يا اَمانَ الخائِفينَ: در آيات، در ادعيه، در نيايش ها، در دعاى جوشن كبير، و... از خدا به عنوان «امان الخائفين» ياد شده است. او كه قلب هاى ترسان را ايمنى مى بخشد و اندوه غمگينان را مى زدايد. انيس دلهاى وحشت زدگان است و رهگشا در پايانِ بن بست هاست. اميد… بیشتر »

شرح صدر از خداوند، «شرح صدر» خواسته ايم. يعنى گشادى سينه و فراخى قلب. اين هم يك «احساس» و «حالت» است كه از ايمان ناب، توكّل مطلق، استغناء از مردم، تحمل فراوان، اراده اى استوار و اميدى عظيم، سرچشمه مى گيرد. آنكه «شرح صدر» دارد، هراس ندارد، مأيوس نيست، در… بیشتر »

قبله عشق، يكى باشد و بس! «خشوع»، حالتى است مركّب از دو احساس: احساس و شناخت عظمت خدا، احساس كوچكى و ضعف خود. خداوند نمازگزارانى را اهل «فلاح» و رستگارى مى داند كه در نمازشان «خاشع» باشند.[1] خشوع، روح عبادت و جان زنده نماز است. عبادت بى خشوع، اسكلت بى… بیشتر »