راز بیست و چهارم
به فواید و مضرات عصبانیت بیندیشید!
بعد از اینکه عصبانیت شما فروکش کرد، با خود فکر کنید، این عصبانیت آیا مشکل را بر طرف کرد؟
راز بیست و سوم
به جای داد زدن، حرف بزنید!
در مورد چیزی که دارید می گویید، کمی بیندیشید، اما صدایتان را بلند نکنید. در مورد چیزی که شما را عصبانی کرده است، به آرامی توضیح دهید.
راز بیست و دوم
خشمتان را هر جایی تخلیه نکنید!
این باور غلط اجتماعی است که می گویند:بیرون ریختن غضب همیشه بهترین راه احساس راحتی است.این کار می تواند روابط بین افراد را به سوی بدتر شدن پیش ببرد.
راز بیست و یکم
از مواجهه با او دوری کنید تا فرصت فکر کردن پیدا شود!
چند لحظه به خود فرصت بدهید تا آرام شوید و در مورد روش های ابراز عصبانیت کمی فکر کنید.
راز بیستم
شروع به نوشتن کنید!
کلماتی را که موقع عصبانیت بیان می کنید، روی کاغذ بنویسید و سعی نمایید دیگر هنگام مشاجره و عصبانیت آن ها را تکرار نکنید.
راز نوزدهم
ورزش کنید و به سلامت خود بیندیشید!
فعالیت جسمی باعث می شود، عصبانیت شما طول مدت کوتاه تری داشته باشد. با افزایش توان جسمی، قدرت غلبه ی شما بر عصبانیت بیشتر می شود و در نتیجه از قلب شما در برابر فشار خون بالا و هورمون استرس محافظت می کند.
اعتکاف در لغت به معنای حبس و توقف و رو کردن به چیزی است با تعظیم و تکریم؛ و در اصطلاح، به معنای توقف و ماندن سه روز و بیشتر از آن در مسجد جامع میباشد.[1]
قرآن کریم در آیاتی به مسئله اعتکاف اشاره کرده است؛ از جمله به حضرت ابراهیم واسماعیل ـ علیهما السلام ـ فرمان میدهد که خانه خدا را برای طواف کنندگان و معتکفان و نمازگذاران آماده سازید، آنجا که فرمود: وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنّاسِ وَأمْناً وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ اِبْراهیمَ مُصَلّیً وَعَهِدْنا اِلی اِبْراهیمَ وَ اِسْماعیلَ أنْ طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطّائِفینَ وَالْعاکِفینَ وَالرُکَّعِ السُّجُودِ;؛[2] و [به خاطر بیاورید] هنگامی که خانه کعبه را محل بازگشت و مرکز امن برای مردم قرار دادیم، و ]برای تجدید خاطره] از مقام ابراهیم، عبادتگاهی برای خود انتخاب کنید، و ما به ابراهیم و اسماعیل امر کردیم که: خانة مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان پاک و پاکیزه کنید.»
این آیه شریفه به صراحت از اعتکاف در مسجد الحرام سخن به میان آورده است، ولی از آنجا که همه مساجد خانههای خداوند در روی زمین هستند،[3] اعتکاف در هر یک از آنها در صورت جامع بودن مورد توجه خداوند است و دارای پاداش فراوان؛ البته با حفظ مراتب و درجات مساجد.
در آیهای دیگر به یکی از احکام اعتکاف در مسجد پرداخته میفرماید: ;وَلا تُباشِرُوهُنَّ وَاَنْتُمْ عاکِفُونَ فِی الْمَساجِدِ تِلْکَ حُدُودُ اللهِ فَلا تَقْرَبُوها کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللهُ آیاتِهِ لِلنّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ&[4]؛ «و در حالی که در مساجد به اعتکاف پرداختهاید، با زنان آمیزش نکنید. این مرزهای الهی است؛ پس به آن نزدیک نشوید! خداوند این چنین آیات خود را برای مردم روشن میسازد، باشد که پرهیزگار گردند.»
آیه فوق علاوه بر بیان یکی از احکام اعتکاف، این مسئله را بیان میکند که اعتکاف اختصاص به مسجدالحرام و یا مسجد النبی ندارد؛ بلکه در مساجد دیگری نیز میتوان اعتکاف کرد.
[1] . راغب اصفهانی، المفردات، تهران، دفتر نشر الکتاب، چاپ دوم، 1404، ص 343؛ و مجمع البحرین؛ ج 7، ص 103، ماده عکف.
[2] . بقره / 125.
[3] . محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، بیروت، ج 83، ص 383.
[4] . بقره / 187