پیکر شهید رضا رضایی شناسایی شد!
در جدیدترین تحقیقات و آزمایش های انجام شده مرکز تحقیقات ژنتیک هویت شهید رضا رضائی دره بیدی پس از گذشت ۳۲ سال از شهادتش به تازگی با انجام آزمایش DNA شناسایی شده است.
شهید رضا رضائی دره بیدی، فرزند ابراهیم، متولد سال ۱۳۳۵ روستای دره بید شهرستان تیران و کرون جمعی لشکر ۸ نجف اشرف بود که در سال ۶۲ و در منطقه عملیاتی خیبر(جزیره مجنون و هورالعظیم) به فیض شهادت نائل آمده است.
پیکر این شهید والا مقام در سال ۹۳ تفحص و به عنوان شهید گمنام در تاریخ ۹۳/۷/۲۳ مصادف با تاسوعای حسینی به همراه یک شهید گمنام دیگر پس از مراسم تشییع بسیار باشکوه در بوستان انقلاب شاهین شهر به خاک سپرده شد.
شهید رضا رضایی دره بیدی دارای چهار فرزند یک پسر و سه دختر می باشد که در همه این سالها در پدر و مادر بزرگ و مادر بزرگوارشان تربیت یافته اند.
چند کلامی با پدر و مادر شهید رضا رضایی دره بیدی…
لازم است که خانواده معظم شهید رضایی دره بیدی بداند؛ مردم مومن و انقلابی و قدر شناس شاهین شهر خوب می دانند؛ امنیت کامل امروز ایران اسلامی در سایه خون پاک شهدا و مدیون ایثار شهدای والا مقام می باشد.
مردم این شهر هیچ گاه خاطره تاسوعای سال ۹۳ را فراموش نخواهند کرد که چگونه و با چه استقبال بی نظیر و با شکوهی مراسم تشییع و تدفین دو شهید والا مقام گمنام برگزار کردند و میزبان و پذیرای این دو شهید گلگون کفن شدند و مزار این دو شهید برای اهالی این شهر میعادگاه عاشقانه شبها و روزها شد.
جوانان برومندی که اگرچه در دوران هشت سال دفاع مقدس کودکان خردسالی بیش نبودند این شهدا را الگوی و اسوه خود قرار داده و با تاسی از ایثار و فداکاری شهدا، در راه دفاع از حرم آل الله شهدای مدافع حرم نام گرفتند.
پدر و مادرانی که به همراه کودکان و جوانان خود محل مزار این شهدا را در همیشه ایام بویژه لیالی قدر ، دهه های محرم و صفر به عنوان محل راز و نیاز خود قرار داده و از کرامت شهدا بهره مند می شوند.
خانواده هایی که چه شبها و روزهایی را در کنار قبور مطهر این دو شهید با خدای خویش راز و نیازی عاشقانه داشتند و همواره در کنار قبور مطهر این شهدا بودند و اگرچه نام گمنام داشتند ولی همانند خواهری دلسوز، برای شهدا مادری می کردند و پدرانی که پدری می کردند تا شهدا احساس غربت نداشته باشند با امید اینکه روز قیامت شهدا شفاعتشان را کنند.
و در آخر ای مادر شهید شبها و روزهایی که از دوری فرزندت غمگین بودی مادران این شهر بر مزار فرزندت مادری می کردند و خواهرانی که به جای خواهر شهید بر مزارش اشک می ریختند و از خدا طلب شفاعت داشتند پدرانی که به جای پدر شهید و جوانانی که به جای برادر شهید در کنار شهیدان بودند.