یکی از آیات که نهی غیبت را از آن استفاده کرده اند، «وَلَا تُطِعْ کُلَّ حَلَّافٍ مَهِینٍ * هَمّازٍ مَشَّآءٍ بِنَمِیمٍ»(قلم/10 و 11)؛ این آیه خطاب به پیامبر است، خداوند متعال می فرماید: موافقت مکن با کسانی که بسیار قسم می خورند،(حلف یعنی قسم، حلاّف از صیغه های مبالغه است، کسی که بسیار قسم بخورد، عرب به او حلاّف می گوید) همراهی نکن با انسان هایی که بر سر هر چیزی قسم می خورند و همراهی نکن با مردمانی که به سوی غیبت می روند و بدگویی و نمّامی مردم را می کنند.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب گناهان زبان ، همراه با حکایت های آموزنده، ص:67