حضرت حجت بن الحسن (عج ) در زيارت ناحيه مقدسه ، اين صحنه را متذكر مي گردد و مي فرمايد: اي جد بزرگوار! اين منظره را چگونه به ياد بياورم ، آن گاه كه بانوان حرم اسب تو را سرافكنده و مصيبت زده ديدند و زينش را واژگون يافته و از خيمه ها بيرون آمده و با ديدن آن منظره موها را پريشان نمودند و سيلي به صورت خود مي زدند و چهره هايشان آشكار شده و فريادشان بلند بود؛ زيرا عزت خود را از دست رفته مي ديدند: با اين حال به سوي قتلگاه شتافتند و ديدند شمر روي سينه ات نشسته و خنجرش را بر گلويت نهاده تا سرت را از بدن جدا نمايد!

زينب بر فراز تل زينبيه شاهد اين ظلم آشكار است و صحنه را با چشم سر و دل مشاهده مي كند. از دل سوخته خويش فرياد برآورد: ((يابن محمد المصطفي ! جواب خواهرت را بده ))

بار دوم فرمود: ((برادر! جواب مرا بده .))

بار سوم فرمود: ((الان تو را به كسي قسم مي دهم كه حتما جواب مرا بدهي . حسينم تو را به جان مادرمان زهرا جوابم را بده .))

امام در لحظات مرگ و زندگي سر خويش را بلند نمود و امر فرمود: ((از اين صحنه ، دور شويد.))

امر امام واجب است . زينب بچه ها را به سوي خيمه ها روانه نمود؛ اما مقاتل نويسان مي نويسند: زينب پشت به حسين ننمود؛ بلكه عقب عقب به طرف خيام مي رفت و چشم از چهره حسين بر نمي داشت .(1)

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص87

(1)عقيله بني هاشم ، ص 30 و 31

در آخرين لحظه اي كه امام (ع ) در قيد حيات بود، با زينب گفتگويي دارد و باز هم وصايايي با اين مخدره نموده و او را نايب خود قرار مي دهد كه بعد از وي كارها را دنبال كند. و آن وقتي بود كه امام از اسب به زمين افتاد، زينب بلافاصله خود را به ميدان بر بالين برادرش مي رساند و مي بيند كه زخم و جراحت زيادي به آن حضرت وارد شده و خون بسياري از وي جاري است ، پس خود را بر روي جسد برادر انداخت و گفت : ((انت احسين اخي ، انت ابن امي ، انت نور بصري ، انت مهجة قلبي ، انت حمانا، انت كهفنا، انت عمادنا، انت ابن محمد المصطفي ، انت ابن علي المرتضي ، انت ابن فاطمه الزهراء)).

امام در حالي كه بيهوش بود، با گريه و زاري زينب به هوش آمد.

زينب گفت : برادرم ! به حق جدم رسول خدا (ص ) تو را قسم مي دهم با من سخن بگو.

امام (ع ) فرمود: ((يا اختاه هذا يوم التناد، و هذا يوم الذي و عدني به جدي و هو الي مشتاق )).

سپس فرمود:اي خواهرم ! قلبم شكست و سختي و كرب من زياد شد. به خدا قسمت مي دهم كه ساكت شوي و صبر پيشه كني ، زينب فرياد زد: واويلا! برادرم ! فرزند مادرم ! چگونه ساكت باشم در حالي كه تو چنين حالتي داري … الخ ))(1)

بنابراين ، آخرين كسي كه توانست در آن لحظات آخر سخن برادر خود را بشنود و از وصايا و سفارشات آن حضرت آگاه گردد، زينب بود. اين مهمترين ويژگي زينب بود كه ديگران از آن بهره اي نداشتند.(2)

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص86

(1)معالي السبطين ، ج 2 ص 22.
(2) زينب كبري (س ) عقيله بني هاشم ، ص ‍ 107 و 178

حجت خدا در مقابل اجساد مطهر شهدا ايستاده و لب به سخن مي گشايد: ((هل من ناصر ينصرني ! هل من معين يعيني !)) تك تك شهدا را صدا مي زند: ((عباس كجايي ؟ مسلم كجايي ؟ برير كجايي ؟ چرا جواب حسين را نمي دهيد؟ دلخوش بوديد كه من شما را صدا بزنم ، اما اينك چه شده كه جواب نمي دهيد؟))

به سوي خيمه روانه مي گردد. اهل خيام را صدا مي زند و همه را بر صبر و بردباري و تحمل سفارش مي نمايد: ((مبادا در مقابل دشمن بلند گريه نماييد تا دشمن شاد گردد…))

در ميان اهل بيت ، متوجه عقيله بني هاشم حضرت زينب كبري مي شود كه مي لرزد. حسين بر سينه خواهر خويش دست ولايت مي نهد و او را به طماءنينه و استقامت بشارت مي دهد: ((خواهرم ! پس از من ، در قبال تمام مشكلات صابر باش . پس از من ، مصايب زيادي بر تو وارد خواهد گشت .))

دختر حضرت علي (ع ) و يادگار فاطمه مي فرمايد: ((برادر! فرمانت را تحمل مي كنم ، ولي اگر اين اطفال سراغ تو را بگيرند، چه جوابي بدهم ؟))

حسين نگاهي محبت آميز به خواهرش مي نمايد: ((زينبم ! مرا در نماز شب خودت فراموش نكن .))(1)

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص85

(1)عقيله بين هاشم ، ص 28 و 29

نقل كرده اند: چون حضرت امام حسين (ع ) چند قدمي از خيمه ها دور شد، حضرت زينب (س ) از خيمه بيرون آمد و صدا زد:

((برادرم لحظه اي درنگ كن تا وصيت مادرم فاطمه (س ) را نسبت به تو جا آوردم )).

زينب (س ) عرض كرد: مادرم به من وصيت فرمود، هنگامي كه نور چشمم حسين (ع ) را روانه ميدان براي جنگ با دشمن كردي ، عوض من گلوي او را ببوس ، آن گاه زينب (س ) گلوي برادرش را بوسيد و به خيمه بازگشت .(1)

1- سوگنامه آل محمد، ص 344.

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص84

بعضی از مفسران آیه 25 سوره حدید(لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْميزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَ أَنْزَلْنَا الْحَديدَ فيهِ بَأْسٌ شَديدٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزيزٌ )را این گونه تحلیل کرده اند: اصول زندگی انسان 4 چیز است کشاورزی و بافندگی(صنعت)، مسکن و حکومت.
و از آنجا که هر اجتماعی خواه ناخواه خالی از برخورد و تزاحم منافع نیست بنابراین نیاز به حکومتی دارد که عدالت را میان آنها اجرا کند. و این حکومت و قانون باید الهی باشد.
و منظور از حدید در این آیه را می توانیم با توجه به روایات تفسیر کنیم، امام باقر علیه السلام می فرمایند: خوبی ها تمام در شمشیر است، و زیر شمشیر و در سایه ی شمشیر. و سخن امام حسین علیه السلام که فرمودند ای شمشیرها مرا دریابید، می توان دلیلی بر بطلان نظریه جدایی دین از سیاست (سکولاریسم) باشد.

برگرفته از تفسیر نمونه ج23،ص 376 و 377

Of Hazrat Zeinab (PBUH) has been quoted saying on the night of Ashura, midnight tents brother Hazrat Abbas (AS) went away he saw the youth of Bani Hashim and his circle
They said

: (one of my brothers and my cousins! tomorrow when the war began, first assists those who are on the battlefield, you have to tell people: collective Bani Hashim wanted to help, but his life on death others chose …)).

Young Hashem responded: ((We are to be obedient to you)).

Hazrat Zeinab (PBUH) says: Because the tent ((Habib Ben manifestations)) I saw Fellowship (Ghyrbny Hashem), and has been meeting them says: ((tomorrow when the war, you and lead first to go right, and do not put the one from Bani Hashim, before you go into the field, because that Bani Hashim, Sadat and large we are …))

The companions said: ((true to your word)) and kept it. (1)

Source: Abbas Azizi, books: two stories of the virtues, catastrophes and miracles of Hazrat Zainab (AS), fourth edition, 1381, p. 70they said: ((one of my brothers and my cousins! tomorrow when the war began, first assists those who are on the battlefield, you have to tell people: collective Bani Hashim wanted to help, but his life on death others chose …)).

Young Hashem responded: ((We are to be obedient to you)).

Hazrat Zeinab (PBUH) says: Because the tent ((Habib Ben manifestations)) I saw Fellowship (Ghyrbny Hashem), and has been meeting them says: ((tomorrow when the war, you and lead first to go right, and do not put the one from Bani Hashim, before you go into the field, because that Bani Hashim, Sadat and large we are …))

The companions said: ((true to your word)) and kept it. (1)

Source: Abbas Azizi, books: two stories of the virtues, catastrophes and miracles of Hazrat Zainab (AS), fourth edition, 1381, p. 70they said: ((one of my brothers and my cousins! tomorrow when the war began, first assists those who are on the battlefield, you have to tell people: collective Bani Hashim wanted to help, but his life on death others chose …)).

Young Hashem responded: ((We are to be obedient to you)).

Hazrat Zeinab (PBUH) says: Because the tent ((Habib Ben manifestations)) I saw Fellowship (Ghyrbny Hashem), and has been meeting them says: ((tomorrow when the war, you and lead first to go right, and do not put the one from Bani Hashim, before you go into the field, because that Bani Hashim, Sadat and large we are …))

The companions said: ((true to your word)) and kept it. (1)

Source: Abbas Azizi, books: two stories of the virtues, catastrophes and miracles of Hazrat Zainab (AS), fourth edition, 1381, p. 70they said: ((one of my brothers and my cousins! tomorrow when the war began, first assists those who are on the battlefield, you have to tell people: collective Bani Hashim wanted to help, but his life on death others chose …)).

Young Hashem responded: ((We are to be obedient to you)).

Hazrat Zeinab (PBUH) says: Because the tent ((Habib Ben manifestations)) I saw Fellowship (Ghyrbny Hashem), and has been meeting them says: ((tomorrow when the war, you and lead first to go right, and do not put the one from Bani Hashim, before you go into the field, because that Bani Hashim, Sadat and large we are …))

The companions said: ((true to your word)) and kept it. (1)

Source: Abbas Azizi, books: two stories of the virtues, catastrophes and miracles of Hazrat Zainab (AS), fourth edition, 1381, p. 70

در خطبه ی 3 نهج البلاغه، امام علی علیه السلام می فرمایند:

هان! به خدا قسم ابوبكر پسر ابوقحافه جامه خلافت را پوشيد در حالى كه مى دانست جايگاه من در خلافت چون محور سنگ آسيا به آسياست، سيل دانش از وجودم همچون سيل سرازير مى شود، و مرغ انديشه به قلّه منزلتم نمى رسد. اما از خلافت چشم پوشيدم، و روى از آن برتافتم، و عميقاً انديشه كردم كه با دست بريده و بدون ياور بجنگم، يا آن عرصه گاه ظلمت كور را تحمل نمايم، فضايى كه پيران در آنفرسوده، و كم سالان پير، و مؤمن تا ديدار حق دچار مشقت مى شود! ديدم خويشتندارى در اين امر عاقلانه تر است، پس صبر كردم در حالى كه گويى در ديده ام خاشاك بود، و غصه راه گلويم را بسته بود! مى ديدم كه ميراثم به غارت مى رود.

پس مشخص می شود که خلافت امام حسین علیه السلام نیز از امام علی علیه السلام به ارث رفته بود و این نشانه ی بطلان نظریه ی سکولاریسم است.