين ماه اجتناب از محرمات الهي (و ترک گناه) است.

موفق باشيد

جای ماهی کجاست؟ در دریا
پس چرا زیر خاک‌ها بودند؟
ماهی و خاک! قصه تلخی است
کاش در آب‌ها رها بودند

دست بسته به شهر آوردند
صد و هفتاد و پنج ماهی را
ماهی و دست بسته زیر خاک!
من نمی فهمم این سیاهی را

این سیاهی که یک نفر با خاک
بکشد ساکنان دریا را
ماهی و دست بسته زیر خاک
حل کند یک نفر معما را!

بیست و نه سال منتظر بودیم
پیرمان کرد داغ ماهی‌ها
خانه روشن شد از رسیدنشان
تا که طی شد فراق ماهی‌ها

عباسعلی سپاهی یونسی

رمضان آمد و آهسته صدا كرد مرا

مستعد سفـــر شهر خدا كرد مرا

از گلستان كرم طرفه نسیـمی بوزید

كه سراپای پر از عطر و صفا كرد مرا

نازم آن دوست كه با لطف سلیمانی خویش

پــــله از سلسـله دیـــو دعــا كـــــرد مـــرا

فیض روح القدسم كرد رها از ظلمات

همرهـی تا به لـب آب بقـا كرد مـرا

من نبودم بجز از جاهل گم كرده رهی

لایـــق مكتب فخــر النجبا كـــرد مـــرا

در شگفتم ز كرامات و خطاپوشی او

من خطا كردم و او مهر و وفا كرد مرا

دست از دامن این پیك مبـارك نكشم

كه به مهمانی آن دوست ندا كرد مرا

زین دعاهاست كه با این همه بیبرگی و ضعف

در گلـستــــان ادب نـغمـــه ســرا كــــرد مـــرا

هر سر مویــم اگـر شـكر كند تـا به ابــد

كم بود زین همه فیضی كه عطا كرد مرا

سۆال: آیا اعتقاد به آخرت بدون مشاهده آن و واقعیاتش معقول است؟

جواب: امام علی(علیه السلام) در بخشی از خطبه 20 نهج البلاغه می فرماید: گرچه شما عالم پس از مرگ را با چشم خود ندیده اید، ولى به اندازه کافى دلایل آن در اختیار شماست «اگر چشم بصیرت بگشایید وسایل بینایى شما فراهم است و اگر گوش شنوا داشته باشید سخنان حق به گوش شما رسانده شده و اگر اهل هدایت باشید وسایل هدایت فراهم گشته است» (وَلَقَدْ بُصِّرْتُمْ اِنْ اَبْصَرْتُمْ، وَ اُسْمِعْتُمْ اِنْ سَمِعْتُمْ، وَ هُدیتُمْ اِنِ اهْتَدَیْتُمْ).

بنابراین عذرى براى شما باقى نمانده و هرگز در پیمودن راه خطا معذور نیستید! چرا که واقعیّتهاى مربوط به جهان پس از مرگ، گرچه پشت پرده قرار دارد ولى از سه طریق شما از آن آگاهید: نخست از طریق مسائل عبرت انگیزى که در این جهان با چشم خود مى بینید، آثار فراعنه در پیش چشم شماست، قبور در هم شکسته نیاکان که نشانه ناپایدارى این دنیاست مشهود است، سرنوشت شوم تبهکاران و اقوام ظالم و ستمگر را بسیار دیده اید که به خوبی نشان می دهد دست قدرتی در پشت آن است و آن را حساب شده هدایت می کند و از سوی دیگر آیات الهی در کتب آسمانی از این حقایق پرده بر داشته و در دلایل نقلی که از پیامبران خدا به ما رسیده است بیان شده است.

از سوی سوّم اگر عقل خود را به کار گیرید و اهل هدایت باشید، دلایل عقلی نیز کم نیست و معاد و عالم پس از مرگ از این طریق نیز آشکار است. بنابراین هریک از سه جمله بالا اشاره به یکى از این دلایل سه گانه است: حسّ و نقل و عقل.

سپس در جمله هاى بعد که آخرین بخش این کلام است به شرح این معنا پرداخته و سه نکته را بیان مى فرماید:

نخست این که: «به حق مى گویم که حوادث عبرت انگیز، خود را آشکارا به شما نشان داده است!» (وَبِحَقٍّ اَقُولُ لَکُمْ: لَقَدْ جاهَرَتْکُمُ الْعِبَرُ).

این حوادث که تمام صفحه تاریخ بشریّت را پر کرده اند و در طول زندگى کوتاه خودمان نیز نمونه هاى زیادى از آن را دیده ایم چیزى نیست که بر کسى پوشیده باشد و یا نیاز به کنجکاوى و دقّت زیاد داشته باشد. آثار فرعونها و نمرودها و قیصرها و کسرى ها که یک روز با قدرت عجیب حکومت مى کردند و امروز جز مشتى خاک از آنها باقى نمانده، در هر طرف نمایان است. کاخ هاى ویران شده آنها، قبرستانهاى خاموش، تخت و تاجهاى به تاراج رفته، هر کدام به زبان بى زبانى به نسل موجود و نسلهاى آینده درس عبرت مى دهد. ویرانه هایى که از شهرها و آبادیهاى بلا دیده اقوام گنهکار و گردنکش در گوشه و کنار جهان وجود دارد، درسهاى عبرت دیگرى است.

در دوّمین نکته مى فرماید: «با صداى رسا و مۆثر (از آنچه ممنوع است) نهى شده اید» (وَزُجِرْتُمْ بِما فیهِ مُزْدَجَر).(1)

این نهى ممکن است به زبان تکوین باشد که از درون تاریخ و اخبار پیشین و آثار بازمانده آنها در دل خاک بر مى خیزد همان گونه که قرآن مى گوید: «وَ لَقَدْ جائَهُمْ مِنَ الاَنْباءِ ما فیهِ مُزْدَجَرٌ»; (به اندازه کافى براى نهى و انزجار آنها از بدیها، اخبار (امّتهاى پیشین) به آنها رسیده است).(2) یا به زبان تشریع و از طریق وحى باشد که در کتب آسمانى منعکس است.

به این ترتیب اتمام حجّت کافى با هر دو زبان (زبان تکوین و تشریع) حاصل شده و هیچ کس در بى اعتنایى و غفلت خود معذور نیست.

در سوّمین و آخرین جمله مى فرماید: «و هیچ کس بعد از رسولان آسمان (فرشتگان) جز بشر عهده دار تبلیغ از سوى پروردگار نخواهد بود» (وَ ما یُبَلِّغُ عَنِ اللهِ بَعْدَ رُسُلِ السَّماءِ اِلاَّ الْبَشَرُ).

اشاره به این که شما در انتظار چه نشسته اید؟ در انتظار این هستید که فرشتگان آسمان بر شما نازل شوند و آیات الهى را بخوانند؟ همان گونه که بهانه جویان از کفّار در عصر رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) مى گفتند: «لَوْ ما تَأتینا بِالْمَلائِکَةِ اِنْ کُنْتَ مِنَ الصّادقینَ»; (اگر تو راست مى گویى چرا فرشتگان را نزد ما نمى آورى)؟(3)

قرآن در پاسخ آنها مى گوید: «ما نُنَزِّلُ الْمَلائِکَةَ اِلاّ بِالْحقِّ وَ ما کانُوا اِذاً مُنْظرینَ»؛ (ما فرشتگان را جز به حق نازل نمى کنیم (هر چشمى توان دیدن آنها را ندارد و آنها تنها براى آشکار شدن حق نازل مى شوند نه به عنوان بهانه جویى این و آن، بعلاوه، اگر فرشتگان نازل شوند و آنها ایمان نیاورند) به آنها مهلت داده نخواهد شد و به عذاب الهى نابود مى گردند).(4)

بنابراین تنها افرادى از بشر، یعنى انبیاى الهى واسطه ابلاغ پیامهایى هستند که به وسیله ملائکه مقرّب الهى فرستاده مى شود.

کوتاه سخن این که: خداوند به قدر کافى اتمام حجّت فرموده، هم از طریق مشاهدات حسّىِ آثار اقوام پیشین و هم از طریق وحى و هم از طریق عقل، و هیچ کس نمى تواند به بهانه هاى واهی، سرپیچى کند.
====================
پی نوشت ها :
(1) . «زجرتم و مزدجر» از ماده «زجر» است که به معناى بازداشتن از کارى است با صداى بلند، سپس به هرگونه منع و بازداشتن از انجام کارى اطلاق شده است و همچنین در مورد نهى از گناهان به کار مى رود.
(2) . سوره قمر، آیه 4.
(3) . سوره حجر، آیه 7.
(4) . سوره حجر، آیه 8.

پیام امام علی(علیه السلام)، جلد1، ص658.
منبع : tebtan.net