آسیب های خانوادگی

♦️ از ویژگی‌های خانواده مَهدی باور، حفاظت و پاک نگه داشتن حریم خانه و خانواده از آسیب‌ها و آفات آخرالزّمانی و جای‌گزینی «فرهنگ انتظار» در برابر فرهنگ ابتذال است.

از مهم‌ترین ناهنجاری های خانوادگی در آخرالزّمان ایجاد گسست شدید عاطفی بین اعضای خانواده و از هم گسیختگی خانواده‌هاست.
⇦ از منظر احادیث اسلامی، در آخرالزّمان بنیاد خانوده‌ها به شدّت سست و آسیب پذیر خواهد شد و فسادها، فتنه‌ها و آفت‌های فراگیر این دوران، در متن تمام خانه‌های شرق و غرب عالم نفوذ خواهد یافت و نه تنها فرزندان که پدران و مادران را نیز فراخواهد گرفت:

◁▣ در آخرالزّمان، خواهی دید که پدران و مادران از فرزندان خود به شدّت ناراضی اند و عاقّ والدین شدن رواج یافته است.[1]
◁■ حرمت پدران و مادران سبک شمرده می‌شود.[2 ]

◁▣ فرزند به پدرش تهمت می‌زند، پدر و مادرش را نفرین می‌کند و از مرگ آنها مسرور می‌شود.[3]
◁■ در آن هنگام، طلاق و جدایی در خانواده‌ها بسیار خواهد شد.[4]

 در آن زمان، فتنه ها چونان پاره‌های شب تاریک، شما را فرا می‌گیرد و هیچ خانه‌ای از مسلمانان در شرق و غرب عالم نمی‌ماند؛ مگر اینکه فتنه‌ها در آن داخل می‌شوند.[5]

1) اصول کافی، ج8، ص41
2) همان
3) بحارالانوار، ج52، 259
4) منتخب الاثر، ص433
5) الملاحم و الفتن، ص38

روزه اول شعبان فضیلت بسیار دارد و از حضرت صادق علیه السلام روایت است که هر که روزه بگیرد روز اوّل شعبان را واجب شود براى او بهشت البته و سید بن طاوس ثواب بسیارى نقل کرده از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله براى کسى که سه روز اوّل این ماه را روزه دارد و در شبهاى آنها دو رکعت نماز کند در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید یازده مرتبه .
امام علی ع فرمود: چون روز اول شعبان مى شود پراکنده مى کند ابلیس لشکر خود را در اطراف زمین و آفاق آن و مى گوید به ایشان که سعى کنید در کشیدن بعضى از بندگان خدا را به سوى خود در این روز و به درستى که خداى عز و جل پراکنده مى کند ملائکه را در اطراف زمین و آفاق او و به ایشان مى فرماید براستى نگاه دارید بندگان مرا و ارشاد کنید ایشان را پس همه ایشان نیک بخت مى شوند به شما مگر آنکه امتناع و سرکشى کند پس به درستى که او از حد گذشته مى گردد در حزب ابلیس و جنود او به درستى که خداوند عز و جل چون روز اول ماه شعبان مى شود امر مىکند به درهاى بهشت پس باز مى شود و امر مى کند درخت طوبى را پس نزدیک مى کند شاخه هاى خود را بر این دنیا آنگاه ندا مى کند منادى پروردگار عز و جل اى بندگان خدا این شاخه هاى درخت طوبى است پس در آویزید به او که بلند کند شما را بسوى بهشت و این شاخه هاى درخت زقوم است پس بترسید از او که نبرد شما را بسوى دوزخ. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود قسم به آنکه مرا به راستى به رسالت مبعوث نموده که هر که فرا گیرد درى از خیر و نیکى را در این روز پس به تحقیق که در آویخته به شاخه اى از شاخه هاى درخت طوبى پس او کشاننده است او را بسوى بهشت و هر که فرا گیرد درى از شر را در امروز پس به تحقیق که در آویخته به شاخه اى از شاخه هاى درخت زقوم پس آن کشاننده است او را بسوى آتش آنگاه فرمود رسول خدا صلى الله علیه و آله پس هر کس که نماز مستحبى کند امروز براى خدا پس در آویخته به شاخه اى از آن .
و هر که روزه گیرد در این روز پس به تحقیق که در آویخته به شاخه اى از آن و هر که صلح دهد میان زن و شوهرش یا پدر و فرزندش یا خویشاوندانش یا مرد و زن همسایه اش یا مرد و زن بیگانه پس به تحقیق که در آویخته از آن به شاخه اى و کسى که تخفیف دهد پریشانى را از طلبى که از او دارد یا کم کند از آن پس به تحقیق که در آویخته از آن به شاخه اى و کسى که نظر کند در حساب خود پس ببیند قرض کهنه را که صاحبش از آن مایوس شده پس ادا کند آن را پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از آن و کسى که کفالت کند یتیمى را پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که باز دارد سفیهى را از عرض مؤمنى پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که بخواند قرآن یا چیزى از آن را پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که یاد آرد خداى را و بشمرد نعمتهاى او را و شکر کند پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که عیادت کند مریضى را پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که نیکى کند پدر و مادر خود یا یکى از آنها را پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که پیش از این روز به غضب آورده بود ایشان را پس خوشنودشان کرد در این روز پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و هر که تشییع کند جنازه را پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که تسلیت دهد در آن مصیبت زده را پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و همچنین هر کسى که بجا آورد چیزى را از ابواب خیر در این روز پس به تحقیق درآویخته از آن به شاخه اى .
هر کس که فراگیرد درى از شر و گناه را در این روز پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از شاخه هاى درخت زقوم پس آن کشاننده است او را بسوى آتش آنگاه فرمود قسم به آنکه مرا براستى به پیغمبرى فرستاده که هر کس تقصیر کند در این روز نماز واجبى خود را و ضایع کند آن را پس به تحقیق که درآویخته از آن درخت به شاخه اى و هر کس که بیاید در نزد او فقیرى ضعیف که مى داند بدى حال او را و او قادر است بر تغییر حالش بدون آنکه ضررى به او برسد و کسى هم نیست از او نیابت کند و بنشیند به جاى او پس واگذارد او را که ضایع شود و هلاک گردد و دست او را نگیرد پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از آن و کسى که عذر خواهى کند از او بدکارى پس نپذیرد عذر او را آنگاه عقوبت نکند او را به قدر بدى او بلکه بیفزاید بر آن پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از آن و کسى که جدائى اندازد میان شوهرى با زنش یا پدر با فرزندش یا برادر با برادرش یا خویشى با خویشش یا میان دو همسایه یا میان دو رفیق یا دو خواهر پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخهاى و کسى که سخت بگیرد بر تنگدستى و حال آنکه مى داند تنگدستى او را پس بیفزاید بر غیظ او بلاى او پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخهاى و کسى که بر او دینى باشد پس منکر شود آن را بر صاحبش و تعدى کند بر او تا آنکه باطل کند دین او را پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که جفا کند یتیمى را و آزار رساند او را و مال او را تباه کند پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از آن و کسى که داخل شود در عرض برادر مؤمن خود و وادارد مردم را بر آن پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از او و کسى که آوازهخوانى کند به قسمى از خوانندگى که برانگیزاند در آن خواندن بر معاصى پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از او و کسى که بنشیند بشمرد کارهاى قبیح خود را در جنگها و انواع ستم خود را بر بندگان خدا و افتخار کند بر آن پس به تحقیق که درآویخته به شاخهاى از آن و کسى که همسایه اش مریض شده پس او را عیادت نکرد محض استخفاف به شان او پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از آن و کسى که همسایه اش مرد پس مشایعت نکرد جنازه او را به جهت خوار بودن او در نظرش پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که اعراض کند از مصیبت زده و جفا کند او را محض حقارت و کوچکى او در نزدش پس به تحقیق که درآویخته از آن به شاخه اى و کسى که عاق کند پدر و مادر خود یا یکى از آن دو را پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از آن و کسى که پیش ایشان را عاق کرده بود و خوشنود نکرد ایشان را امروز و حال آنکه قدرت دارد بر آن پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از آن و همچنین هر کس بکند کارى از سایر اقسام شر را پس به تحقیق که درآویخته به شاخه اى از آن و قسم به آنکه مرا به راستى به پیغمبرى فرستاده که درآویختگان به شاخه هاى درخت طوبى بلند مىکند ایشان را آن شاخه ها بسوى بهشت.

چرا انگشتر عقيق ارزش معنوي پيدا كرده ؟؟؟؟؟

حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله و سلم) :

یا علی، همانا عقیق اولین کوهی است که به ربوبیت خدای متعال و نبوت من و وصی بودن تو و امامت فرزندانت و اختصاص داشتن بهشت به پیروان تو و اختصاص آتش به دشمنان تو شهادت داده است.

منبع : اقبال الاعمال - 465 ، بحارالانوار 27 - 262

هدف بعثت  کامل کردن زیبایی های اخلاقی است همان اخلاقی که امروزه در جامعه از فقدان آن رنج میبریم. همان اخلاقی که اگر رعایت شود خیلی از این جرائم و طلاق هایی که کانون خانواده را میپاشد صورت نمیگیرد.
و شرط همه ی این موارد رعایت شریعت و اخلاق اسلامی در برخورد با یکدیگر اعم از دوست، غریبه ، فامیل،نزدیکان مخصوصا خانواده و همسر است .
حضرت آیت الله پهلوانی که از شاگردان اخلاقی عرفانی علامه طباطبایی بوده قضیه ای را نسبت به احترام و قدرداني از زحمات همسر تعریف میکند که بسیار قابل تامل است:
مي فرمودند:
«از آنها تشکر کنيد هر چند غذايي که پخته اند شور يا بد شده است. وقتي از غذا ابراز رضايت مي کنيد همسرتان خوشحال مي شود و اين باعث رشد و پيشرفت معنوي شما مي شود.
پس از اين نکته فرمودند:
يک بار من در جواني در خانه با خانواده بد اخلاقي کردم در عالم معنا به من گفتند: بيست سال ناله های تو بي اثر شد». (1)
ببینید یک بد اخلاقی کردن به خانواده و همسر چقدر مانع پیشرفت معنوی است
در ارتباط با دیگران نیز همینطور است. به این دو داستان خوب دقت کنید :
یکی از شاگردان عارف بزرگوار شیخ رجبعلی خیاط می گوید:
«یک روز با جناب شیخ و چند نفر در کوچه امام‌زاده یحیی در حال عبور بودیم که یک دوچرخه سوار با یک عابر پیاده برخورد کرد، عابر به دوچرخه سوار اهانت کرد و گفت: «خر» جناب شیخ گفت: «بلافاصله باطن خودش تبدیل به خر شد»!!
یکی دیگر از شاگردان از ایشان نقل می‌کند که فرمود:
«روزی از جلوی بازار عبور می کردم و دیدم یک گاری اسبی در حال حرکت بود و شخصی هم افسار یابویی که گاری را می‌کشید در دست داشت. ناگهان عابری از جلوی گاری گذشت، گاریچی داد زد: یابو! دیدم گاریچی نیز تبدیل به یابو شد،‌ و افسار دو تا شد!!»
چقدر ما خودمان از این صحنه ها در خیابان میبینیم و یا خدای ناکرده خودمان هم گرفتارش هستیم که به راحتی برای خالی کردن بغض خود نسبت به طرف مقابل از این الفاظ به زبان جاری میکنند غافل از اینکه نه تنها سودی ندارد که صورت باطنی خودشان تبدیل به همان حیوانی میشود که به طرف مقابل نسبت میدهند .
یَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون (3)
(ای افسوس بر این بندگان که هیچ فرستاده ای بر آنها نیامد مگر آن که او را مسخره میکردند)
و این است آن مکارم اخلاقی که هدف از بعثت رسول خدا بود که لازم است رفتار و گفتار و افکار خود را در همان مسیر نورانی قرار دهیم تا دچار خسران و پشیمانی در هر دو دنیا نگردیم ان شاء الله .
1-ناگفته های عارفان ص 63
2-کیمیای محبت ص 71
3- ﴿یس-۳۰﴾

نشر فقه جعفری و اخلاق و تفسير و کلام که از زمان حضرت صادق ( ع ) و پيش از آن در زمان امام محمد باقر ( ع ) آغاز و عملی شده بود، در زمان حضرت امام موسی کاظم ( ع ) نيز به پيروی از سيره نياکان بزرگوارش همچنان ادامه داشت ، تا مردم بيش از پيش به خط مستقيم امامت و حقايق مکتب جعفری آشنا گردند، و اين مشعل فروزان را از ورای اعصار و قرون به آيندگان برسانند. امام کاظم ( ع ) سالها از طرف حکام ظالم عباسی مورد اذيت و آزار و تعقيب و زجر بود، و در مدتی که از 4 سال تا 14 سال نوشته اند تحت نظر و در تبعيد و زندانها و تک سلولها و سياهچالهای بغداد - در غل و زنجير - به سر مي برد. آن زمان که امام ( ع ) در مدينه بود ، هارون کسانی را بر حضرت گماشته بود تا از آنچه در گوشه و کنار خانه امام ( ع ) مي گذرد ، وی را آگاه کنند . هارون از محبوبيت بسيار و معنويت نافذ امام ( ع ) سخت بيمناک بود . چنانکه نوشته اند که هارون ، درباره امام موسی بن جعفر ( ع ) مي گفت : ” مي ترسم فتنه ای بر پا کند که خونها ريخته شود ” و پيداست که اين ” قيامهای مقدس ” را که سادات علوی و شيعيان خاص رهبری مي کردند و گاه خود در متن آن قيامها و اقدامهای شجاعانه بودند از نظر دستگاه حاکم غرق در عيش و تنعم بناحق ” فتنه ” ناميده مي شد . از سوی ديگر اين بيان هارون نشانگر آن است که امام ( ع ) لحظه ای از رفع ظلم و واژگون کردن دستگاه جباران غافل نبوده است . به راستی نفوذ معنوی امام موسی ( ع ) در دستگاه حاکم به حدی بود که کسانی مانند علی بن يقطين صدراعظم ( وزير ) دولت عباسی ، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر ( ع ) بودند و به دستورات حضرت عمل مي کردند. سرانجام بدگوئي هائی که اطرافيان از امام کاظم ( ع ) کردند در وجود هارون کارگر افتاد و در سفری که در سال 179ه . به حج رفت ، بيش از پيش به عظمت معنوی امام ( ع ) و احترام خاصی که مردم برای امام موسی الکاظم ( ع ) قائل بودند پی برد . هارون سخت از اين جهت ، نگران شد. وقتی به مدينه آمد و قبر منور پيامبر اکرم ( ص ) را زيارت کرد ، تصميم بر جلب و دستگيری امام ( ع ) يعنی فرزند پيامبر گرفت. هارون ابتدا دستور داد امام هفتم ( ع ) را با غل و زنجير به بصره ببرند و به عيسی بن جعفر بن منصور که حاکم بصره بود ، نوشت ، يک سال حضرت امام کاظم ( ع ) را زندانی کند، پس از يک سال والی بصره را به قتل امام ( ع ) مأمور کرد . عيسی از انجام دادن اين قتل عذر خواست . هارون امام را به بغداد منتقل کرد و به فضل بن ربيع سپرد . مدتی حضرت کاظم ( ع ) در زندان فضل بود . در اين مدت و در اين زندان امام ( ع ) پيوسته به عبادت و راز و نياز با خداوند متعال مشغول بود . هارون ، فضل را مأمور قتل امام ( ع ) کرد ولی فضل هم از اين کار کناره جست. چندين سال امام ( ع ) از اين زندان به آن زندان انتقال مي يافت. در زندانهای تاريک و سياهچالهای دهشتناک، امام بزرگوار ما با محبوب و معشوق حقيقی خود ( الله ) راز و نياز مي کرد و خداوند متعال را بر اين توفيق عبادت که نصيب وی شده است سپاسگزاری مي نمود . عاقبت آن امام بزرگوار در سال 183هجری در سن 55سالگی به دست مردی ستمکار به نام ” سندی بن شاهک ” و به دستور هارون مسموم و شهيد شد.